۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
در بخش اول اين كتاب ابتدا به جريان شكلگيرى شهر تهران اشاره شده و نويسنده معتقد است به خوبى معلوم نيست كه تهران در چه زمانى شكل گرفته، هر چند با توجه به آثار باستانى و سفالينهها مىتوان قدمتى سه تا هشت هزار ساله براى آن در نظر گرفت. نويسنده در ادامه به بررسى اين مطلب پرداخته كه آيا «بهزان» كه در كتاب المسالك و الممالك از آن نام برده شده، همان تهران است يا نه؟ و به اين نتيجه رسيده كه اين گونه نيست؛ بلكه بهزان نام شهرستان يا دهستان بوده و تنها يك ديه كوچك به شمار نمىآمده است تا احتمال انطباق آن با تهران، كه دهى كوچك بوده، وجود داشته باشد. | در بخش اول اين كتاب ابتدا به جريان شكلگيرى شهر تهران اشاره شده و نويسنده معتقد است به خوبى معلوم نيست كه تهران در چه زمانى شكل گرفته، هر چند با توجه به آثار باستانى و سفالينهها مىتوان قدمتى سه تا هشت هزار ساله براى آن در نظر گرفت. نويسنده در ادامه به بررسى اين مطلب پرداخته كه آيا «بهزان» كه در كتاب المسالك و الممالك از آن نام برده شده، همان تهران است يا نه؟ و به اين نتيجه رسيده كه اين گونه نيست؛ بلكه بهزان نام شهرستان يا دهستان بوده و تنها يك ديه كوچك به شمار نمىآمده است تا احتمال انطباق آن با تهران، كه دهى كوچك بوده، وجود داشته باشد. | ||
نام تهران در متون دوره اسلامى از قرن سوم هجرى وجود داشته و به گفته نويسنده كهنترين منبعى كه از تهران نام برده، فارسنامه ابن بلخى است كه بين سالهاى 500 تا 510ق | نام تهران در متون دوره اسلامى از قرن سوم هجرى وجود داشته و به گفته نويسنده كهنترين منبعى كه از تهران نام برده، فارسنامه ابن بلخى است كه بين سالهاى 500 تا 510ق تألیف و در آن از تهران به نيكويى ياد شده است. | ||
در ادامه به بيان معناى تهران پرداخته شده و به نقل از برخى منابع، تهران مركب از دو بخش: تَه+ران به معناى كسى حيوانات يا افراد را پيش مىراند دانسته شده، و يادآور شده كه اين معنا مورد تاييد همه پژوهندگان قرار نگرفته است. | در ادامه به بيان معناى تهران پرداخته شده و به نقل از برخى منابع، تهران مركب از دو بخش: تَه+ران به معناى كسى حيوانات يا افراد را پيش مىراند دانسته شده، و يادآور شده كه اين معنا مورد تاييد همه پژوهندگان قرار نگرفته است. |
ویرایش