نتایج جستجو

استاد بزرگوار مرحوم ادیب نیشابورى (1281 - 1344) را درک کردم. علوم ادبى و منطق را پیش استاد آموختم و کسب علم و معرفت از مرحوم ادیب تا سال 1342 امتداد داشت

مبرزى که از برکت وجود حضرت رضا علیه‌السلام در مشهد مقدس بودند، همچون ادیب نیشابورى (مطول و مغنى)، سید احمد مدرس یزدى (شرح لمعه)، آقا شیخ هاشم قزوینى (رسائل،

محضرش شتافت، عبدالجواد ادیب نیشابورى (ادیب اوّل) بود.سپس هنگامى که ادیب اوّل درگذشت(1344 ق)، به درس محمّدتقى ادیب نیشابورى (ادیب ثانى) حاضر شد و صرف و نحو

کتاب‌هاى مغنى، مطول، شرح منظومه و بیست مقاله را نزد میرزا عبدالجواد ادیب نیشابورى آموخت. او با تشویق پدرش، به آموختن ریاضیات شامل، جبر، هندسه و مقابله

اصول ادبیات را نزد پدر فراگرفت و سپس تحصیلات خود را نزد میرزا عبدالجواد ادیب نیشابورى تکمیل کرد. وقتى 15 ساله شد، اوضاع کشور یعنى مرگ ناصرالدین شاه و روى کار

وسطایى به درآییم». جز هاشم قزوینى، ادیب نیشابورى نیز نقش پراهمیتى در پرورش علمى و معنوى وى بازى کرد. کدکنى درباره ادیب مى‌گوید که «او براى من همیشه استاد

کتاب‌های حاشیه ملاعبدالله و قسمتى از کتاب مطول را نزد شیخ محمدحسن نیشابورى معروف به ادیب نیشابورى درس گرفت. سپس به قم و از آنجا به اهواز رفت. فیاض در اهواز به

در مدرسه نواب سکونت گزید و مدت هفت سال علوم ادبى را نزد ادیب نامى خراسان محمدتقی ادیب نیشابورى فراگرفت و هرآنچه را آموخت، نگاشت و تدریس کرد و مورد توجه

وارد حوزه شده و در مدرسه خیران خان مشهد، مشغول شد و از محضر اساتیدى چون ادیب نیشابورى و محقق نوقانى، ادبیات عرب را فراگرفت و شرح لمعه در از محضر احمد مدرس

مشغول بودند. او در طول تحصیل خود، از محضر استادان زیادى بهره جست كه ادیب نیشابورى، حاج میرزا احمد مدرس یزدى، حاج شیخ هاشمى قزوینى، بدیع‌الزمان فروزانفر

او در حوزه علمیه مشهد نزد حاج شیخ مجتبى قزوینى و شیخ محمدتقى ادیب نیشابورى مشهور به ادیب ثانى تلمذ کرد و کتاب‌هاى «سیوطى»، «مغنى» و «مطول» را خواند. همچنین

از استادانی چون شيخ هاشم قزوینی، شيخ مجتبی قزوینی، آیت‌الله سبزواری، اديب نيشابورى و میرزا مهدی اصفهانی را بهره برد. وى در مشهد تا خارج فقه و اصول پيش رفت

المقدمات، سیوطی و بخشی از مغنی را نیز نزد برادرش خواند. پس‌ازآن به درس ادیب نیشابوری راه یافت و به مدت چهار سال در جلسه درس هر کتابی که ایشان تدریس می‌کرد،

مهاجرت كرد و از اساتيد بنام آنجا همچون حضرات حجج اسلام و آيات: محمدتقى اديب نيشابورى، حجت هاشمى، احمد مدرسى، احمد مهدوى دامغانى، حسین وحيد خراسانى و سيد‌

(1279-1359ش)، فقیه، ادیب، کتاب‌شناس، نسخه‌شناس و از مفاخر ایران اسلامی است که محضر بزرگانی چون: شیخ هادی بیرجندی، شیخ محمد‌حسن دهکی، ادیب نیشابوری، محمدباقر مدرس

اداری، در حوزه علمیه مشهد به تحصیل پرداخت. از اساتید ایشان در این هنگام، ادیب نیشابوری (از مدرسان معروف ادبیات عرب) و مرحوم آیت‌الله میلانی (درس خارج فقه) بودند

استاد مدعو در دانشگاه پرینستون آمریكا بود. ملکشاهى در محضر كسانى همچون: ادیب نیشابورى، بدیع‌الزمان فروزانفر، فاضل تونى و مهدى الهى قمشه‌اى شاگردى كرده بود

بهشهر، گرگان و مشهد ادامه داد. در مشهد از محضر اساتيد و بزرگانی چون ادیب نیشابوری و شیخ مجتبی قزوینی گذراند. در سال 1339ش مدت کوتاهی را نیز در حوزه علمیه

از محضر اساتيدى چون میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری (اديب اول)، اديب هروى، شيخ محمدتقى اديب نيشابورى (اديب ثانى)، اديب خاورى و... استفاده كرده و سطوح عالى

اين تفسير چنين فرموده‌اند: «تفسير السلطان، سلطان التفاسير». هم‌چنين اديب نيشابورى، شاگردان خود را به مطالعه آن تشويق مى‌كرد. اين تفسير، در چهار جلد تنظيم