پرش به محتوا

نوری، علی بن جمشید: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ']]م' به ']] م'
جز (جایگزینی متن - ']]ب' به ']] ب')
جز (جایگزینی متن - ']]م' به ']] م')
خط ۴۶: خط ۴۶:
برخى از شاگردان او عبارتند از: ميرزا حسن نورى (فرزندش)، ميرزا ابوالقاسم راز شيرازى، آخوند ملا آقا حكمى قزوينى، آخوند ملا عبداللّه زنوزى، آقا سيد رضى لاريجانى و حاجى [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]].
برخى از شاگردان او عبارتند از: ميرزا حسن نورى (فرزندش)، ميرزا ابوالقاسم راز شيرازى، آخوند ملا آقا حكمى قزوينى، آخوند ملا عبداللّه زنوزى، آقا سيد رضى لاريجانى و حاجى [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]].


اكثر قريب به اتفاق استادان متأخر از آخوند نورى مع الواسطه شاگردان وى بوده‌اند؛ چه، سلسله اساتيد آنان به حاجى سبزوارى، آقا [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌اى]]، آقا على مدرس و ميرزاى جلوه كه به حكماى اربعه مشهورند، منتهى مى‌شود. آخوند نورى تمام عمر را به تدريس فلسفه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]]مشغول بود. او داراى طبع شعر و غزل‌سرا و رباعى‌گوى بود و در اشعار خويش نورى تخلص مى‌كرد. آخوند نورى در خط شكسته سرآمد زمان خويش بود.
اكثر قريب به اتفاق استادان متأخر از آخوند نورى مع الواسطه شاگردان وى بوده‌اند؛ چه، سلسله اساتيد آنان به حاجى سبزوارى، آقا [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌اى]]، آقا على مدرس و ميرزاى جلوه كه به حكماى اربعه مشهورند، منتهى مى‌شود. آخوند نورى تمام عمر را به تدريس فلسفه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] مشغول بود. او داراى طبع شعر و غزل‌سرا و رباعى‌گوى بود و در اشعار خويش نورى تخلص مى‌كرد. آخوند نورى در خط شكسته سرآمد زمان خويش بود.


در سال 1246ق، از دنيا رفت و پس از مرگ، پيكرش را به نجف بردند و بر اساس وصيت‌نامه‌اش در كفش‌كن روضه اميرالمؤمنين(ع) مدفون ساختند.
در سال 1246ق، از دنيا رفت و پس از مرگ، پيكرش را به نجف بردند و بر اساس وصيت‌نامه‌اش در كفش‌كن روضه اميرالمؤمنين(ع) مدفون ساختند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش