کتاب‌شناسی ابوالحسن نجفی
| کتاب‌شناسی ابوالحسن نجفی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خندان، احمد (نویسنده) |
| ناشر | کتاب بهار |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۴۰۲ش |
| شابک | 1ـ78ـ7067ـ622ـ978 |
| کد کنگره | |
کتاب‌شناسی ابوالحسن نجفی تألیف احمد خندان، ابوالحسن نجفی نخستین و سختگیرترین منتقد نوشته‌های خودش بود. از آشنایانی که نوشته‌هایش را پیش از انتشار می‌خواندند، «نظر» می‌خواست، نه «تأیید». او حرف حساب را از دل مغرضانه‌ترین و تندترین گفته‌ها و نوشته‌ها برمی‌گرفت و در اصلاح خطاهای خویش می‌کوشید.
ساختار
کتاب از دو بخش تشکیل شده است. بخش اول درباره آثار ابوالحسن نجفی و بخش دوم درباره احوال و آثار ابوالحسن نجفی است.
گزارش کتاب
ابوالحسن نجفی نخستین و سختگیرترین منتقد نوشته‌های خودش بود. از آشنایانی که نوشته‌هایش را پیش از انتشار می‌خواندند، «نظر» می‌خواست، نه «تأیید». او حرف حساب را از دل مغرضانه‌ترین و تندترین گفته‌ها و نوشته‌ها برمی‌گرفت و در اصلاح خطاهای خویش می‌کوشید.
ابوالحسن نجفی (1308 ـ 1394) مترجم، زبان‌شناس، عروض‌دان و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی در شهر نجف به دنیا آمد. او در سال 1326 در رشتۀ ادبی در اصفهان دیپلم گرفت و برای ادامۀ تحصیل راهی تهران شد. او که در دهۀ 1320 از نوجوانی نزد معلم سرخانه قدری زبان فرانسه آموخته بود، بین ادامۀ تحصیل در دو دانشکدۀ ادبیات و حقوق، سرانجام دانشکدۀ ادبیات را برگزید و در رشتۀ زبان فرانسۀ آن دانشکده ثبت‌نام کرد. او به دلایلی دو سال ترک تحصیل کرد و به همین دلیل کمی دیرتر از حد معمول فارغ‌التحصیل شد.
او به همراه عبدالحسین آل‌رسول و احمد عظیمی انتشارات «نیل» را به سال 1332 راه‌اندازی کرد که نخستین کتاب منتشرشده توسط این انتشارات «ساده‌دل» اثر ولتر با ترجمۀ محمد قاضی بود. در سال 1335 این انتشارات با آمدن شرکای جدید رونق یافت؛ اما بعد از مدتی بین شرکا اختلاف افتاد و نجفی و آل‌رسول کناره‌گیری کردند. او در سال 1338 برای ادامۀ تحصیل عازم فرانسه شد. بعد از حدود یک‌سال‌ونیم به دلیل تمام‌شدن پولش به ایران بازگشت؛ اما به سفارش دکتر خانلری توانست دوباره برگردد و تحصیلش را از سر بگیرد. در سال 1344 به ایران بازگشت تا بعد از تمدید بورس خود رسالۀ خود را تمام کند که به دلیل مشغلۀ بسیار زیاد در ایران دیگر موفق به انجام این کار نشد.
ابوالحسن نجفی از سال 1369 به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد. از سال 1382 در مرکز نشر دانشگاهی به کار خود به عنوان ویراستار، عضو هیئت‌تحریریۀ مجلۀ «نشر دانش» و نیز مجلۀ فرانسوی‌زبان «لقمان» و همچنین استاد دوره‌های آموزش ویرایش مرکز نشر دانگاهی ادامه داد. آثار بسیاری را نگاشت که «فرهنگ فارسی عامیانه»، «اختیارات شاعری و مقاله‌های دیگر در عروض فارسی»، «طبقه‌بندی وزن‌های شعر فارسی»، «وزن شعر فارسی: درس‌نامه» و .... از مهم‌ترین آنها هستند.
این کتاب که در آستانۀ هشتمین سال درگذشت استاد ابوالحسن نجفی انتشار یافته است، در دو بخش اصلی سامان یافته است. در بخش نخست، آثار استاد نجفی در چهار قسمت «تألیف» (کتاب و مقاله)، «ترجمه» (کتاب، مقاله، داستان، شعر، مقاله‌های فرهنگ آثار)، «گفتگو، سخنرانی، میزگرد» و «آثار بازیافته (بدون امضا) به ترتیب الفبایی عنوان کتاب‌ها و مقاله‌های تألیفی و نام خانوادگی نویسندگان کتاب‌ها و سایر مطالب ترجمه‌شده آمده است.
در بخش دوم، فهرست منابع منتشرشده «دربارۀ احوال و آثار ابوالحسن نجفی» (اعم از کتاب، مقاله، گفتگو) به ترتیب الفبایی نام خانوادگی نویسندگان با عنوان منابع مرتب شده است.[۱]
پانويس