۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'اهل بیت ' به 'اهلبیت '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت ' به 'اهلبیت ') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
نام [[حسن غزنوی، سید حسن بن محمد|سید حسن غزنوی]] در همۀ منابع «حسن» است و این تخلص او هم است و بارها در اشعارش آمده است. کنیهاش ابوعلی است و لقبش را «اشرفالدین» و «شرفالدین» گفتهاند و در اغلب منابع او را «سید اشرف» خواندهاند. هیچ یک از منابع به تاریخ تولد شاعر اشارهای نکردهاند و در اشعارش نیز قرینهای برای تعیین آن دیده نمیشود. تقیالدین کاشی تاریخ درگذشت او را 565 ق گفته است. بنابر سخن راوندی سید حسن به سال 555 ق در همدان بود و در حضور امرای دولت قصیدهای در تهنیت جلوس سلیمانشاه خواند. از سوی دیگر جامع اشعار [[حسن غزنوی، سید حسن بن محمد|سید حسن]] درگذشت او را در ایام سلطنت ابوالقاسم محمودبن محمد بغراخان دانسته است. بنابراین سید حسن باید بین سالهای 555 ق تا 557 ق درگذشته باشد. سید حسن در قصبۀ آزادوار واقع در ولایت جوین از توابع اسفراین درگذشت. | نام [[حسن غزنوی، سید حسن بن محمد|سید حسن غزنوی]] در همۀ منابع «حسن» است و این تخلص او هم است و بارها در اشعارش آمده است. کنیهاش ابوعلی است و لقبش را «اشرفالدین» و «شرفالدین» گفتهاند و در اغلب منابع او را «سید اشرف» خواندهاند. هیچ یک از منابع به تاریخ تولد شاعر اشارهای نکردهاند و در اشعارش نیز قرینهای برای تعیین آن دیده نمیشود. تقیالدین کاشی تاریخ درگذشت او را 565 ق گفته است. بنابر سخن راوندی سید حسن به سال 555 ق در همدان بود و در حضور امرای دولت قصیدهای در تهنیت جلوس سلیمانشاه خواند. از سوی دیگر جامع اشعار [[حسن غزنوی، سید حسن بن محمد|سید حسن]] درگذشت او را در ایام سلطنت ابوالقاسم محمودبن محمد بغراخان دانسته است. بنابراین سید حسن باید بین سالهای 555 ق تا 557 ق درگذشته باشد. سید حسن در قصبۀ آزادوار واقع در ولایت جوین از توابع اسفراین درگذشت. | ||
از روزگار کودکی و جوانی [[حسن غزنوی، سید حسن بن محمد|سید حسن]] هیچ اطلاعی در دست نیست. او نخستین بار در سال 510 ق در دربار بهرامشاه غزنوی دیده میشود که در تهنیت آغاز پادشاهی او قصیدهای به این مطلع سروده است. سید حسن از سادات غزنه بود و سلسلۀ انسابش به [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] میرسد او از سادات پیرو مذهب تسنن بود که در کنار نعت پیامبر(ص) و | از روزگار کودکی و جوانی [[حسن غزنوی، سید حسن بن محمد|سید حسن]] هیچ اطلاعی در دست نیست. او نخستین بار در سال 510 ق در دربار بهرامشاه غزنوی دیده میشود که در تهنیت آغاز پادشاهی او قصیدهای به این مطلع سروده است. سید حسن از سادات غزنه بود و سلسلۀ انسابش به [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] میرسد او از سادات پیرو مذهب تسنن بود که در کنار نعت پیامبر(ص) و اهلبیت مکرمش از خلفا نیز به نیکی یاد میکردند. | ||
جامع دیوان از آثار متعدد [[حسن غزنوی، سید حسن بن محمد|سید حسن]] «در انواع علوم شرعاً و عقلاً» سخن گفته است و سید حسن خود نیز به معارتش در نظم و نثر اشاره کرده است. با این حال امروز از آثار منثور او چیزی در دست نیست. از آثار منظوم او دیوان اشعارش مشتمل بر 100 قصیده، 86 غزل، 16 ترجیعبند، 2 ترکیببند، 45 قطعه و 321 رباعی است که در این کتاب گرد آمده است. منظومهای هم به او نسبت دادهاند که ترجمۀ وصیت [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] به [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] است. این منظومه به نام سلطان مسعود بن ابراهیم غزنوی و شامل صدویک بیت است. | جامع دیوان از آثار متعدد [[حسن غزنوی، سید حسن بن محمد|سید حسن]] «در انواع علوم شرعاً و عقلاً» سخن گفته است و سید حسن خود نیز به معارتش در نظم و نثر اشاره کرده است. با این حال امروز از آثار منثور او چیزی در دست نیست. از آثار منظوم او دیوان اشعارش مشتمل بر 100 قصیده، 86 غزل، 16 ترجیعبند، 2 ترکیببند، 45 قطعه و 321 رباعی است که در این کتاب گرد آمده است. منظومهای هم به او نسبت دادهاند که ترجمۀ وصیت [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] به [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] است. این منظومه به نام سلطان مسعود بن ابراهیم غزنوی و شامل صدویک بیت است. | ||