۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '،ع' به '، ع') |
جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
محمّد تقى شريعتى در سال 1286 شمسى در روستاى مزينان از توابع سبزوار،در خانوادهاى كه از طرف پدر و مادر روحانى بود،زاده شد.پدرش آقا شيخ محمود،كه از تحصيلات عالى برخوردار بود،به فتق و رتق امور شرعى اهالى مزينان اشتغال داشت.جدّ او،مرحوم آخوند ملاّ قربانعلى،كه به حكيم آخوند اشتهار | محمّد تقى شريعتى در سال 1286 شمسى در روستاى مزينان از توابع سبزوار،در خانوادهاى كه از طرف پدر و مادر روحانى بود،زاده شد.پدرش آقا شيخ محمود،كه از تحصيلات عالى برخوردار بود،به فتق و رتق امور شرعى اهالى مزينان اشتغال داشت.جدّ او،مرحوم آخوند ملاّ قربانعلى،كه به حكيم آخوند اشتهار داشت، از شاگردان برجستۀ حاج ملاّ هادى سبزوارى(صاحب منظومه)بود و ميان او و حاجى،كه سالها افتخار درك محضر او را داشت،مكاتباتى فلسفى به جاى مانده است.در چنين خانوادهاى كه اهل قبله و قلم بودند،به مكتبخانه رفت و پس از سپرى كردن آن دوره به تحصيل علوم دينى پرداخت. | ||
برخى از كتابهاى دورۀ مقدّمات را نزد پدر و عمويش در مزينان فرا گرفت و سپس براى ادامۀ تحصيل روانۀ حوزۀ علميّۀ مشهد شد و در يكى از حجرات مدرسۀ فاضل خان اقامت گزيد. | برخى از كتابهاى دورۀ مقدّمات را نزد پدر و عمويش در مزينان فرا گرفت و سپس براى ادامۀ تحصيل روانۀ حوزۀ علميّۀ مشهد شد و در يكى از حجرات مدرسۀ فاضل خان اقامت گزيد. | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
مرحوم شريعتى با كوشش و پشتكار كم مانندى در اين مدرسه به درس و بحث مشغول شد و به مصداق«لا يدرك العلم براحة الجسم»،راحتى را به خويشتن حرام كرد. | مرحوم شريعتى با كوشش و پشتكار كم مانندى در اين مدرسه به درس و بحث مشغول شد و به مصداق«لا يدرك العلم براحة الجسم»،راحتى را به خويشتن حرام كرد. | ||
شبها بدون اينكه رختخواب خويش را | شبها بدون اينكه رختخواب خويش را بگسترد، اندكى به روى كتاب مىخسبيد و سپس سراسيمه از بيم دست رفتن وقت برمىخاست و مطالعه را پى مىگرفت.روزى رختخواب خويش را-كه هميشه به آن تكيه مىزد و درس مىخواند-مىگسترد و ملاحظه مىكند كه چون مدّتها آن را نگشوده بود،بيد زده و پوسيده شده است. | ||
نخستين استادى را كه در اين مدرسه به محضرش شتافت، عبد الجواد اديب نيشابورى (اديب اوّل)بود.سپس هنگامى كه اديب اوّل درگذشت(1344 ق)،به درس محمّد تقى اديب نيشابورى(اديب ثانى)حاضر شد و صرف و نحو و منطق و معانى و بيان و بديع را در محضر اين دو استاد نادر المثال ادبيات عرب فرا گرفت. | نخستين استادى را كه در اين مدرسه به محضرش شتافت، عبد الجواد اديب نيشابورى (اديب اوّل)بود.سپس هنگامى كه اديب اوّل درگذشت(1344 ق)،به درس محمّد تقى اديب نيشابورى(اديب ثانى)حاضر شد و صرف و نحو و منطق و معانى و بيان و بديع را در محضر اين دو استاد نادر المثال ادبيات عرب فرا گرفت. |
ویرایش