۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
وى مدتى بعد به دربار سلطان شاهرخ در هرات پيوست و به واسطه دامنه وسيع دانشى كه داشت و نيز شعرهاى زيبايى كه با تخلص «شرف» مىسرود، نديم محمد بن بايسنقر شد. اما پس از مدتى، محمد شورش نمود و سركوب شد و شرف الدين به اتهام تحريك وى محكوم به اعدام گرديد؛ ولى با وساطت يكى از شاهزادگان تيمورى به نام عبداللطيف بن الغ بيگ بن شاهرخ، بخشيده شد و به يزد بازگشت و تا پايان عمر در خانقاه شاه نعمت الله ولى در تفت منزوى بود. وى در 858ق در گذشت و در مدرسه شرفيه يزد به خاك سپرده شد. بر مزارش بارگاهى ساختند كه توليت آن را فرزندانش از جمله شمس الدين محمد به عهده گرفته و به تدريج آنجا محفلى براى سماع صوفيان شد. | وى مدتى بعد به دربار سلطان شاهرخ در هرات پيوست و به واسطه دامنه وسيع دانشى كه داشت و نيز شعرهاى زيبايى كه با تخلص «شرف» مىسرود، نديم محمد بن بايسنقر شد. اما پس از مدتى، محمد شورش نمود و سركوب شد و شرف الدين به اتهام تحريك وى محكوم به اعدام گرديد؛ ولى با وساطت يكى از شاهزادگان تيمورى به نام عبداللطيف بن الغ بيگ بن شاهرخ، بخشيده شد و به يزد بازگشت و تا پايان عمر در خانقاه شاه نعمت الله ولى در تفت منزوى بود. وى در 858ق در گذشت و در مدرسه شرفيه يزد به خاك سپرده شد. بر مزارش بارگاهى ساختند كه توليت آن را فرزندانش از جمله شمس الدين محمد به عهده گرفته و به تدريج آنجا محفلى براى سماع صوفيان شد. | ||
== آثار | == آثار== | ||
ویرایش