نتایج جستجو

آیت‌الله جوادي آملي عين نضاخ: تحرير تمهيد القواعد سرچشمه انديشه اسرار الصلوة منبع الفکر الاستفتاءات (یتلوها منتخب مناسک الحج) فلسفه صدرا نسبت دین و دنیا: بررسی

و براى هر رویدادى به‌دقت اسنا آن را ارائه مى‌کند و هر خبر را به یک یا چند منبع مستند مى‌سازد‌. بسیارى از تراجمى که وى ارائه کرده، برگرفته از تاریخ خطیب

ابن منظور در آن پيدا مى‌شود؛ بر همين اساس بعضى محققان اين كتاب را كامل‌ترين منبع لغوى براى بررسى لغات مى‌دانند. لسان العرب نخست در بولاق (1299- 1308ق) در20

و مجمع البيان طبرسى و برخى ديگر از تفاسير عنايت دارد و غالباً ً بدون ذكر منبع از آنها مطالبى نقل مى‌كند. با توجه به مطالب ذكر شده مى‌توان نتيجه گرفت كه

محیط مدینه که محل ظهور تابعین و محدثان و راویان و فقهاى بزرگ بود رشد کرد اما منبع علم او در فقه نه «تابعان» و نه «محدثان» و نه «فقها»ى آن عصر بودند، بلکه او

كم‌وبيش در تدوين تمامى كتاب‌ها مرسوم است كه در استفاده از هر منبع و مآخذى در جاى‌جاى كتاب، نام آن منبع با ويژگى‌هایى كه دارد، آورده مى‌شود. در حالى‌كه اين شيوه

به كار مى‌برد. او بسيار تلاش مى‌كند كه هر كلامى را از منبع اصلى آن نقل كند و تنها در مواردى كه منبع اصلى يافت نمى‌شود به حافظه يا منابع دست دوم اعتماد مى‌كند

از این جهت، «المزهر» در مباحث علمی، یک منبع اصیل بشمار می‌رود. برخورد سیوطی با مصادرش متفاوت است. گاهی از یک منبع، همه مطالب را حرف‌به‌حرف نقل می‌کند؛ مثل

است. در پاورقى‌ها، آيات، روايات و ساير مطالب مورد اشاره نویسنده، همراه با منبع و گاه ترجمه، ذكر شده است. گاه نيز اقتباس‌هاى مؤلف و گاهى اعلام و كتبى كه

گاه با الفاظ خاص محدثان، همچون «حدّثنى» و «اخبرنى» و گاه با اشاره صريح به منبع، مانند «قال المدائنى» يا «قال الواقدى»، به نقل خبر مى‌پردازد. به نظر مى‌رسد

غالب در متن و چه در پاورقى نام ببرد. درعین‌حال موارد زيادى هم هست كه وى از منبع خود ياد نكرده و مطالب را آورده است. مصباح الشريعة مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة

(دراسة و توثیق) عادل حسن علی فرج و... اشاره کرد. در منابع انگلیسی از دوازده منبع از یازده نویسنده استفاده شده است. ابن عباس (در اثری که از او با عنوان پاسخ‌های

طبع آراسته شده است. فهرست منابع و مصادر كتاب در پایان جلد دوم آمده كه 108 منبع مى‌باشد. تعريب كتاب (ترجمه كتاب به عربى) توسط خضر آتش فراز (ذوالفقارى) صورت

بيان كرده و گاهى شخصيتى تاريخى را شناسانده و گاه ارجاع به منابع داده و نام منبع و شماره جلد و صفحه مورد نظر را آورده.و... ولى با بررسى اجمالى، هيچ پاورقى

است. اگر مقاله و شرح حال، از کتابى و يا شخصى اخذ شده باشد، به نام مصدر و منبع اشاره شده و اگر بدون نام است، با مراجعات و اطلاعات شخصى نوشته شده است.بسيارى

بشرح نخبة الفكر تعجيل المنفعة بزوائد رجال الأئمة الأربعة الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل في وجوه التأویل تهذیب التهذیب نخبة الفکر في مصطلح

دو همزه با توجه به ویژگی‌هاى اين كتاب و موضوعات بيان شده در آن، اين كتاب منبع بسيار ارزشمندى دربارۀ نقطه‌گذارى و اعراب قرآن و همچنين تجويد قرآن مى‌باشد

گاه با الفاظ خاص محدثان، همچون «حدّثني» و «أخبرني» و گاه با اشاره صریح به منبع، مانند «قال المدائني» یا «قال الواقدي»، به نقل خبر می‌پردازد. به نظر می‌رسد

به آن است و از صرف وضع برای معنا نشأت نگرفته است. این قواعد، برگرفته از دو منبع اصلی است: عقل و عرف. مقصود از «عقل» در اینجا، «عقل عملی» است که حکم به حسن

موسوعة مؤلفی الإمامیة، اثر گروهی از نویسندگان مجمع الفکر الإسلامی، دایرةالمعارفی است پیرامون مؤلفین امامیه که به زبان عربی نوشته شده است. نگارش این مجموعه،