کتابشناسی نیایش
| کتابشناسي نيايش | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | باقریان موحد، رضا (نويسنده) مؤسسه فرهنگی دینپژوهی بشرا (تهيه کننده) |
| عنوانهای دیگر | کتاب شناسی ادعیه، اسماء الحسنی، ذکریه ها، زیارات، مزارات، نیایش نامهها |
| ناشر | مؤسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1387ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-964-548-700-1 |
| موضوع | خدا - نامها - کتاب شناسی - دعاها - کتاب شناسی - زیارت نامهها - کتاب شناسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1387 /الف5ب2 7835 Z |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتابشناس نیایش، اثر سید رضا باقریان موحد (متولد 1353ش)، اثری است ارزشمند در کتابشناسی ادعیه، اسماء الحسنی، ذکریهها، زیارات، مزارات و نیایشنامهها.
اثر حاضر، عهدهدار پاسخ به این پرسشهاست که مهمترین کتابهایی که از دیرباز تاکنون درباره دعا و نیایش به زبان فارسی و عربی نوشته یا ترجمه شده، کدام است؟ محتوا و موضوع اصلی این آثار چیست؟ موضوعات فرعی و جانبی این کتابها چیست؟ ویژگیها و امتیازهای این آثار چیست؟[۱].
در مقدمه کتاب، از ضرورت کتابشناسی نیایش، سابقه کتابشناسی نیایش، محتوای این کتابشناسی و آیین تدوین آن سخن به میان آمده است[۲].
این کتابشناسی، جامع نیست، بلکه گزیده است. در این کتابشناسی، حدود دویست کتاب مهم درباره دعا و مناجات، گزیده و معرفی شده و معیار برای گزینش هر کتاب، «مهم» بودن آن بوده است. ملاک مهم بودن کتابها، به شرح زیر میباشد:
- قدمت آنها، مانند کتاب «نزهة الزاهد و ذخيرة الآخرة»، از قرن ششم هجری؛
- تأثیرگذاری آنها، بهطوریکه تأثیر آن فقط بر عوام نباشد، مانند مجموعه آثار دعایی سید بن طاووس؛
- مرجع بودن آنها، به شرطی که ضعیف یا ناقص نباشد، مانند «عدة الداعي و مصباح المجتهد»؛
- اعتبار آنها، مشروط به اینکه حاصل اجتهاد و تحقیق نویسنده باشد؛
- موضوع جدید و ابتکاری بودن آنها، بهطوریکه مطالب جدید آن، ضعیف نباشد؛
- تقلیدی، رونویسی و تکراری نبودن آنها و بنابراین کتابهایی که مثلا رونویسی «مفاتيح الجنان» شیخ عباس قمی یا گزیدهنویسی آن میباشند، معرفی و توصیف نشده است[۳].
در این کتابشناسی، هدف این بوده که مهمترین کتابهایی که در این پانزده قرن درباره دعا و نیایش به فارسی و عربی نوشته یا ترجمه شده، بهترتیب حروف الفبا، معرفی توصیفی شود. این کتابشناسی، بهلحاظ تنظیم، الفبایی است و کتابها بر اساس عنوانشان، بهترتیب حروف الفبا معرفی توصیفی شدهاند. از بین این آثار، چند کتاب از بقیه مهمتر است که این آثار با علامت خاص (دایره توپر) مشخص شده است. زبان این کتابشناسی، فارسی و عربی است و کتابهایی معرفی شدهاند که به فارسی یا عربی نوشته شدهاند. این کتابشناسی، توصیفی است، نه تحلیلی و نه انتقادی. در معرفی هر کتاب، بیشتر به توصیف محتوای آن پرداخته و از تحلیل انتقادی، پرهیز شده است. در معرفی کتابها کوشش شده است دورنمایی از محتوای آنها به دست داده شود[۴].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار و مقدمه.