پرش به محتوا

استرآبادی، محمدجعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '،م' به '، م'
جز (جایگزینی متن - '،ت' به '، ت')
جز (جایگزینی متن - '،م' به '، م')
خط ۴۰: خط ۴۰:
وى با تشويق والد خود به تحصيل علوم مقدماتى در زادگاه خويش پرداخت. پس از چندى متوجه كشور عراق شد و در درس [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]] صاحب [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]] حاضر گشت.
وى با تشويق والد خود به تحصيل علوم مقدماتى در زادگاه خويش پرداخت. پس از چندى متوجه كشور عراق شد و در درس [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]] صاحب [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]] حاضر گشت.


در همين زمان وى تقريرات درس استاد خويش را در قالب اثرى به نام ملاذ الأوتاد به نگارش درآورد.همچنين با تاليف کتاب شوارع الأنام فى شرح القواعد در سى سالگى به سال 1228 ق،مورد تحسين استاد خويش قرار گرفت.
در همين زمان وى تقريرات درس استاد خويش را در قالب اثرى به نام ملاذ الأوتاد به نگارش درآورد.همچنين با تاليف کتاب شوارع الأنام فى شرح القواعد در سى سالگى به سال 1228 ق، مورد تحسين استاد خويش قرار گرفت.


وى در سال 1231ق،دو سال قبل از مرگ استادش [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]]،در ايام رياست مولى محمد رضا استرآبادى به زادگاه خويش بازگشت اما اقامتش در آنجا به طول نيانجاميد و پس از تاليف کتاب مشكاه الورى در شرح الفيه [[شهيد اول]]،در اوائل رياست و زعامت مولى عبدالوهاب قزوينى به قزوين رفت و مورد تكريم و احترام واقع گشت.فتح على شاه قاجار طى سفرى كه به قزوين داشت به فضل و دانش استرآبادى پى برد و از او خواست كه به تهران برود و استرآبادى نيز خواسته او را اجابت نمود.وى در تهران مورد اجلال و بزرگداشت شاه قاجار واقع گشت و با امكاناتى كه به دستور شاه براى وى فراهم شده بود به تدريس و تصنيف و تاليف پرداخت.
وى در سال 1231ق،دو سال قبل از مرگ استادش [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]]،در ايام رياست مولى محمد رضا استرآبادى به زادگاه خويش بازگشت اما اقامتش در آنجا به طول نيانجاميد و پس از تاليف کتاب مشكاه الورى در شرح الفيه [[شهيد اول]]،در اوائل رياست و زعامت مولى عبدالوهاب قزوينى به قزوين رفت و مورد تكريم و احترام واقع گشت.فتح على شاه قاجار طى سفرى كه به قزوين داشت به فضل و دانش استرآبادى پى برد و از او خواست كه به تهران برود و استرآبادى نيز خواسته او را اجابت نمود.وى در تهران مورد اجلال و بزرگداشت شاه قاجار واقع گشت و با امكاناتى كه به دستور شاه براى وى فراهم شده بود به تدريس و تصنيف و تاليف پرداخت.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش