قمی مشهدی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

صاحب [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]جلد 7 صفحۀ 110-111،ميرزا محمد را نويسنده‌اى دانشمند، با تقوا،اديب،محدّث فقيه و مفسرى آگاه شمرده است.

صاحب ريحانة الادب:جلد 5 صفحۀ 320 مى‌نويسد:عالمى است عامل،جامع،اديب،فاضل بارع،فقيه،مفسر،محدّث موثق،از اعاظم علماى عهد مجلسى،[[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] و فيض كاشانى است.

ميرزا محمد مشهدى اگر چه در زمينه‌هاى اخلاق،فقه، تاريخ و فضائل ائمه «عليهم السلام»،ادبيات عرب،پاسخ اشكالات بر شيعه،شرح صحيفه سجاديه و زيارت رجبية و كلام،صاحب تأليفاتى است، ليكن تبحّر و تخصّص اصليش در علم تفسير بوده است،وى علم تفسير را رأس همۀ علوم دينى و سنگ بناى همۀ قواعد شرع مقدس دانسته،و در راه وصول به آن از هيچ كوششى دريغ نورزيده است،او معتقد بود،دستيابى منطقى و قابل اعتماد به علم تفسير،قبل از هر چيز،منوط به تفوّق در علوم دينى و انواع صنايع ادبى است.

از آثار قرآنى ديگر مؤلف، تبيان سليمانى، تفسير روايى قرآن به زبان فارسى مى‌باشد كه دو جزء آن در كتابخانۀ آستان قدس رضوى،موجود است.