۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الأصول الستة عشر من الأصول الأولية في الروايات و أحاديث أهلالبيت عليهمالسلام: تفاوت میان نسخهها
الأصول الستة عشر من الأصول الأولية في الروايات و أحاديث أهلالبيت عليهمالسلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۵۲
، ۲۸ دسامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
اصول اربعمائه ديگر مطلبى است كه به تفصيل در مقدمه توضيح داده شده است؛ اين اصول به نظر [[شيخ مفيد]]، مجموعهاى از مصنفات اماميه از زمان امير المؤمنين(ع) تا زمان امام حسن عسكرى(ع) و مشتمل بر چهارصد كتاب بودند؛ اينكه در مورد بعضى از روات گفته شده كه«له اصل»، ناظر به همين مطلب مىباشد. | اصول اربعمائه ديگر مطلبى است كه به تفصيل در مقدمه توضيح داده شده است؛ اين اصول به نظر [[شيخ مفيد]]، مجموعهاى از مصنفات اماميه از زمان امير المؤمنين(ع) تا زمان امام حسن عسكرى(ع) و مشتمل بر چهارصد كتاب بودند؛ اينكه در مورد بعضى از روات گفته شده كه«له اصل»، ناظر به همين مطلب مىباشد. | ||
مرحوم طبرسى مىگويد: اين اصول در واقع پاسخهاى [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] به چهار صد سؤالى است كه از محضرشان شده است. | مرحوم طبرسى مىگويد: اين اصول در واقع پاسخهاى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به چهار صد سؤالى است كه از محضرشان شده است. | ||
تراث اسلامى در سه مرحله دچار دگرگونى و ضياع شدهاند كه عبارتند از: | تراث اسلامى در سه مرحله دچار دگرگونى و ضياع شدهاند كه عبارتند از: | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
مرحله اول كه با وفات رسول خدا(ص) و منع از كتابت و تدوين حديث انجام گرفت. | مرحله اول كه با وفات رسول خدا(ص) و منع از كتابت و تدوين حديث انجام گرفت. | ||
مرحله دوم بعد از شهادت [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] و قوت گرفتن عباسيان تا زمان [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] مىباشد. | مرحله دوم بعد از شهادت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و قوت گرفتن عباسيان تا زمان [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] مىباشد. | ||
مرحله سوم هم از زمان [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و بعد از استيلاى سلجوقيان صورت گرفت. | مرحله سوم هم از زمان [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و بعد از استيلاى سلجوقيان صورت گرفت. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
اما اينكه اين اصول چگونه شناسايى شدهاند و محتواى اين مجموعه چيست و رواتش چه كسانى هستند؟ در قسمت ديگرى از مقدمه مشخص گرديده است. | اما اينكه اين اصول چگونه شناسايى شدهاند و محتواى اين مجموعه چيست و رواتش چه كسانى هستند؟ در قسمت ديگرى از مقدمه مشخص گرديده است. | ||
اولين آشنايى با مجموعه مذكور، به زمان صفويه كه [[علامه مجلسى]] بخشى از روايات مزبور را در كتاب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ع)|بحار الانوار]] آورد، برمىگردد. | اولين آشنايى با مجموعه مذكور، به زمان صفويه كه [[علامه مجلسى]] بخشى از روايات مزبور را در كتاب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] آورد، برمىگردد. | ||
ظاهر اين است كه [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] مؤلف وسائل الشيعه، به مجموعه ياد شده دسترسى نداشته است؛ لا اقل تا قبل از زمان تأليف اين اثر گرانقدر، زيرا هيچ اشارهاى به روايات آن در وسائل ننموده است. | ظاهر اين است كه [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] مؤلف وسائل الشيعه، به مجموعه ياد شده دسترسى نداشته است؛ لا اقل تا قبل از زمان تأليف اين اثر گرانقدر، زيرا هيچ اشارهاى به روايات آن در وسائل ننموده است. | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
در مقدمه كتاب، تعاريفى از هر دو مجموعه كتاب و اينكه براى گرد آورى كتاب از چه نسخههايى استفاده شده و طريق تحقيق بر چه پايهاى استوار است، بازگو شده است. | در مقدمه كتاب، تعاريفى از هر دو مجموعه كتاب و اينكه براى گرد آورى كتاب از چه نسخههايى استفاده شده و طريق تحقيق بر چه پايهاى استوار است، بازگو شده است. | ||
مجموعه اول: همان گونه كه قبلا اشاره شد اولين كتاب مجموعه نخست؛ يعنى كتابهاى روايى زمان ائمه(عليهم السلام)، كتاب زيد زراد مىباشد و اولين روايت اين كتاب از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] بوده و در مدح جود و ذم بخل است. | مجموعه اول: همان گونه كه قبلا اشاره شد اولين كتاب مجموعه نخست؛ يعنى كتابهاى روايى زمان ائمه(عليهم السلام)، كتاب زيد زراد مىباشد و اولين روايت اين كتاب از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بوده و در مدح جود و ذم بخل است. | ||
اين كتاب غير از روايت مذكور داراى سى و سه روايت ديگر نيز مىباشد كه آخرين آنها دستورى است از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] كه به هنگام نگاه به آسمان، آيات 190 آل عمران و 54 اعراف قرائت گردد. | اين كتاب غير از روايت مذكور داراى سى و سه روايت ديگر نيز مىباشد كه آخرين آنها دستورى است از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] كه به هنگام نگاه به آسمان، آيات 190 آل عمران و 54 اعراف قرائت گردد. | ||
كتاب بعدى متعلق به ابى سعيد عباد عصفرى است كه نوزده روايت دارد؛ اولين روايت اين كتاب، روايت عاصم بن حميد حناط از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] مىباشد. | كتاب بعدى متعلق به ابى سعيد عباد عصفرى است كه نوزده روايت دارد؛ اولين روايت اين كتاب، روايت عاصم بن حميد حناط از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مىباشد. | ||
كتاب سوم كتاب عاصم بن حميد حناط است كه مشتمل بر صد روايت است. | كتاب سوم كتاب عاصم بن حميد حناط است كه مشتمل بر صد روايت است. | ||
كتاب چهارم كتاب زيد نرسى است كه در بر گيرنده پنجاه روايت از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] مىباشد؛ اولين روايت آن از محمد بن ابى عمير از زيد نرسى از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] است كه در فضيلت روز جمعه و روزهاى عيد مىباشد. | كتاب چهارم كتاب زيد نرسى است كه در بر گيرنده پنجاه روايت از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مىباشد؛ اولين روايت آن از محمد بن ابى عمير از زيد نرسى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است كه در فضيلت روز جمعه و روزهاى عيد مىباشد. | ||
كتاب بعدى كتاب جعفر بن محمد بن شرع حضرمى است؛ اين كتاب چهار نوع اخبار دارد كه عبارتند از: اخبار حميد بن شعيب از جابر جعفى، اخبار عبدالله بن طلحه نهدى، اخبار ابى صباح عبدى و اخبار ابراهيم بن جبير از جابر جعفى كه مجموعا صد و بيست و سه روايت را در بر گرفته است. | كتاب بعدى كتاب جعفر بن محمد بن شرع حضرمى است؛ اين كتاب چهار نوع اخبار دارد كه عبارتند از: اخبار حميد بن شعيب از جابر جعفى، اخبار عبدالله بن طلحه نهدى، اخبار ابى صباح عبدى و اخبار ابراهيم بن جبير از جابر جعفى كه مجموعا صد و بيست و سه روايت را در بر گرفته است. | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
كتاب ششم متعلق به محمد بن مثناى حضرمى است كه مشتمل بر اخبار ذريح بن يزيد محاربى و اخبار محمد بن مثنا بن قاسم حضرمى ملقب به بزيع مىباشد؛ اين كتاب نيز شصت روايت دارد. | كتاب ششم متعلق به محمد بن مثناى حضرمى است كه مشتمل بر اخبار ذريح بن يزيد محاربى و اخبار محمد بن مثنا بن قاسم حضرمى ملقب به بزيع مىباشد؛ اين كتاب نيز شصت روايت دارد. | ||
در اين مجموعه دو حديث هم از على بن عبدالله بن سعيد آمده كه يكى در مورد دعاى وتر است از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] و ديگرى شعرى از هند است كه به هنگام رحلت پيامبر(ص) سروده است. | در اين مجموعه دو حديث هم از على بن عبدالله بن سعيد آمده كه يكى در مورد دعاى وتر است از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و ديگرى شعرى از هند است كه به هنگام رحلت پيامبر(ص) سروده است. | ||
دو روايت بعدى از شيخ تلعكبرى است كه از محمد بن جعفر قرشى نقل كرده است. | دو روايت بعدى از شيخ تلعكبرى است كه از محمد بن جعفر قرشى نقل كرده است. | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
اولين كتاب اين مجموعه، كتاب عبدالملك بن حكيم است كه تنها شش روايت دارد و اولين روايت آن هم از امام باقر(ع) بوده و در باره سابقه سلمان فارسى مىباشد كه عمرى را مشغول خدمت به بزرگان مسيحى از فرزندان حواريون و غيرهم بوده و نهايتا توفيق شرفيابى به محضر پيامبر اسلام(ص) را پيدا مىكند. دومين كتاب از دومين مجموعه، كتاب مثنى بن وليد حناط است كه بيست و سه روايت دارد. | اولين كتاب اين مجموعه، كتاب عبدالملك بن حكيم است كه تنها شش روايت دارد و اولين روايت آن هم از امام باقر(ع) بوده و در باره سابقه سلمان فارسى مىباشد كه عمرى را مشغول خدمت به بزرگان مسيحى از فرزندان حواريون و غيرهم بوده و نهايتا توفيق شرفيابى به محضر پيامبر اسلام(ص) را پيدا مىكند. دومين كتاب از دومين مجموعه، كتاب مثنى بن وليد حناط است كه بيست و سه روايت دارد. | ||
كتاب بعدى متعلق به خلاد سندى است كه هشت روايت داشته و اولين آنها روايتى است از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] در بيان حكم ذبح كبوترى از كبوتران حرم. | كتاب بعدى متعلق به خلاد سندى است كه هشت روايت داشته و اولين آنها روايتى است از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در بيان حكم ذبح كبوترى از كبوتران حرم. | ||
كتاب حسين بن عثمان بن شريك، چهارمين كتاب مجموعه دوم است كه در بر دارنده چهل و چهار روايت از امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] است. | كتاب حسين بن عثمان بن شريك، چهارمين كتاب مجموعه دوم است كه در بر دارنده چهل و چهار روايت از امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است. | ||
كتاب بعدى متعلق به عبدالله بن يحياى كاهلى است كه سيزده روايت دارد. | كتاب بعدى متعلق به عبدالله بن يحياى كاهلى است كه سيزده روايت دارد. | ||