۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
نگارنده با استفاده از آيات و روايات، نخست ابعاد ولايت پيامبر اسلام(ص) و [[امام على (ع)]] و ساير ائمه(عليهم السلام) را بررسى نموده و آنگاه به وسيله همان ادله بر ضرورت ادامه امر ولايت در عصر غيبت توسط فقهاى جامع الشرايط پرداخته است. | نگارنده با استفاده از آيات و روايات، نخست ابعاد ولايت پيامبر اسلام(ص) و [[امام على(ع)]] و ساير ائمه(عليهم السلام) را بررسى نموده و آنگاه به وسيله همان ادله بر ضرورت ادامه امر ولايت در عصر غيبت توسط فقهاى جامع الشرايط پرداخته است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
از نظر نويسنده همه اديان و جوامع بشرى نياز به قانون و حاكميت دارند و جامعه اسلامى از اين حجت مستثنا نيست و قرآن كريم هم بر اين امر صحه گذاشته است. وى به آيه شريفه: " النبي أولى بالمؤمنين من أنفسهم" استناد كرده و از لحاظ قرآنى به اثبات ولايت مطلقه پيامبر(ص) و ائمه معصوم (عليهم السلام) پس از ايشان مىپردازد. | از نظر نويسنده همه اديان و جوامع بشرى نياز به قانون و حاكميت دارند و جامعه اسلامى از اين حجت مستثنا نيست و قرآن كريم هم بر اين امر صحه گذاشته است. وى به آيه شريفه: " النبي أولى بالمؤمنين من أنفسهم" استناد كرده و از لحاظ قرآنى به اثبات ولايت مطلقه پيامبر(ص) و ائمه معصوم (عليهم السلام) پس از ايشان مىپردازد. | ||
همچنين به آيات غدير و نصوص وارده در مورد ولايت [[امام على (ع)]] پرداخته و شرايط وجود امام حّى و حاضر در همه زمانها را از منظرى قرآنى و روايى بررسى نموده است. | همچنين به آيات غدير و نصوص وارده در مورد ولايت [[امام على(ع)]] پرداخته و شرايط وجود امام حّى و حاضر در همه زمانها را از منظرى قرآنى و روايى بررسى نموده است. | ||
در بخش ديگرى از كتاب، نويسنده به دلايل حكومت فقها بر مردم در عصر غيبت اشاره كرده و فقهاى جامع الشرايط را حجت بر مردم از جانب امام زمان(ع) خوانده و ولايت آنها را مانند ولايت امام عصر(ع) بر مردم دانسته و رد كردن آنان را مانند رد كردن امام معصوم(ع) دانسته است. | در بخش ديگرى از كتاب، نويسنده به دلايل حكومت فقها بر مردم در عصر غيبت اشاره كرده و فقهاى جامع الشرايط را حجت بر مردم از جانب امام زمان(ع) خوانده و ولايت آنها را مانند ولايت امام عصر(ع) بر مردم دانسته و رد كردن آنان را مانند رد كردن امام معصوم(ع) دانسته است. |
ویرایش