پیک مزدیسنان
| پیک مزدیسنان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | دینشاه ایرانی (نویسنده) دالوند، حمیدرضا (به کوشش) |
| ناشر | فروهر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1399 |
| شابک | 0ـ41ـ7844ـ600ـ978 |
| موضوع | زردشتي |
| کد کنگره | BL ۱۵۷۲/د۹،پ۹ |
پیک مزدیسنان به قلم دینشاه جی جی باهای ایرانی(سُلیسیتر)، با کوشش حمیدرضا دالوند، این کتاب در واقع نشریه‌ای به قلم دینشاه ایرانی است. دینشاه در مطبوعات فارسی فعال بود و مطلب می‌نوشت. امور حقوقی و مشکلات مختلف جامعۀ زردشتی ایرانی مقیم هند و نیز پارسیان را حل‌وفصل می‌کرد. با چهره‌های سرشناس علمی، سیاسی و اقتصادی روزگار خود در ارتباط بود. بر آن بود تا پیوند پارسیان و ایران را دوباره زنده کند و رونق و گرمی بیشتری ببخشد.
ساختار
این مجموعه از دوازده شماره از نشریه پیک مزدیسنان تشکیل شده است.
گزارش کتاب
«سنت زردشتی» از جمله مفاهیم پرابهام و دامنه‌داری است که کلیۀ میراث فکری و فرهنگی جامعۀ زردشتی از روزگار اشوزردشت تا به امروز را می‌توان در آن جای داد. زبان، تاریخ، هنر، باور و اسطوره، آیین، جشن، سبک زندگی، ادبیات، میراث مادی و معنوی، شخصیت‌های تأثیرگذار، تشکیلات و نهادها و .... همه و همه یا هر آنچه فرهنگ در وجه تاریخی یا جاری و رایج آن باشد، عناصر و وجوه این سنت هستند و آن را پدید آورده و شکل بخشیده‌اند. به سخن دیگر سنت در هر جامعه و قوم و ملتی، از جمله جامعۀ زردشتی، رکن اصلی هویت آن است.
بازخواین سنت نشان می‌دهد که نسل‌های گذشتۀ رهبران زردشتی چگونه در رویارویی‌های سهمگین عمل کرده‌اند و به چه تکیه نموده‌اند؟ نقش سنت و میراث آن در حفظ و نجات جامعۀ زردشتی در فرازوفرودهای زمانه چه بوده است؟ رهبران و روشنفکران دینی که با ظرافت خطوط فکری و نقشۀ راه را برای جامعه ترسیم کرده‌اند، چه کسانی بوده‌اند و چگونه می‌اندیشیده‌اند؟ بازخوانی و پژوهش علمی و منتقدانه اما منصفانۀ سنت زردشتی در ایران افقی تازه را در پیش‌رو می‌گشاید.
«پیک مزدیسنان» نشریه‌ای به قلم دینشاه ایرانی است. دینشاه در مطبوعات فارسی فعال بود و مطلب می‌نوشت. امور حقوقی و مشکلات مختلف جامعۀ زردشتی ایرانی مقیم هند و نیز پارسیان را حل‌وفصل می‌کرد. با چهره‌های سرشناس علمی، سیاسی و اقتصادی روزگار خود در ارتباط بود. بر آن بود تا پیوند پارسیان و ایران را دوباره زنده کند و رونق و گرمی بیشتری ببخشد.
پیک مزدیسنا به لحاظ قالب در شمار نشریات پیشگام زرتشتی است و در تاریخ مطبوعات زرتشتیان ایران قابل بررسی است؛ البته نشریه‌ای ظاهراً به قلم یک نفر و به لحاظ محتوا مجموعه‌ای از دوازده رسالۀ کوتاه کلامی است.
این مجموعه در تاریخ کیش زردشتی به‌ویژه در ایران بعد از اسلام بی‌نظیر و متفاوت است. رساله‌های پیک مزدیسنا به تدوین اصول کیش زردشتی می‌پردازند؛ اما نه از در انفعال یا ستیزه‌جویی و هم‌آوردخانی، بلکه با تأکید بر توحیدی بودن این کیش و همسو بودن با ادیان ابراهیمی به‌ویژه اسلام که دین غالب در ایران است، زمینه‌های تنش احتمالی میان پیروان ادیان دیگر با دیانت زردشتی را از میان می‌برد. او نه‌تنها تضاد و تفاوت‌ها را کم‌رنگ می‌کند که می‌کوشد عرفان ایرانی را ادامۀ میراث دینی پیش از اسلام نشان دهد و استمرار فکری و وحدت میراث فرهنگی ایرانی را به هدف تقویت وحدت ملی ایرانیان تبلیغ و تشریح کند.
اینها رسالات و نوشته‌ها و مقالات یا سخنرانی‌های دینشاه به انگلیسی هستند که در نشریات مختلف چاپ شده یا در مراسم و مناسبت‌ها ایراد شده و ابراهیم پورداود و عبدالحسین سپنتا به فارسی ترجمه و تحریر کرده‌اند. دفتر اول این رسالات، شامل یک مقدمه، هشت شماره و یک غلط‌نامه است. شماره‌های اول تا چهارم به ترتیب طی ماه‌های مهر تا دی 1305 ش، شماره‌های پنج و شش در اردیبهشت و خرداد 1296 و شماره‌های هفتم در امرداد و هشتم در مهرماه همان سال منتشر شده‌اند. در دفتر دوم یعنی شماره‌های نهم تا دوازدهم، مانند دفتر نخست نه به روشنی شماره‌ها از هم تفکیک شده‌اند و نه تاریخ چاپ آنها قید شده است. تنها در روی جلد و مقدمه کوتاه آن به شماره‌ها اشاره شده است.
در این کتاب ابتدا در سرآغاز، گردآورنده به سنت زردشتی و متون فارسی زردشتی و همچنین دینشاه ایرانی و اندیشه‌های او نیز قالب و محتوای «پیک مزدیسنان» اشاره کرده و در بخش اصلی کتاب، متن «پیک مزدیسنان» با حروف‌چینی مجدد آورده شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات