۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين(ع) ' به 'اميرالمؤمنين(ع) ') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
كتاب با مقدمه نويسنده آغاز و مطالب در دو جلد، در ضمن سه قسم و هر قسم در چندين باب، تنظيم شده است. | كتاب با مقدمه نويسنده آغاز و مطالب در دو جلد، در ضمن سه قسم و هر قسم در چندين باب، تنظيم شده است. | ||
نويسنده سعى كرده است تا نشان دهد كه بيشتر اصحاب پيامبر(ص) احاديث نبوى را كتابت مىكردند. او در كتاب خود نخست، 53 تن از اصحاب پيامبر(ص) را نام مىبرد كه بنا بر ادعاى او، احاديث نبوى را كتابت مىكردند. سپس به تابعين پرداخته و همين طور به ترتيب تا طبقات بعدى. اما جز در مورد اميرالمؤمنين(ع) كه كتابت حديث از سوى ايشان امرى مسلم است، بسيارى از مطالبى كه نويسنده در اثبات كتابت حديث توسط صحابه آورده، در تاريخ واضح و روشن نيست <ref>وبگاه دروس و آثار آيتالله مددى</ref>. | نويسنده سعى كرده است تا نشان دهد كه بيشتر اصحاب پيامبر(ص) احاديث نبوى را كتابت مىكردند. او در كتاب خود نخست، 53 تن از اصحاب پيامبر(ص) را نام مىبرد كه بنا بر ادعاى او، احاديث نبوى را كتابت مىكردند. سپس به تابعين پرداخته و همين طور به ترتيب تا طبقات بعدى. اما جز در مورد [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] كه كتابت حديث از سوى ايشان امرى مسلم است، بسيارى از مطالبى كه نويسنده در اثبات كتابت حديث توسط صحابه آورده، در تاريخ واضح و روشن نيست <ref>وبگاه دروس و آثار آيتالله مددى</ref>. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
ملحق سوم: جواب به برخى از اشكالات معاصرين پيرامون حجيت سنت نبوى مىباشد <ref>همان</ref>. | ملحق سوم: جواب به برخى از اشكالات معاصرين پيرامون حجيت سنت نبوى مىباشد <ref>همان</ref>. | ||
در پايان مىتوان گفت مؤلف قطعاً در ادعاى خود در باب كتابت حديث توسط صحابه اشتباه كرده است؛ چون اهل سنت تا يكى دو نسل اول از صحابه و تابعين، منابع مكتوبى نداشتهاند و منقولات حديثى آنان شفاهى بوده است. منقولات مكتوب از پيامبر(ص) نزد اهل سنت، از نسل صحابه، بسيار كم بود. ابن عباس كه ادعا شده احاديث را كتابت مىكرده، در زمان رحلت پيامبر اكرم(ص) تنها ده سال داشته است. از عجايب اين كتاب آن است كه خليفه دوم را هم جزء كاتبان حديث محسوب كرده است. يا مثلاً در باره ابوايوب انصارى نوشته است كه او نامهاى به برادرزادهاش نوشته است. نامه چه ارزشى در تدوين حديث دارد؟ اين، در حالى است كه بحث اصلى ما با مستشرقان و منكران حجيت احاديث نبوى، بر سر تدوين حديث است، نه صِرفِ وجود نوشتار و كتابت در آن زمان. البته كتاب حديثى اميرالمؤمنين(ع) و كتاب حديثى عبدالله بن عمرو عاص و نامههايى كه پيامبر(ص) - بهعنوان مثال به يمن و... - نوشتهاند، از منابع مكتوب حديث بشمار مىرود <ref>وبگاه دروس و آثار آيتالله مددى</ref>. | در پايان مىتوان گفت مؤلف قطعاً در ادعاى خود در باب كتابت حديث توسط صحابه اشتباه كرده است؛ چون اهل سنت تا يكى دو نسل اول از صحابه و تابعين، منابع مكتوبى نداشتهاند و منقولات حديثى آنان شفاهى بوده است. منقولات مكتوب از پيامبر(ص) نزد اهل سنت، از نسل صحابه، بسيار كم بود. ابن عباس كه ادعا شده احاديث را كتابت مىكرده، در زمان رحلت پيامبر اكرم(ص) تنها ده سال داشته است. از عجايب اين كتاب آن است كه خليفه دوم را هم جزء كاتبان حديث محسوب كرده است. يا مثلاً در باره ابوايوب انصارى نوشته است كه او نامهاى به برادرزادهاش نوشته است. نامه چه ارزشى در تدوين حديث دارد؟ اين، در حالى است كه بحث اصلى ما با مستشرقان و منكران حجيت احاديث نبوى، بر سر تدوين حديث است، نه صِرفِ وجود نوشتار و كتابت در آن زمان. البته كتاب حديثى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و كتاب حديثى عبدالله بن عمرو عاص و نامههايى كه پيامبر(ص) - بهعنوان مثال به يمن و... - نوشتهاند، از منابع مكتوب حديث بشمار مىرود <ref>وبگاه دروس و آثار آيتالله مددى</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش