۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مقدمات اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'ملا محسن فيض كاشانى' به 'ملا محسن فيض كاشانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
نويسنده معتقد است كه علم بايد چنان تأثيرى در فرد عالم بگذارد كه او به حقايق و دستورات ايمان قطعى و جازم داشته باشد و در برابر آنها كاملاً مطيع و فرمانبردار و تأثيرپذير شود (متن كتاب، ص86). وى سپس با استناد به كلامى از پيامبر(ص) كه علم را به سه بخش علم به معاد (فقه اكبر)، علم به احكام عملى (فقه اصغر) و علم اخلاق و روشهاى انسانيت (سنت قائمه) تقسيم كرده‌اند، ديدگاه [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] و ميرداماد را دراين‌باره مورد بررسى قرار داده است (همان، ص87-90). | نويسنده معتقد است كه علم بايد چنان تأثيرى در فرد عالم بگذارد كه او به حقايق و دستورات ايمان قطعى و جازم داشته باشد و در برابر آنها كاملاً مطيع و فرمانبردار و تأثيرپذير شود (متن كتاب، ص86). وى سپس با استناد به كلامى از پيامبر(ص) كه علم را به سه بخش علم به معاد (فقه اكبر)، علم به احكام عملى (فقه اصغر) و علم اخلاق و روشهاى انسانيت (سنت قائمه) تقسيم كرده‌اند، ديدگاه [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] و ميرداماد را دراين‌باره مورد بررسى قرار داده است (همان، ص87-90). | ||
وى به نقل از دانشمندان درباره رابطه علم و عمل مى‌نويسد: علم باعث تقويت ايمان مى‌شود و ايمان با كثرت عملى افزايش مى‌يابد و نيز عمل به علم موجب كثرت علم مى‌شود. وى در ادامه به سخن [[امام على (ع)]] اشاره مى‌كند كه مى‌فرمايد: دانايان عمل‌كننده به علم خويش اهل نجات و دانايان بى‌عمل اهل سقوط و هلاكت‌اند (همان، ص97). | وى به نقل از دانشمندان درباره رابطه علم و عمل مى‌نويسد: علم باعث تقويت ايمان مى‌شود و ايمان با كثرت عملى افزايش مى‌يابد و نيز عمل به علم موجب كثرت علم مى‌شود. وى در ادامه به سخن [[امام على(ع)]] اشاره مى‌كند كه مى‌فرمايد: دانايان عمل‌كننده به علم خويش اهل نجات و دانايان بى‌عمل اهل سقوط و هلاكت‌اند (همان، ص97). | ||
درباره‌ى تعريف اخلاق دو تعبير در اين كتاب ارائه شد: 1. عادة الإرادة: يعنى سالك راه اخلاق اراده و عزم خويش را به كار گيرد تا به اجراء خوبيها و ترك بديها عادت كند؛ 2. تغلب ميل من الميول باستمرار: يعنى غلبه يكى از خواسته‌هاى نفسانى و تمايلات انسانى بر صاحب خود به‌گونه‌اى كه حالت تداوم و استمرار داشته باشد (همان، ص117). | درباره‌ى تعريف اخلاق دو تعبير در اين كتاب ارائه شد: 1. عادة الإرادة: يعنى سالك راه اخلاق اراده و عزم خويش را به كار گيرد تا به اجراء خوبيها و ترك بديها عادت كند؛ 2. تغلب ميل من الميول باستمرار: يعنى غلبه يكى از خواسته‌هاى نفسانى و تمايلات انسانى بر صاحب خود به‌گونه‌اى كه حالت تداوم و استمرار داشته باشد (همان، ص117). | ||