۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مستطرفات المعالي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)'
جز (جایگزینی متن - 'رجال نجاشى' به 'رجال نجاشى ') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
قسم اول كتاب، در احوال رجال ذكرشده در كتاب [[رجال کشی]] (معرفة الناقلين) است. اولين شخصيتى كه از او ياد شده «آدم بن محمد قلانسى بلخى» است. نام اين شخصيت را كشّى در شرح حال محمد بن احمد بن نعيم شاذانى و ديگران آورده است. ظاهر اين است كه كشى بر او اعتماد كرده و او را امامى دانسته است <ref>ر.ك: متن كتاب، ص9</ref>. | قسم اول كتاب، در احوال رجال ذكرشده در كتاب [[رجال کشی]] (معرفة الناقلين) است. اولين شخصيتى كه از او ياد شده «آدم بن محمد قلانسى بلخى» است. نام اين شخصيت را كشّى در شرح حال محمد بن احمد بن نعيم شاذانى و ديگران آورده است. ظاهر اين است كه كشى بر او اعتماد كرده و او را امامى دانسته است <ref>ر.ك: متن كتاب، ص9</ref>. | ||
دومين شخصيت «ابان بن تغلب بن رياح» است. [[امام صادق | دومين شخصيت «ابان بن تغلب بن رياح» است. [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] درباره وى مى‌فرمايد: «خدايش رحمت كند. به خدا قسم مرگ ابان، قلب مرا به درد آورد و آزرده ساخت». نويسنده در ادامه به نقل از [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] عظمت جايگاه ابان در بين اصحاب و اينكه امام سجاد، باقر و صادق(ع) را ملاقات و از آنها روايت كرده و نزد آنها منزلت و جايگاه داشته را يادآور مى‌شود. سپس مى‌نويسد: «امام باقر(ع) او را امر به افتاء نمود. وثاقت و عظمت شأن وى و جلالت قدرش مورد اتفاق فريقين است. وى در سال 141ق درگذشت» <ref>ر.ك: همان</ref>. | ||
قسم دوم كتاب به گزينش موثقين و معتمدين در كتاب رجال مامقانى است. نويسنده از بسيارى از شخصيت‌هاى اين بخش، تنها با ذكر نام و ثقه يا حسن بودن آنها ياد مى‌كند. درباره برخى «ثقة بالاتفاق» مى‌آورد. درباره بعضى نيز مانند: موسى بن حسن بن عامر بن عبدالله قمى اشعرى چنين مى‌آورد: «ثقة عين جليل بالاتفاق» كه حاكى از بزرگى شخصيت اوست <ref>ر.ك: همان، ص392</ref>. | قسم دوم كتاب به گزينش موثقين و معتمدين در كتاب رجال مامقانى است. نويسنده از بسيارى از شخصيت‌هاى اين بخش، تنها با ذكر نام و ثقه يا حسن بودن آنها ياد مى‌كند. درباره برخى «ثقة بالاتفاق» مى‌آورد. درباره بعضى نيز مانند: موسى بن حسن بن عامر بن عبدالله قمى اشعرى چنين مى‌آورد: «ثقة عين جليل بالاتفاق» كه حاكى از بزرگى شخصيت اوست <ref>ر.ك: همان، ص392</ref>. | ||