قمی، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲۲ بایت اضافه‌شده ،  سه‌شنبهٔ ‏۲۳:۵۳
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = محمدتقی قمی | تصویر =NUR۰۸۷۳۱.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = محمدتقی قمی | نام‌های دیگر = علامه قمی، شیخ محمدتقی قمی | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = شیخ احمد قمی | ولادت = ۱۲۸۹ شمسی / ۱۹۱۰ میلادی | محل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۳: خط ۵۳:
'''انگیزه و آغاز حرکت تقریبی:''' حادثه اعدام یک زائر ایرانی در مکه به اتهام ناروای «اهانت به کعبه» (به دلیل جهل زائر به زبان عربی و سوءتفاهم پیش آمده)، روح حساس محمدتقی قمی را سخت آزرد و او را مصمم به انجام کاری اساسی برای زدودن کینه‌ها و اختلافات بین مسلمانان نمود.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۰-۳۱</ref>
'''انگیزه و آغاز حرکت تقریبی:''' حادثه اعدام یک زائر ایرانی در مکه به اتهام ناروای «اهانت به کعبه» (به دلیل جهل زائر به زبان عربی و سوءتفاهم پیش آمده)، روح حساس محمدتقی قمی را سخت آزرد و او را مصمم به انجام کاری اساسی برای زدودن کینه‌ها و اختلافات بین مسلمانان نمود.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۰-۳۱</ref>


'''هجرت به مصر:''' وی در سال ۱۳۱۷ شمسی (۱۹۳۸ میلادی) در ۲۷ سالگی، مصر را به عنوان پایگاه اصلی فعالیت خود انتخاب کرد. ابتدا برای یادگیری کامل زبان عربی به لبنان رفت و سپس به قاهره عزیمت نمود. در قاهره با شیخ محمد مصطفی المراغی، شیخ الازهر، دیدار کرد و طرح خود برای تقریب مذاهب را با او در میان گذاشت.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۲</ref>
'''هجرت به مصر:''' وی در سال ۱۳۱۷ شمسی (۱۹۳۸ میلادی) در ۲۷ سالگی، مصر را به عنوان پایگاه اصلی فعالیت خود انتخاب کرد. ابتدا برای یادگیری کامل زبان عربی به لبنان رفت و سپس به قاهره عزیمت نمود. در قاهره با [[مراغی، محمدمصطفی|شیخ محمدمصطفی المراغی]]، شیخ الازهر، دیدار کرد و طرح خود برای تقریب مذاهب را با او در میان گذاشت.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۲</ref>
 
'''تأسیس دارالتقریب:''' پس از بازگشت موقت به ایران در دوران جنگ جهانی دوم و جلب حمایت معنوی و مالی آیت‌الله العظمی سید حسین بروجردی، در سال ۱۳۲۵ شمسی (۱۹۴۷ میلادی) با همکاری جمعی از علمای بزرگ الازهر مانند شیخ عبدالمجید سلیم، شیخ محمود شلتوت و شیخ مصطفی عبدالرزاق، «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» را در قاهره تأسیس کرد. این نهاد، کانون گفت‌وگوی علمی و فرهنگی بین علمای شیعه و سنی شد.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۳</ref><ref> [https://taqribstudies.ir/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AA%D9%82%DB%8C-%D9%82%D9%85%DB%8C/ ر.ک: محمد تقی قمی، پژوهشگاه مطالعات تقریبی]</ref>


'''تأسیس دارالتقریب:''' پس از بازگشت موقت به ایران در دوران جنگ جهانی دوم و جلب حمایت معنوی و مالی [[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله سید حسین بروجردی]]، در سال ۱۳۲۵ شمسی (۱۹۴۷ میلادی) با همکاری جمعی از علمای بزرگ الازهر مانند [[شیخ عبدالمجید سلیم]]، [[شلتوت، محمود|شیخ محمود شلتوت]] و [[شیخ مصطفی عبدالرزاق]]، «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» را در قاهره تأسیس کرد. این نهاد، کانون گفت‌وگوی علمی و فرهنگی بین علمای شیعه و سنی شد.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۳</ref><ref> [https://taqribstudies.ir/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AA%D9%82%DB%8C-%D9%82%D9%85%DB%8C/ ر.ک: محمد تقی قمی، پژوهشگاه مطالعات تقریبی]</ref>


'''مجله رسالة الاسلام:''' دو سال پس از تأسیس دارالتقریب، در سال ۱۳۲۷ شمسی (۱۹۴۹ میلادی)، مجله «رسالة الاسلام» به مدیرمسئولی شیخ عبدالعزیز عیسی به‌عنوان ارگان این مجموعه آغاز به کار کرد که به مدت ۲۴ سال منتشر شد.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۴</ref>
'''مجله رسالة الاسلام:''' دو سال پس از تأسیس دارالتقریب، در سال ۱۳۲۷ شمسی (۱۹۴۹ میلادی)، مجله «رسالة الاسلام» به مدیرمسئولی شیخ عبدالعزیز عیسی به‌عنوان ارگان این مجموعه آغاز به کار کرد که به مدت ۲۴ سال منتشر شد.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۴</ref>


'''فتوای تاریخی الازهر:''' مهم‌ترین ثمره ملموس تلاش‌های قمی و همکارانش، صدور فتاوای تاریخی از سوی مراجع عالی الازهر بود. نخست شیخ عبدالمجید سلیم و سپس به طور رسمی‌تر، شیخ محمود شلتوت (رئیس دانشگاه الازهر) در سال ۱۳۳۹ شمسی (۱۹۶۰ میلادی) فتوای جواز عمل به مذهب جعفری (شیعه اثنی‌عشری) را صادر کردند. این فتوا نقطه عطفی در روابط مذاهب اسلامی محسوب می‌شود.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۴-۳۵</ref>
'''فتوای تاریخی الازهر:''' مهم‌ترین ثمره ملموس تلاش‌های قمی و همکارانش، صدور فتاوای تاریخی از سوی مراجع عالی الازهر بود. نخست شیخ عبدالمجید سلیم و سپس به طور رسمی‌تر، [[شلتوت، محمود|شیخ محمود شلتوت]] (رئیس دانشگاه الازهر) در سال ۱۳۳۹ شمسی (۱۹۶۰ میلادی) فتوای جواز عمل به مذهب جعفری (شیعه اثنی‌عشری) را صادر کردند. این فتوا نقطه عطفی در روابط مذاهب اسلامی محسوب می‌شود.<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۴-۳۵</ref>


'''سجایای اخلاقی:''' او از گشودگی و وسعت نظر،<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۹</ref> صلابت در مواضع اصولی،<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۰</ref> ساده‌زیستی<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۲</ref>، پاکدامنی<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۳</ref>، اندیشه متعادل<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۴</ref> و استقلال عمل<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۶</ref> برخوردار بود. این ویژگی‌ها در موفقیت مأموریت دشوار او بسیار مؤثر بودند.
'''سجایای اخلاقی:''' او از گشودگی و وسعت نظر،<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۳۹</ref> صلابت در مواضع اصولی،<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۰</ref> ساده‌زیستی<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۲</ref>، پاکدامنی<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۳</ref>، اندیشه متعادل<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۴</ref> و استقلال عمل<ref> ر.ک: خسروشاهی، هادی، ص۴۶</ref> برخوردار بود. این ویژگی‌ها در موفقیت مأموریت دشوار او بسیار مؤثر بودند.