پر سیمرغ؛ ترجمه و تطبیق حکمت لاتزو و ادب پارسی
پر سیمرغ؛ ترجمه و تطبیق حکمت لاتزو و ادب پارسی تألیف دکتر حمید ناصری، با ویرایش لیلا محمودی، نویسنده در این کتاب ابتدا یکی از گفتارهای لاتزو از تائو را آورده و سپس آن را با حکمتهای ادب پارسی از قبیل گفتارهای مولانا و عطار تطبیق داده است.
| پر سیمرغ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ناصری، حمید (نویسنده) محمودی، لیلا (ویرایش) |
| ناشر | چراغ دیده |
| مکان نشر | مشهد |
| سال نشر | 1398 |
| شابک | 4ـ02ـ8396ـ600ـ978 |
| کد کنگره | |
گزارش کتاب
این کتاب تکاپوی نویسنده است در جستن پر سیمرغ که اساطیر ما را آخرین پناه و چاره بود. رستم شاهنامه آنگاه که از نبرد با اسفندیار خسته و زخمی باز میماند. تنها با یاری سیمرغ، او را در نهایت شکست میدهد. این پیروزی، بر آنکه رویینتن و نظرکردۀ زرتشت بزرگ بود را حکمتی است که میباید آموخت. تفاوت ظریف و زیبایی هست در وصف پیر طوس و شیخ اشراق، در نبرد پرسکوه این اساطیر ایران باستان. رستم شاهنامۀ حکیم، با تیر گز و دریافت آنکه اسفندیار چشمان خود را در هنگام تطهیر بسته بود، شکست میدهد و رستم سهروردی با به تن کردن تنپوش و زرهای ساخته از آینه که با انعکاس نور خورشید چشمان اسفندیار را چنان محو و خیره نمود، گویی که به خود یا مستقیم به خورشید خیره شده است. بدین گونه با خیال آنکه بیناییاش را از دست داده است، از نبرد با رستم باز میماند. حماسۀ باشکوه منطق الطیر عطار به همین مقصود آغاز میگردد که پرندگانی چند به یاری هدهد، راهی قلۀ قاف معرفتاند تا به درگاه سیمرغ برسند.
| ابتدای کار سیمرغ ای عجب | جلوهگر بگذشت بر چین نیمشب | |
| در میان چین فتاد از وی پری | لاجرم پرشور شد هر کشوری |
پس ابتدا در این کتاب نظری افکنده شده است به گفتار لاتزو در کتاب تائو. این مجموعه از کهنترین گنجینههای حکمت بشری است که با وجود خلاصه بودن، هر خط آن دربردارندۀ دریای بزرگی از معانی است. در غرب گاه آن را حکیمانهترین کتاب نوشتهشده به دست انسان میدانند و حدود صد ترجمۀ انگلیسی از متن چینی آن موجود است. تاریخ نگارش این مجموعه را حدود دو تا پنج هزار سال پیش میدانند. آشنایی با این مفهوم با توجه به نزدیک شدن جوامع به هم، برای خوانندۀ پارسیزبان بسیار مفید خواهد بود.
چین همچون ایران از قدیمیترین تمدنهای بشری است که نقش بزرگی در شکلگیری تمدن جهانی داشته است. آشنایی با تائو و دیدن فصل مشترک آن با حکمت ایران قدیم، با وجود گشودن دری به فرهنگ غنی شرق، ما را به اصل خود نیز نزدیک میکند.
نویسنده در این کتاب ابتدا یکی از گفتارهای لاتزو از تائو را آورده و سپس آن را با حکمتهای ادب پارسی از قبیل گفتارهای مولانا و عطار تطبیق داده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات