۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
از شخصيتهاى علمى اين دوره مىتوان به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، فخر المحققين فرزند [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، شهيد اول جمال الدين محمد بن مكى، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] نور الدين على بن عبدالعالى كركى، شيخ على ميسى، [[شهيد ثانى]] زين الدين جبعى، علامه شيخ عبدالصمد پدر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] و صاحب مدارك اشاره كرد. | از شخصيتهاى علمى اين دوره مىتوان به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، فخر المحققين فرزند [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، شهيد اول جمال الدين محمد بن مكى، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] نور الدين على بن عبدالعالى كركى، شيخ على ميسى، [[شهيد ثانى]] زين الدين جبعى، علامه شيخ عبدالصمد پدر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] و صاحب مدارك اشاره كرد. | ||
کتابهاى مهمى مانند وسائل الشيعه، وافى و [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] نتيجه زحمات بزرگان علمى در اين دوره مىباشند. | |||
مرحله هفتم، مرحله تكامل و رشد فقه نام دارد. اين دوره از زمان مرحوم [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] تا زمان [[شيخ انصارى]] ادامه يافته كه تكامل بزرگى در اين دوره به وجود آمد. | مرحله هفتم، مرحله تكامل و رشد فقه نام دارد. اين دوره از زمان مرحوم [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] تا زمان [[شيخ انصارى]] ادامه يافته كه تكامل بزرگى در اين دوره به وجود آمد. |
ویرایش