۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
|||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
#زكريا بن آدم: در [[منهج المقال في تحقیق أحوال الرجال|رجال ميرزا]] آمده كه: زكريا بن آدم بن عبدالله بن سعد اشعرى قمى، ثقه جليلالقدر و در نزد [[امام رضا(ع)]] آبرومند بود. [[کشى]] روايت كرده از محمد بن قولويه، از سعد بن عبدالله بن ابىخلف، از محمد بن حمزه، از زكريا بن آدم كه گفت: به امام رضا(ع) گفتم: مىخواهم از شهر و ديارم خارج شوم؛ چون سفيهان در بينشان زياد شده است. امام فرمود: نكن! چون اهل بيت تو بلاء از آنان دفع مىشود بهخاطر تو؛ همانطوركه از اهل بغداد بلاء دفع مىشود بهخاطر حضرت امام كاظم(ع). و همچنين امام رضا(ع) گفت: او (زكريا بن آدم) مأمون بر دين و دنياست <ref>ر.ك: همان، ص283</ref>. | #زكريا بن آدم: در [[منهج المقال في تحقیق أحوال الرجال|رجال ميرزا]] آمده كه: زكريا بن آدم بن عبدالله بن سعد اشعرى قمى، ثقه جليلالقدر و در نزد [[امام رضا(ع)]] آبرومند بود. [[کشى]] روايت كرده از محمد بن قولويه، از سعد بن عبدالله بن ابىخلف، از محمد بن حمزه، از زكريا بن آدم كه گفت: به امام رضا(ع) گفتم: مىخواهم از شهر و ديارم خارج شوم؛ چون سفيهان در بينشان زياد شده است. امام فرمود: نكن! چون اهل بيت تو بلاء از آنان دفع مىشود بهخاطر تو؛ همانطوركه از اهل بغداد بلاء دفع مىشود بهخاطر حضرت امام كاظم(ع). و همچنين امام رضا(ع) گفت: او (زكريا بن آدم) مأمون بر دين و دنياست <ref>ر.ك: همان، ص283</ref>. | ||
#سهل بن يسع بن عبدالله بن سعد اشعرى قمى: در [[منهج المقال في تحقیق أحوال الرجال|رجال ميرزا]] آمده: او ثقه است، ثقه! روايت مىكند از امام موسى كاظم(ع) و امام رضا(ع). و در [[رجال نجاشی|«رجال» نجاشى]] آمده: از امام موسى كاظم(ع) و امام رضا(ع) روايت مىكند... و در [[رجال شیخ طوسی|«رجال» شيخ]]، آمده: سهل بن يسع بن عبدالله قمى اشعرى، از اصحاب ابوالحسن موسى(ع) بوده است... <ref>ر.ك: همان، ص339</ref>. | #سهل بن يسع بن عبدالله بن سعد اشعرى قمى: در [[منهج المقال في تحقیق أحوال الرجال|رجال ميرزا]] آمده: او ثقه است، ثقه! روايت مىكند از امام موسى كاظم(ع) و امام رضا(ع). و در [[رجال نجاشی|«رجال» نجاشى]] آمده: از امام موسى كاظم(ع) و امام رضا(ع) روايت مىكند... و در [[رجال شیخ طوسی|«رجال» شيخ]]، آمده: سهل بن يسع بن عبدالله قمى اشعرى، از اصحاب ابوالحسن موسى(ع) بوده است... <ref>ر.ك: همان، ص339</ref>. | ||
#سيد محسن بن محمد ديباجى، فقيه صالحى است؛ [[منتجبالدین، علی بن عبیدالله|منتجبالدين]] چنين گفته است. مىگويم: از برخى از كتب انساب استفاده مىشود كه او مقيم قم بود. نسب وى چنين است: ابوطالب سيد محسن بن محمد بن حمزة بن على بن محمد بن حسين بن محسن بن حسين بن على بن محمد بن [[امام جعفر صادق (ع)]] <ref>همان، ص573</ref>. | #سيد محسن بن محمد ديباجى، فقيه صالحى است؛ [[منتجبالدین، علی بن عبیدالله|منتجبالدين]] چنين گفته است. مىگويم: از برخى از كتب انساب استفاده مىشود كه او مقيم قم بود. نسب وى چنين است: ابوطالب سيد محسن بن محمد بن حمزة بن على بن محمد بن حسين بن محسن بن حسين بن على بن محمد بن [[امام جعفر صادق(ع)]] <ref>همان، ص573</ref>. | ||
گفتنى است نقل چنين قطعاتى از اين كتاب براى آشنايى با روش و محتوا و چگونگىهاى نگارش آن است و به همين جهت برخى از موارد ابهام و... كه در متن اصلى عربى موجود است، بهصورت دقيق به برگردان فارسى نيز منتقل شده و هيچ توضيحى بر آن افزوده نشده است. از اين مطالب كه گزارش شد، بهروشنى استفاده مىشود كه محتوا و سبك نگارش اثر حاضر، قديمى و به روش رجالنويسان پيشين است و بهطور طبيعى نمىتوان از آن انتظار داشت كه اطلاعات شخصيتشناسانه بهصورت روشمند و پردازششده ذكر شده باشد. | گفتنى است نقل چنين قطعاتى از اين كتاب براى آشنايى با روش و محتوا و چگونگىهاى نگارش آن است و به همين جهت برخى از موارد ابهام و... كه در متن اصلى عربى موجود است، بهصورت دقيق به برگردان فارسى نيز منتقل شده و هيچ توضيحى بر آن افزوده نشده است. از اين مطالب كه گزارش شد، بهروشنى استفاده مىشود كه محتوا و سبك نگارش اثر حاضر، قديمى و به روش رجالنويسان پيشين است و بهطور طبيعى نمىتوان از آن انتظار داشت كه اطلاعات شخصيتشناسانه بهصورت روشمند و پردازششده ذكر شده باشد. | ||
ویرایش