۱۴۶٬۳۴۳
ویرایش
اندیشههای سلفیگری در استان سیستان و بلوچستان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۲۶
، سهشنبهٔ ۰۰:۲۶بدون خلاصۀ ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR57335J1.jpg | عنوان = اندیشههای سلفیگری در استان سیستان و بلوچستان | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = حیدرینسب، محمدباقر (نويسنده) مجمع جهانی شیعه شناسی (برای) ابراهیمی، علیرضا ( محقق) |زبان |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''اندیشههای سلفیگری در استان سیستان و بلوچستان'''، اثر [[محمدباقر حیدرینسب]] (1326ش)، در بررسی تطبیقی اندیشههای سلفیگری در استان سیستان و بلوچستان که وضعیت و نفوذ این تفکرات در منطقه و مقایسه آن با مذاهب اهل سنت محلی (مانند اهل حدیث، دیوبندیه و بریلویه) را تحلیل میکند. | '''اندیشههای سلفیگری در استان سیستان و بلوچستان'''، اثر [[حیدرینسب، محمدباقر|محمدباقر حیدرینسب]] (1326ش)، در بررسی تطبیقی اندیشههای سلفیگری در استان سیستان و بلوچستان که وضعیت و نفوذ این تفکرات در منطقه و مقایسه آن با مذاهب اهل سنت محلی (مانند اهل حدیث، دیوبندیه و بریلویه) را تحلیل میکند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب شامل مقدمه استاد انصاری | کتاب شامل مقدمه استاد [[انصاری بویراحمدی]]، مقدمه مؤلف، شش فصل اصلی از مفهومشناسی تا راهکارهای مقابله و در نهایت منابع، مآخذ و ضمائم است. | ||
==سبک نگارش== | ==سبک نگارش== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مقدمه استاد انصاری بویراحمدی با تأکید بر آیات قرآنی آغاز میشود و بر این اصل استوار است که مسیر اسلام سعادت دنیا و آخرت را تضمین میکند، مشروط بر آنکه احکام و دستورات الهی رعایت شوند. ایشان بر اهمیت رعایت اصول اخلاقی اسلامی، احترام متقابل به مذاهب دیگر (از جمله احترام به پیروان دیگر مذاهب اسلامی) و حفظ وحدت امت اسلامی تأکید میورزد، چرا که وحدت برترین نعمت تلقی میشود. این مقدمه هشدار میدهد که دشمنان اصلی اسلام از طریق ایجاد تفرقه، نشر اکاذیب، نسبتدادن تهمتهای ناروا، تکفیر و تحریک احساسات، اتحاد بزرگ اسلامی را هدف قرار دادهاند. در ادامه، نویسنده نقدی بر جریاناتی که خود را سلفی میخوانند؛ اما از ظاهر اعمال صالحه به دور هستند، ارائه میدهد و تأکید میکند که بسیاری از علما به مقابله با افکار انحرافی محمد بن عبدالوهاب برخاستهاند<ref>مقدمه اول، ص13- 18</ref>. | مقدمه استاد [[انصاری بویراحمدی]] با تأکید بر آیات قرآنی آغاز میشود و بر این اصل استوار است که مسیر اسلام سعادت دنیا و آخرت را تضمین میکند، مشروط بر آنکه احکام و دستورات الهی رعایت شوند. ایشان بر اهمیت رعایت اصول اخلاقی اسلامی، احترام متقابل به مذاهب دیگر (از جمله احترام به پیروان دیگر مذاهب اسلامی) و حفظ وحدت امت اسلامی تأکید میورزد، چرا که وحدت برترین نعمت تلقی میشود. این مقدمه هشدار میدهد که دشمنان اصلی اسلام از طریق ایجاد تفرقه، نشر اکاذیب، نسبتدادن تهمتهای ناروا، تکفیر و تحریک احساسات، اتحاد بزرگ اسلامی را هدف قرار دادهاند. در ادامه، نویسنده نقدی بر جریاناتی که خود را سلفی میخوانند؛ اما از ظاهر اعمال صالحه به دور هستند، ارائه میدهد و تأکید میکند که بسیاری از علما به مقابله با افکار انحرافی محمد بن عبدالوهاب برخاستهاند<ref>مقدمه اول، ص13- 18</ref>. | ||
مقدمه مؤلف، ابتدا استان سیستان و بلوچستان را بهعنوان سرزمینی با مساحت گسترده و مرزهای طولانی با همسایگان معرفی میکند که نماد و الگویی از همزیستی مسالمتآمیز بین جمعیت شیعه و سنی است. وی خدمات نظام اسلامی به مناطق محروم استان و ترویج همدلی و احترام متقابل میان شیعه و سنی را نشانه اجرای سیاستهای درست میداند. مؤلف سپس به نفوذ تفکرات وهابیت اشاره میکند و این نفوذ را ناشی از فعالیتهای دشمنان برای ازبینبردن همبستگی و وحدت میان مردم میداند و آن را نیازمند شناسایی و مقابله با خطرات بزرگ فرهنگی و امنیتی برمیشمارد. مؤلف دلیل انتخاب نام «سلفیگری» برای این تحقیق بهجای «وهابیت» را این توضیح میدهد که بسیاری از اهلسنت محلی با تفکرات سلفی همدل هستند؛ اما نام وهابیت را نمیپذیرند، زیرا وهابیت برخلاف مذاهب چهارگانه اهلسنت، قائل به بدعت در توسل و منکر اجتهاد است. در پایان، مؤلف ساختار کتاب را بهاختصار شرح میدهد<ref>مقدمه مؤلف، ص19- 24</ref>. | مقدمه مؤلف، ابتدا استان سیستان و بلوچستان را بهعنوان سرزمینی با مساحت گسترده و مرزهای طولانی با همسایگان معرفی میکند که نماد و الگویی از همزیستی مسالمتآمیز بین جمعیت شیعه و سنی است. وی خدمات نظام اسلامی به مناطق محروم استان و ترویج همدلی و احترام متقابل میان شیعه و سنی را نشانه اجرای سیاستهای درست میداند. مؤلف سپس به نفوذ تفکرات وهابیت اشاره میکند و این نفوذ را ناشی از فعالیتهای دشمنان برای ازبینبردن همبستگی و وحدت میان مردم میداند و آن را نیازمند شناسایی و مقابله با خطرات بزرگ فرهنگی و امنیتی برمیشمارد. مؤلف دلیل انتخاب نام «سلفیگری» برای این تحقیق بهجای «وهابیت» را این توضیح میدهد که بسیاری از اهلسنت محلی با تفکرات سلفی همدل هستند؛ اما نام وهابیت را نمیپذیرند، زیرا وهابیت برخلاف مذاهب چهارگانه اهلسنت، قائل به بدعت در توسل و منکر اجتهاد است. در پایان، مؤلف ساختار کتاب را بهاختصار شرح میدهد<ref>مقدمه مؤلف، ص19- 24</ref>. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
فصل چهارم: بررسی تطبیقی اندیشههای وهابیت و اهلسنت استان؛ این بخش به بررسی تطبیقی و تطبیق اندیشههای وهابیت با دیدگاههای فرقههای اهلسنت در استان (غیر مقلد، اهل حدیث، دیوبندیه و بریلویه) اختصاص دارد<ref>همان، ص105- 119</ref>. | فصل چهارم: بررسی تطبیقی اندیشههای وهابیت و اهلسنت استان؛ این بخش به بررسی تطبیقی و تطبیق اندیشههای وهابیت با دیدگاههای فرقههای اهلسنت در استان (غیر مقلد، اهل حدیث، دیوبندیه و بریلویه) اختصاص دارد<ref>همان، ص105- 119</ref>. | ||
گفتار اول: موارد مشترک فکری بین محمد بن عبدالوهاب و علمای استان؛ موضوعات اصلی مقایسه شامل: دیدگاهها در مورد بدعت، حیات برزخی انبیا و اولیا، مسئله توسل و اقسام آن، شفاعت، سجده بر غیر خدا، موضوع علم غیب پیامبر(ص)، نذر و ذبح برای غیر خدا و موضوعاتی چون زیارت قبور توسط زنان و جشن میلاد پیامبر(ص) هستند<ref>همان، ص120- 178</ref>. | گفتار اول: موارد مشترک فکری بین محمد بن عبدالوهاب و علمای استان؛ موضوعات اصلی مقایسه شامل: دیدگاهها در مورد بدعت، حیات برزخی انبیا و اولیا، مسئله توسل و اقسام آن، شفاعت، سجده بر غیر خدا، موضوع علم غیب پیامبر(ص)، نذر و ذبح برای غیر خدا و موضوعاتی چون زیارت قبور توسط زنان و جشن میلاد پیامبر(ص) هستند<ref>همان، ص120- 178</ref>. | ||