۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==معرفى اجمالى | ==معرفى اجمالى== | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
مولف شيوۀ تحقيق در كلام را متعدد دانسته و قائل است كه شيوه و منهج متأخرين معتزله بهترين شيوه براى تحقيق در علم عقائد مىباشد. لذا مولف مطالب اين كتاب را براساس شيوۀ ياد شده نگاشته است. او سعى نموده مطالب و آراء خود را كاملا منسجم، ولى به صورت مختصر بيان كند. چنانكه گفته است «اين كتاب را به صورت مختصر نوشتم تا مدخلى باشد براى كتب مطول كلامى»<ref>ص2</ref>. اسم كتاب در رجال ابن داود «المسلك فى اصول الدين» ثبت شده است و در آغاز نسخۀ خطى «كتاب المسلك فى علم الكلام» ثبت شده و در آخر تنها نسخۀ خطى اين كتاب آمده است «كم كتاب المسلك فى علم الاصول»<ref>ص3</ref> تاريخ نگارش اين اثر مشخص نمىباشد. | مولف شيوۀ تحقيق در كلام را متعدد دانسته و قائل است كه شيوه و منهج متأخرين معتزله بهترين شيوه براى تحقيق در علم عقائد مىباشد. لذا مولف مطالب اين كتاب را براساس شيوۀ ياد شده نگاشته است. او سعى نموده مطالب و آراء خود را كاملا منسجم، ولى به صورت مختصر بيان كند. چنانكه گفته است «اين كتاب را به صورت مختصر نوشتم تا مدخلى باشد براى كتب مطول كلامى»<ref>ص2</ref>. اسم كتاب در رجال ابن داود «المسلك فى اصول الدين» ثبت شده است و در آغاز نسخۀ خطى «كتاب المسلك فى علم الكلام» ثبت شده و در آخر تنها نسخۀ خطى اين كتاب آمده است «كم كتاب المسلك فى علم الاصول»<ref>ص3</ref> تاريخ نگارش اين اثر مشخص نمىباشد. | ||
==ساختار و گزارش محتوا | ==ساختار و گزارش محتوا== | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
مولف در مقصد چهارم، از مباحث امامت مجموعۀ مباحثى كه با امامت مرتبط هستند را بيان مىكند. از آن جمله اثبات عصمت ملائكة، اثبات عصمت حضرت فاطمۀ زهرا(س)، حكم كسى كه بر اميرالمومنين(ع) خروج كند، افضليت انبياء از ملائكه. | مولف در مقصد چهارم، از مباحث امامت مجموعۀ مباحثى كه با امامت مرتبط هستند را بيان مىكند. از آن جمله اثبات عصمت ملائكة، اثبات عصمت حضرت فاطمۀ زهرا(س)، حكم كسى كه بر اميرالمومنين(ع) خروج كند، افضليت انبياء از ملائكه. | ||
==ويژگىها | ==ويژگىها== | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
مولف در جمع اين دو گروه به انقطاع عذاب قائل شده و مىگويد، «فاذن الحق ان الآيات المذكورة فى غاية التعارض لكن مع تعارضها يكون الترجيح لجانب من يقول بانقطاع عقابه لانه مصير الى الاصل و انسب بالعدل» <ref>ص5</ref> | مولف در جمع اين دو گروه به انقطاع عذاب قائل شده و مىگويد، «فاذن الحق ان الآيات المذكورة فى غاية التعارض لكن مع تعارضها يكون الترجيح لجانب من يقول بانقطاع عقابه لانه مصير الى الاصل و انسب بالعدل» <ref>ص5</ref> | ||
==نسخه شناسى | ==نسخه شناسى== | ||
ویرایش