۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا') |
جز (جایگزینی متن - '،ب' به '، ب') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
به همين دليل هم به جز مباحث مربوط به مسألۀ امامت، اين كتاب در بازنمود بسيارى از رخدادها و طرح تصوير دقيقتر بسيارى از رجال مسلمان نيز قابل استفاده است و حتى بر مبناى آن مىتوان به نادرستى بسيارى از مباحث مطرح در باب برخى رجال مسلمان از طرف ديگران پى برد. | به همين دليل هم به جز مباحث مربوط به مسألۀ امامت، اين كتاب در بازنمود بسيارى از رخدادها و طرح تصوير دقيقتر بسيارى از رجال مسلمان نيز قابل استفاده است و حتى بر مبناى آن مىتوان به نادرستى بسيارى از مباحث مطرح در باب برخى رجال مسلمان از طرف ديگران پى برد. | ||
معتزليان در برابر پاسخهاى [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] بر كتاب«المغنى»قاضى عبدالجبار خاموش نمانده و در دفاع از او به نقض و ردّ سخن [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] پرداختند.از جمله،شاگرد قاضى به نام ابوالحسين بصرى كتابى به نام نقض الشافي في الامامة در ردّ [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] نگاشت كه دانشمند نامدار شيعه ابويعلى سلار بن عبدالعزيز در همان هنگام حيات [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] با نگارش النقض على النقض به او پاسخى درخور و مناسب داد.درواقع مداقّه و تأمل در آثار كلامى برجاى مانده نشان مىدهد كه اثر [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] نه تنها در ميان شيعيان مورد توجه خاص واقع | معتزليان در برابر پاسخهاى [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] بر كتاب«المغنى»قاضى عبدالجبار خاموش نمانده و در دفاع از او به نقض و ردّ سخن [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] پرداختند.از جمله،شاگرد قاضى به نام ابوالحسين بصرى كتابى به نام نقض الشافي في الامامة در ردّ [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] نگاشت كه دانشمند نامدار شيعه ابويعلى سلار بن عبدالعزيز در همان هنگام حيات [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] با نگارش النقض على النقض به او پاسخى درخور و مناسب داد.درواقع مداقّه و تأمل در آثار كلامى برجاى مانده نشان مىدهد كه اثر [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] نه تنها در ميان شيعيان مورد توجه خاص واقع شد، بلكه نزد اهل سنت نيز از موقعيت درخور توجهى برخوردار شد و در سدههاى بعد هم نيز مورد توجه ايشان بود.آنچه در فرجام سخن در مورد كتاب الشافى مىتوان گفت آن است كه با اين كتاب شيعه به استدلالات كلامى در دفاع از معتقدات خويش مجهز شدند.بدينترتيب تأليف الشافي در كنار تأليفات [[شيخ مفيد]] و ديگر متكلمان شيعى، سرآغاز تازهاى در تاريخ كلام اماميه را بنياد نهاد. | ||
==نسخهشناسى== | ==نسخهشناسى== | ||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
5-نسخه كتابخانۀ آستان قدس رضوى:به شماره 760(فلسفه و كلام)نوشته به سال 1098 ه.ق. | 5-نسخه كتابخانۀ آستان قدس رضوى:به شماره 760(فلسفه و كلام)نوشته به سال 1098 ه.ق. | ||
6-نسخه كتابخانۀ مسجد گوهرشاد: | 6-نسخه كتابخانۀ مسجد گوهرشاد:مشهد، به شماره 317 نوشته به سال 1117 ه.ق. | ||
الشافى در سال 1301 ه.ق در تهران به شيوۀ چاپ سنگى منتشر شده است. | الشافى در سال 1301 ه.ق در تهران به شيوۀ چاپ سنگى منتشر شده است. |
ویرایش