۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''العروة لاهل الخلوة و الجلوة'''؛ تألیف علاءالدّولهى سمنانى. | |||
كتاب از امّهات مولّفات قطب المحققين شيخ علاءالدولهى سمنانى بشمار مىرود، به طورى كه آثار و امالى ديگر شيخ عموماً و رسالهى «بيان الاحسان لاهل العرفان» وى خصوصاً متأثر از عروه مىباشد. بنابراين مىتوان گفت كه ارزندهترين و عميقترين اثر شيخ همين كتاب است. كتاب مزبور نه تنها بعد از حيات شيخ مورد توجّه و مراجعهى اصحاب عرفان بوده، بلكه در زمان حيات مولّف نيز از شهرت فراوانى برخوردار بوده است. چنانكه هم مشايخ و عرفاى هم عصر وى به آن كتاب توجه كرده و مراجعه داشتهاند و هم مشايخ سدهى نهم و دهم؛ مانند يعقوب غزنوى چرخى و سيدحيدر آملى و نورالدين جامى به كرّات و مرّات به اين كتاب شيخ مراجعه كرده و يا عباراتى از آن را در آثار خود نقل كردهاند. كتاب در دو مورد در نظر معاصران مولّف و متأخّران مورد انتقاد قرار گرفته است، يكى آن كه علاءالدوله پارهاى از آراى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] را در عروه عنوان كرده و آنها را مردود دانسته است. وى با «وحدت وجود» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] سخت مخالف است و با تندى و عصبيّت تمام آن را رد مىكند. ديگر اين كه در كتاب به فوت حضرت حجّت(عج) اشاره شده است و اين قول او نه تنها مقبول نيست، بلكه مردود و نادرست نيز مىباشد. | كتاب از امّهات مولّفات قطب المحققين شيخ علاءالدولهى سمنانى بشمار مىرود، به طورى كه آثار و امالى ديگر شيخ عموماً و رسالهى «بيان الاحسان لاهل العرفان» وى خصوصاً متأثر از عروه مىباشد. بنابراين مىتوان گفت كه ارزندهترين و عميقترين اثر شيخ همين كتاب است. كتاب مزبور نه تنها بعد از حيات شيخ مورد توجّه و مراجعهى اصحاب عرفان بوده، بلكه در زمان حيات مولّف نيز از شهرت فراوانى برخوردار بوده است. چنانكه هم مشايخ و عرفاى هم عصر وى به آن كتاب توجه كرده و مراجعه داشتهاند و هم مشايخ سدهى نهم و دهم؛ مانند يعقوب غزنوى چرخى و سيدحيدر آملى و نورالدين جامى به كرّات و مرّات به اين كتاب شيخ مراجعه كرده و يا عباراتى از آن را در آثار خود نقل كردهاند. كتاب در دو مورد در نظر معاصران مولّف و متأخّران مورد انتقاد قرار گرفته است، يكى آن كه علاءالدوله پارهاى از آراى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] را در عروه عنوان كرده و آنها را مردود دانسته است. وى با «وحدت وجود» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] سخت مخالف است و با تندى و عصبيّت تمام آن را رد مىكند. ديگر اين كه در كتاب به فوت حضرت حجّت(عج) اشاره شده است و اين قول او نه تنها مقبول نيست، بلكه مردود و نادرست نيز مىباشد. |
ویرایش