۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
كتاب، با مقدمهاى مشتمل بر مطالبى با عناوين«شروح نهج البلاغة»، «معرفى مختصر [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]]» و«اسلوب [[علامه مجلسى]] در شرح نهج البلاغة» آغاز شده است. محقق كتاب، در بخش اول با اشاره به اينكه تا كنون قريب به پانصد كتاب پيرامون«نهج البلاغة» نوشته شده است، تعدادى از شروح اين كتاب گرانسنگ را ذكر مىكند. او مىافزايد: كتابى كه لازم است به نام آن اشاره شود، «شرح نهج البلاغة» [[علامه مجلسى]] است؛ چه بسا اين اسم و موضوع نزد پژوهشگران جديد و غريب باشد؛ چرا كه مىدانيم [[علامه مجلسى]]، با وجود اينكه بعضى خطبهها و نامههاى«نهج البلاغة» را ترجمه كرده است، اما كتابى به اين نام، مختصر يا مطول، بهصورت مستقل تأليف نكرده است. كتاب پيش روى محققين نيز تحقيق موسّعى در كتاب«[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]]» و استخراج شروحى است كه [[علامه مجلسى]] نوشته است. | كتاب، با مقدمهاى مشتمل بر مطالبى با عناوين«شروح نهج البلاغة»، «معرفى مختصر [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]]» و«اسلوب [[علامه مجلسى]] در شرح نهج البلاغة» آغاز شده است. محقق كتاب، در بخش اول با اشاره به اينكه تا كنون قريب به پانصد كتاب پيرامون«نهج البلاغة» نوشته شده است، تعدادى از شروح اين كتاب گرانسنگ را ذكر مىكند. او مىافزايد: كتابى كه لازم است به نام آن اشاره شود، «شرح نهج البلاغة» [[علامه مجلسى]] است؛ چه بسا اين اسم و موضوع نزد پژوهشگران جديد و غريب باشد؛ چرا كه مىدانيم [[علامه مجلسى]]، با وجود اينكه بعضى خطبهها و نامههاى«نهج البلاغة» را ترجمه كرده است، اما كتابى به اين نام، مختصر يا مطول، بهصورت مستقل تأليف نكرده است. كتاب پيش روى محققين نيز تحقيق موسّعى در كتاب«[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]]» و استخراج شروحى است كه [[علامه مجلسى]] نوشته است. | ||
محقق كتاب، در بخش دوم مقدمه به اين نكته اشاره مىكند | محقق كتاب، در بخش دوم مقدمه به اين نكته اشاره مىكند كه «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]]» به لحاظ كيفيت و كميت از بزرگترين جوامع حديثى نزد فرق اسلامى است، سپس به مصادر«[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]]» و كيفيت تأليف آن مىپردازد و در انتها، از شيوه [[علامه مجلسى]] در شرح«نهج البلاغة»، سخن مىگويد كه به اختصار ارائه مىشود: | ||
علامه، پس از نقل قطعهاى از«نهج البلاغة» در موضوع يا فصل مرتبط با آن، به شرح مختصر يا تفصيلى آن مىپردازد. در اين شروح و در شرح كلمات مشكل يا در بيان مطالب، براى اثبات آنها، گاه براهين و ادلهاى را نيز از كتب حديثى ديگر ذكر مىكند. وى، در شرح الفاظ، از مهمترين كتب لغت عربى مانند: «الصحاح» جوهرى، «قاموس اللغة» فيروزآبادى يا«[[تاج العروس من جواهر القاموس|تاج العروس]]» زبيدى بهصورت گسترده استفاده مىكند. | علامه، پس از نقل قطعهاى از«نهج البلاغة» در موضوع يا فصل مرتبط با آن، به شرح مختصر يا تفصيلى آن مىپردازد. در اين شروح و در شرح كلمات مشكل يا در بيان مطالب، براى اثبات آنها، گاه براهين و ادلهاى را نيز از كتب حديثى ديگر ذكر مىكند. وى، در شرح الفاظ، از مهمترين كتب لغت عربى مانند: «الصحاح» جوهرى، «قاموس اللغة» فيروزآبادى يا«[[تاج العروس من جواهر القاموس|تاج العروس]]» زبيدى بهصورت گسترده استفاده مىكند. | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
4. «شرح نهج البلاغة» علامه كيدرى. | 4. «شرح نهج البلاغة» علامه كيدرى. | ||
در«شرح نهج البلاغة» [[علامه مجلسى]]، آراى جديدى وجود دارد كه در ساير شروح ذكر شده، ديده نمىشود و نيازمند نگارش مقاله مستقلى است؛ «ولايت فقيه» و«مسئله حكومت علماى اسلام» در زمان غيبت ولىعصر(عج) از آن جمله است. امير المؤمنين(ع)، در خطبه سوم از«نهج البلاغة» معروف به | در«شرح نهج البلاغة» [[علامه مجلسى]]، آراى جديدى وجود دارد كه در ساير شروح ذكر شده، ديده نمىشود و نيازمند نگارش مقاله مستقلى است؛ «ولايت فقيه» و«مسئله حكومت علماى اسلام» در زمان غيبت ولىعصر(عج) از آن جمله است. امير المؤمنين(ع)، در خطبه سوم از«نهج البلاغة» معروف به خطبه «شقشقية» مىفرمايد: «سوگند به خدايى كه دانه را شكافت و جان را آفريد، اگر حاضر نمىشدند آن جماعت كثير و يارى نمىكردند كه حجت تمام شود و نبود عهدى كه خدا از علما گرفته است كه راضى نشوند بر سيرى ظالم و گرسنگى مظلوم، هرآينه ريسمان شتر خلافت را بر كوهان آن مىانداختم و...». | ||
[[علامه مجلسى]]، در شرح آن مىنويسد: «العلماء»، يا ائمه(ع) يا اعم از آنها است و لذا دلالت دارد بر اينكه در زمان غيبت، فقيه جامع شرايط، حاكم بين مردم است. | [[علامه مجلسى]]، در شرح آن مىنويسد: «العلماء»، يا ائمه(ع) يا اعم از آنها است و لذا دلالت دارد بر اينكه در زمان غيبت، فقيه جامع شرايط، حاكم بين مردم است. |
ویرایش