۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ']]م' به ']] م') |
جز (جایگزینی متن - '،س' به '، س') |
||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
از ديگر ويژگىهاى اين كتاب، تحقيقى است كه مؤلف بزرگوار در باره اسفار اربعه (سفرهاى چهارگانه) عرفانى نموده است. ايشان، ابتدا، تحقيق عارف نامدار [[قمشهای، محمدرضا|آقا محمدرضا قمشهاى]] را بهطور خلاصه نقل مىفرمايند، سپس نقدى بر تحقيق مذكور مىزنند و آنگاه تحقيق خويش را تبيين مىكنند كه خلاصه آن به قرار زير است: | از ديگر ويژگىهاى اين كتاب، تحقيقى است كه مؤلف بزرگوار در باره اسفار اربعه (سفرهاى چهارگانه) عرفانى نموده است. ايشان، ابتدا، تحقيق عارف نامدار [[قمشهای، محمدرضا|آقا محمدرضا قمشهاى]] را بهطور خلاصه نقل مىفرمايند، سپس نقدى بر تحقيق مذكور مىزنند و آنگاه تحقيق خويش را تبيين مىكنند كه خلاصه آن به قرار زير است: | ||
«به نظر من سفر اول، سفر از خلق به حق مقيد است كه به سبب پاره نمودن حجابهاى ظاهرى و مشاهده جمال حق حاصل مىشود. سفر | «به نظر من سفر اول، سفر از خلق به حق مقيد است كه به سبب پاره نمودن حجابهاى ظاهرى و مشاهده جمال حق حاصل مىشود. سفر دوم، سفر از حق مقيد به حق مطلق است. در اين سفر، تمام هويات وجوديه فانى مىشود و تعينات خلقيه بهطور كامل مستهلك مىگردد و به سبب تجلى وحدت تام، قيامت كبرى قيام مىكند؛ در اين موقع، حق تعالى با مقام وحدانيت تجلى مىكند و عارف، اشيا را اصلا نمىبيند و از ذات و صفات و افعال خويش فانى است. | ||
در اين دو سفر، اگر از انانيت سالك چيزى باقى مانده باشد، شيطان باطنى او كه در دو پهلوى او مخفى بوده، بهصورت ربوبيت ظهور مىكند و از او شطحيات صادر مىشود و در حقيقت، شطحيات، از نقصان سلوك و كم بودن استعداد سالك و بقاى انيت و انانيت است؛ به همين خاطر است كه اهل سلوك عقيده دارند كه سالك نياز به مرشدى دارد كه او را به طريق سلوك ارشاد نمايد و به چگونگى سلوك عارف باشد؛ يعنى خودش اين راه را بهطور كامل و از روى علم و عرفان و آگهى پيموده باشد و بههيچوجه از رياضات شرعى تخطى ننمايد، زيرا روشهاى سلوك باطنى به تعداد دم و نفسهاى خلايق، نامحدود است. | در اين دو سفر، اگر از انانيت سالك چيزى باقى مانده باشد، شيطان باطنى او كه در دو پهلوى او مخفى بوده، بهصورت ربوبيت ظهور مىكند و از او شطحيات صادر مىشود و در حقيقت، شطحيات، از نقصان سلوك و كم بودن استعداد سالك و بقاى انيت و انانيت است؛ به همين خاطر است كه اهل سلوك عقيده دارند كه سالك نياز به مرشدى دارد كه او را به طريق سلوك ارشاد نمايد و به چگونگى سلوك عارف باشد؛ يعنى خودش اين راه را بهطور كامل و از روى علم و عرفان و آگهى پيموده باشد و بههيچوجه از رياضات شرعى تخطى ننمايد، زيرا روشهاى سلوك باطنى به تعداد دم و نفسهاى خلايق، نامحدود است. |
ویرایش