۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ سلطان ولد، محمد بن محمد را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به سلطانولد، محمد بن محمد منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''بهاءالدّين سلطان ولد'''، عارف و شاعر قرن هفتم، فرزند جلالالدّين محمد مولوى مىباشد. مادر وى گوهرخاتون، دختر شرفالدين لالاى سمرقندى بود. سلطان ولد به مانند جدّش، لقب «بهاءالدين» داشت اما جدّش به «بهاء ولد» و او به «سلطان ولد» شهرت يافته است. | |||
قرشى حنفى مصرى مؤلف «الجواهر المضيئة» نام وى را احمد و ولادتش را در (620ق) ذكر كرده است؛ اما به روايت مشهور، محمد نام داشت و در (623ق) در لارَندة آسياى صغير ديده به جهان گشود. | قرشى حنفى مصرى مؤلف «الجواهر المضيئة» نام وى را احمد و ولادتش را در (620ق) ذكر كرده است؛ اما به روايت مشهور، محمد نام داشت و در (623ق) در لارَندة آسياى صغير ديده به جهان گشود. | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
انديشۀ او كم و بيش مانند پدرش بود، اما هيچگاه به پايۀ كمال مولانا نرسيد. سخنان بهاءالدين نيز بيان همان مطالب مولوى است؛ چنانكه در ولدنامه (ص32) مىگويد: مىخواهد تا احوال مولانا و ياران او را به مريدان تفهيم كند. آثارى نيز كه از او باقى مانده، به تقليد و پيروى از آثار مولاناست، چنانكه خود در ولدنامه (ص43) و رَبابنامه (ص21) به اين موضوع اشاره كرده است. اين آثار عبارتاند از: | انديشۀ او كم و بيش مانند پدرش بود، اما هيچگاه به پايۀ كمال مولانا نرسيد. سخنان بهاءالدين نيز بيان همان مطالب مولوى است؛ چنانكه در ولدنامه (ص32) مىگويد: مىخواهد تا احوال مولانا و ياران او را به مريدان تفهيم كند. آثارى نيز كه از او باقى مانده، به تقليد و پيروى از آثار مولاناست، چنانكه خود در ولدنامه (ص43) و رَبابنامه (ص21) به اين موضوع اشاره كرده است. اين آثار عبارتاند از: | ||
#ديوان اشعار. | |||
#ولدنامه يا مثنوى ولدى و يا ابتدانامه. | |||
#مثنوى ربابنامه كه هموزن مثنوى مولانا در بحر رمل مسدّس مقصور يا محذوف است. | |||
#انتهانامه؛ كه مطالب دو مثنوى ديگر او در آن گنجانده شده است. | |||
وى در 712ق درگذشت و در جوار پدر به خاك سپرده شد. | وى در 712ق درگذشت و در جوار پدر به خاك سپرده شد. |
ویرایش