نتایج جستجو

قرآن و حديث، مانند: كتاب قاسم بن سلام هروى و مختصر غريب القرآن حافظ زين‌الدين عراقى. مصادر اهل سنت، مانند: صحيح بخارى و مسلم و سنن ترمذى. كتب احكام فقهى

ابن عراقى، ابوزرعه ولى‌الدين احمد بن عبدالرحيم (3 ذى‌حجه 762 - 27 شعبان 826ق)، فقيه و قاضى شافعى مصرى، فرزند عالم مشهور حديث، حافظ زين‌الدين عراقى است

«إحياء علوم الدين» چندين بار تلخيص و به بعضى زبان‌ها، از جمله فارسی ترجمه و بارها به چاپ رسيده است. بهترين چاپ آن، تصحيح زين‌الدين عراقى است، همراه با

فرا گرفت. بزرگ‌ترین شیخ او در حدیث شیخ زین‌الدین کرد عراقى، عبدالرحیم بن حسین بن عبدالرحمن الکردى، معروف به زین عراقى (متوفای 806 ق) بود. ابن حجر مى‌گوید

كسانى چون جمال‌الدين اسنوى، سراج‌الدين بلقينى، زين‌الدين عراقى، ابن صائغ و جمال‌الدين باجى علم آموخت. ابن حجر عسقلانى، رشيدى و برهان‌الدين محدث حلب از شاگردان

بهره‌ برد،‌ اما از این‌ میان‌، استاد برجسته و شاخص وی‌، زین‌الدین عراقی بوده؛ چنان‌که ملازمت او با عراقی و دامادی وی و استفاده علمی‌اش از‌ او‌ مشهور است. هیثمی‌

پرورش خود را در همان ديار گذراند. از كسانى چون تقى‌الدين ابن حاتم، جمال‌الدين اسيوطى، زين‌الدين عراقى و على بن عبدالصمد جلايرى مالكى، علم آموخت.در فراگیرى

اثر ابوعبدالله غسانی جزایری متوفی 628 هجری. رجال الدار قطني، اثر حافظ زین‌الدین عراقی متوفی 806 هجری. من تکلم فيه الدار قطني في كتاب السنن من الضعفاء و المتروكين

نياى او شيخ زين‌الدين ثانى از علماى بزرگ بحرين و نخستين كسى بود كه از خانواده او، از بحرين به بصره مهاجرت كرد. نيز جدّ اعلايش شيخ زين‌الدين اول از علماى

سؤالی که در این رابطه پرسیده شده، به این نکته اشاره شده است که حافظ زین‌الدین عراقی معتقد است: «آسمان محل تکلیف نیست». اما این امر، دارای اشکالاتی است،

بن سلیمان هیثمی (متوفی ۸۰۷ق) است. هیثمی می‌گوید که به‌تصریح استادش، زین‌الدین عراقی، این کتاب را نوشته است. مطلبی که در ادامه خواهد آمد، در واقع گزارشی

اسکندريه‌، قاهره‌، مدينه‌ و مکه‌ نزد مشايخى‌ چون‌ سراج‌الدين‌ ابن‌ ملقن‌، سراج‌الدين‌ بلقينى‌، زين‌الدين‌ عراقى‌، ابن‌ خلدون‌، بهاءالدين‌ دمامينى‌، ابوحيّان‌ نحوی،

موجود است. شرح جامع الترمذى، اثرى ناتمام كه گویا بعدها به وسيلۀ زين‌الدين ابوالفضل عراقى تكمیل شده است. نسخه‌اى از ديباچۀ آن در کتابخانۀ گوتا موجود است

قائل آن، اضافه كنند. در فصل هفتم، حكم شرعى ادراج، بيان شده است. الحافظ زين‌الدين عراقى، ادراج عمدى را مطلقا جايز ندانسته، ولى ابن حجر عسقلانى در «النكت» قائل

اساتید ایشان برادرش محمدحسن مظفر، همچنین میرزا محمدحسین نائینی و آقا ضیاء عراقى را می‌توان نام برد. محمدحسین بن شیخ محمد بن عبدالله ابن محمد بن أحمد بن مظفر

برهان‌الدین ابراهیم بن موسی بن ایوب ابناسی (725-802ق)، از فقهای شافعی است. کتاب در دو جلد منتشر شده و نویسنده در آن، بین دو کتاب حافظ زین‌الدین عراقی («التقييد

اشعارى در اين باره سروده‌اند. مانند: فيض كاشانى، ملاهادى سبزوارى، فخرالدين عراقى، حافظ شيرازى، الهى قمشه‌اى، موسوى گرمارودى، امام خمينى، مكارم شيرازى. مؤلف،

نوشته قاضی زین‌الدین ابویحیی زکریا محمد بن زکریا انصاری سُنیکی (متوفای 926ق) شافعی‌مذهب است. او کتاب «التبصرة و التذكرة» نوشته زین‌الدین عراقی را که خود،

الشيعة الإثني‌عشرية در اصل رساله دكترى جواد على يكى از محققان و مورخان معاصر عراقى بوده كه در سال 1938 به زبان آلمانى آن را تدوين كرده و در سالهاى اخير به عربى

رفيعاى نايينى، زركوب تبريزى، زين‌الدين خوافى، زرگر اصفهانى، زين‌الدين تايبادى، سعد‌الدين حموى، سلطان‌ولد رومى، سيف‌الدين باخزرى، سحابى استرآبادى، سرمد