ابن سعد، محمد بن سعد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابو عبدالله محمد بن سعد بن منيع'''، مشهور به '''كاتب واقدى'''(168-230)مورخ و سيره نويس مشهور بغداد و مؤلف کتاب الطبقات الكبرى است.او از موالى حسين بن عبدالله نواده عباس عموى پيامبر بود.ولى [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] بنا به مستندى نامعلوم او را زهرى شمرده است. همو از وى تعبير به بصرى كرد و زاخائو و برخى ديگر بصره را محل تولد او دانسته‌اند.

از مهم‌ترين شاگردان ابن سعد مى‌توان از [[بلاذری، احمد بن یحیی|بلاذرى]]،حارث ابن ابى اسامه،حسين ابن فهم و ابن ابى دنيا نام برد.از نظر رجالى بر خلاف استادش واقدى كه گاه تضعيف شده ابن سعد مورد اعتماد رجاليان بوده است.ابو حاتم به صدق او در روايت اشاره كرده خطيب او را از اهل عدالت شمرده و برخى چون ابن نديم او را ثقة دانسته‌اند گفته شده است [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] به فرا گرفتن روايات او علاقه نشان مى‌داده است.با اين همه يحيى بن معين و به قولى ابن حنبل او را تكذيب كرده‌اند.ابن سعد سنى متعصبى است كه مذهب او به وضوح از کتابش پيداست اما زمانى كه مأمون اعلام كرد همه بايد به خلق قرآن گواهى دهند وى همراه يك گروه هفت نفرى به رقه فرا خوانده شد و در آنجا به خلق قرآن اعتراف كرد.اين مطلب ضمن اينكه نشانه اعتبار و اهميت مقام اجتماعى اوست با توجه به عقايد او به نظر مى‌رسد از روى ناچارى صورت گرفته باشد به همين جهت نويسنده مقدمه طبقات(السلمى-طبقات-الطبقة الخامسه)اين كار ابن سعد را تقيه دانسته است.