تجرد خیال در حکمت متعالیه

    از ویکی‌نور
    تجرد خیال در حکمت متعالیه
    تجرد خیال در حکمت متعالیه
    پدیدآورانصانع‌پور، مریم (نويسنده)
    ناشربنياد حکمت اسلامی صدرا
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1388ش
    چاپ1
    شابک978-600-5101-18-8
    موضوعابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. - نظریه درباره تجرد خیال - خیال پردازی (فلسفه اسلامی) - صدر الدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، 979 - 1050ق. الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه - نقد و تفسیر
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ت‎‏3‎‏ص‎‏2‎‏ 1123 ‏BBR‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تجرد خیال در حکمت متعالیه، از آثار نویسنده و پژوهشگر ایرانی و عضو هیأت علمی پژوهشکده غرب‌شناسی و علم پژوهشی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، دکتر مریم صانع‌پور (متولد ۱۳۳۳ش)، به تحلیل نقش محوری و حیاتی تجرد قوه خیال در فلسفه ملاصدرا می‌پردازد و نقش این دیدگاه فلسفی را در مباحث مهمی (مانند وجود ذهنی، حرکت جوهری، شهود برزخی، معاد جسمانی و رجوع به حضرت حق در عالم برزخ و قیامت) تبیین می‌کند.

    هدف و روش

    ساختار و محتوا

    • اثر حاضر که نقش اساسی تجرد خیال در حکمت متعالیه را شرح می‌دهد، 6 فصل دارد:
    1. «پیشینه نظریه خیال در آراء ابن عربی»: در فصل اول، نگارنده عالم خیال را مطابق با دیدگاه واضع آن یعنی محیی‌الدین ابن عربی به گونه‌ای اجمالی بررسی می‌کند.
    2. «پیشگفتاری درباره نظریه خیال در آراء ملاصدرا»: در فصل دوم، اصول اندیشه صدرالمتألهین مطرح می‌شود تا جایگاه تجرد خیال در منظومه فکری وی مشخص گردد.
    3. «خیال در قوس نزول و سیر وجودی نَفَس الرحمن، عماء و اعیان ثابته»: در فصل سوم، خیال در قوس نزول و سیر وجودی بررسی می‌شود و لذا نَفَس رحمانی و حضرت عمائیه مورد مداقه قرار می‌گیرد و به اعیان ثابته به عنوان عناصر علم باری تعالی و مقدمات بالفعل عالم هستی پرداخته می‌شود.
    4. «نفس انسان در قوس صعود و سیر معرفتی» در فصل چهارم، نفس انسان به عنوان موضوع سیر معرفت‌شناسانه در قوس صعود بررسی می‌شود و قوه تخیل نفس، مرکبی تلقی می‌گردد که قادر است راکبش را از شأن هیولانی و بالقوه مادّه تا اعلی علیین صفات و اسماء پروردگار ارتقاء دهد و به همین مناسبت در فصل مزبور ماهیت و عملکرد و جایگاه تخیل مورد تحقیق قرار می‌گیرد.
    5. «نقش تجرّد خیال در گشودن معضلات فلسفی» در فصل پنجم، استفاده از شاه کلید تجرد خیال توسط ملاصدرا جهت رفع برخی مشکلات فلسفی تبیین می‌شود و باین ترتیب مشکلاتی از قبیل صدور کثیر از واحد در قوس نزول، آگاهی کثیر به واحد در قوس صعود، وجود ذهنی، وجود برزخی، معاد جسمانی، شبهه آکل و مأکول و حرکت جوهری، بوسیله خیال مجرد برطرف می‌گردد.
    6. «انسان کامل و عالَم خیال» در فصل ششم، به نقش واسطه‌یی انسان کامل به عنوان نمونه اعلا و اتم مقام برزخیت پرداخته می‌شود و مقوله‌های وحی و الهام و اشراقات معرفتی، خیال خلّاق انسان کامل و تحقق اراده الهی در مقام خلافت الهی، عالیترین درجه صعود معرفتی در عروج انسان کامل به مرتبه فنای فی الله و بقای بالله بررسی می‌شود و سرانجام با کنکاش در نظریه عقل و حکمت متعالی ملاصدرا قرابت عقل و عرفان تبیین می گردد تا جایی که فاصله‌یی میان عقل و عرفان در نهایی‌ترین مرتبه قوس صعود ملاحظه نمی‌شود؛ همانگونه که در ابتدایی‌ترین مرتبه قوس نزول فاصله‌یی میان این دو مقوله نبود.

    نمونه مباحث

    • در یک جمع‌بندی می‌توان گفت:
    1. ملاصدرا بیش از آنکه به فرآیند وجودشناسانه خیال و به عبارتی دیگر به عالم خیال بپردازد، به فرآیند معرفت‌شناسانه خیال یعنی قوه تخیل پرداخته است.
    2. ملاصدرا با رویکرد عقلانی- استدلالی خویش نسبت به مبانی عرفانی -چون نظریه خیال- سهمی تعیین‌کننده در رشد و اشاعه دیدگاه‌های عرفانی از منظری عقلانی دارد.
    3. ملاصدرا در برخی شبهات مربوط به وجود ذهنی، مانند انطباع کبیر در صغیر، تصور معدومات و اجتماع ضدین، نقش اساسی برای خیال قائل شده است.
    4. نقش واسطه‌ای عالم خیال در صدور کثیر از واحد و آگاهی کثیر به واحد در حکمت متعالیه ملاصدرا شبهات مربوط به این مسئله را مرتفع ساخته است.
    5. ملاصدرا تجرد و بقای قوه خیال را به عنوان شاه کلید مسئلۀ وجود برزخی و معاد جسمانی طرح کرده و بر این اساس پاسخگویی شبهات مربوط به بهشت و دوزخ برزخی و جسمانی و نیز تمثّل و تجسد اعمال می‌باشد. همچنین او شبهه کلامی آکل و مأکول را به همین طریق حل نموده است.
    6. حرکت جوهری در فلسفه متعالیه ملاصدرا بدون طریقیّت عالَم خیال، امکان‌پذیر نیست.
    7. انسان کامل در حکمت متعالیه ملاصدرا در آیینه وجود و قلب مهذبش، مستمع وحی و الهامات الهی است و اراده الهی با وساطت خیال خلّاق وی محقق می‌شود. همچنین افاضات الهی از مجرا و مجلای وجود مطهر او در عالَم جاری می‌گردد زیرا او پس از فنای افعالی، صفاتی و ذاتی، باقی به بقای حقانی شده است.
    8. ملاصدرا در تحلیلی مبتنی بر وحدت وجود و مراتب تشکیکی وجود، مراتب مختلف عقل را به عنوان جنود الهی تبیین کرده و معتقد است در حضرت احدیت، میان عقل و شهود دوگانگی نیست و همانگونه که اولین مخلوق خداوند، عقل کل و بسیط و نور و روح محمدی بود، این عقل پس از تنزل به مراتب ضعیف و متکثر خود، در روند صعودی از وجودی متکثر، ضعیف و بالقوه بار دیگر به وجودی واحد، قوی و بالفعل تبدیل می‌شود. این عقل بسیط، تغایری با شهود، عرفان و عشق ندارد و همین عقل، اساس حکمت متعالیه صدرالمتألهین را تشکیل می‌دهد. [۳]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص7.
    2. همان، ص9.
    3. متن کتاب، ص184-186.

    منابع مقاله

    • مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها