پژوهشهای حدیثی معاصر (یکصدساله اخیر)
پژوهشهای حدیثی معاصر (یکصدساله اخیر) اثر محمدحسن ربانی، پژوهشی است در بررسی نحوه ارائه پژوهشهای حدیثی شیعه در یکصدساله اخیر.
| پژوهشهای حدیثی معاصر (یک صد ساله اخیر) | |
|---|---|
| پدیدآوران | ربانی، محمد حسن (نويسنده) |
| ناشر | سازمان تبليغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بين الملل |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1397ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-304-763-4 |
| موضوع | مفسران شیعه - سرگذشتنامه و کتابشناسی - حدیث - کتابشناسی - حدیث - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ر2پ4 92/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در دوره معاصر، دانشمندان از جهات گوناگون به حدیث روی آورده و در برخی جهات بر قدما پیشگام بوده و در برخی زمینهها، توقف کرده و حرکت چشمگیری نداشتهاند. نویسنده فعالیتهای حدیثی دوره معاصر را در یازده فصل زیر، فهرست کرده و به توضیح آن (معرفی اجمالی و مختصر دانشمندان و آثار آنها در هر دوره)، پرداخته است:
- تدوین حدیث: نویسنده بیشترین تألیفات حدیثی در صدساله اخیر را در همین راستا دانسته و معتقد است آغازگر آن در دوره اخیر، میرزا حسین نوری (متوفای1322ق) بوده است. از جمله آثار این دوره، عبارتاند از «مستدرک وسائلالشیعه» میرزا حسین نوری و «سفینة البحار» شیخ عباس قمی[۱].
- مسندنویسی: که قدیمیترین روش حدیث بوده و در طول تاریخ حدیث، خصوصا حدیث نویسان اهلسنت و جماعت، این روش را مدنظر خود قرار داده و تألیفات گستردهای را بر اساس شیوه مسند، تألیف کردهاند. «مسند الإمام الرضا(ع)» عزیزالله عطاردی و «مسند الإمام علی(ع)» سید حسن قبانچی، از جمله این تألیفات است[۲].
- تلخیصنویسی: ازآنجاییکه همگان توان مطالعه و دستیابی به موسوعههای بزرگ حدیث و توان استفاده از آن را ندارند، لذا برخی از نویسندگان، مجموعههای بزرگ را کوچکتر و در حجم کمتری ارائه داده تا قابلاستفاده برای گروه دیگری هم باشد. از جمله این آثار، عبارتاند از: «مناهج الأبرار في تلخیص بحارالانوار» حسین درگاهی و «جواهر البحار» حبیب کاظمی[۳].
- حدیثپژوهی: در این فصل، شخصیتهایی که در احیای حدیث و بررسی تحلیلی تاریخ و ویژگیهای علوم حدیث، کاوشگری کردهاند، معرفی شده است مانند: علامه محمدتقی شوشتری و آیتالله محمد آصف محسنی[۴].
- احیای حدیث: در این فصل، درباره شخصیتهایی صحبت شده است که تا قبل از آنکه هنر تصحیح و نسخهشناسی و مقابله نسخهها و انبارکردن تعبیرات نسخههای گوناگون در پاورقی کتابها را داشته باشند، به تصحیح متون روی آوردهاند. سید جلالالدین محدث ارموی و علیاکبر غفاری، از جمله این بزرگان هستند[۵].
مناقبنویسی[۶]، پژوهش در تاریخ حدیث[۷]، نوآوران پژوهشهای حدیثی[۸]، معجمنگاری احادیث[۹]، نهجالبلاغه پژوهان[۱۰]، پژوهشهای تاریخی حدیث[۱۱]، پژوهشگران اسناد روایات[۱۲]، فوائدنویسی در رجال[۱۳] و رویکرد حدیثی قرآن گرایان، عنوان سایر فصلها است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.