به‌گزینه شعر عرفی شیرازی: شاعر سبک هندی در آغاز دورۀ صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

|زبان  

| زبان = فارسی

| موضوع = شعر فارسی -- قرن ۱۰ ق.

|ناشر  

اشعار [[عرفی شیرازی، جمال‌الدین محمد|عرفی]] از نمونه‌های درخشان شعر فارسی است که استواری لفظ و فخامت زبان خراسانی و شور و سوز بیان عراقی را با نازک‌خیالی و مضمون‌گرایی سبک هندی درهم آمیخته است. مطلع‌های قصاید او بسیار زیبا و باشکوه است، همچون:

غزلیات عرفی نیز هم از نظر مضمون‌یابی هندی‌ترند و هم سرشار از طراوت و ترنم غزل‌های سبک عراقی، مانند:

[[عرفی شیرازی، جمال‌الدین محمد|عرفی]] مانند اغلب معاصران خود شاعری فاضل و باسواد و محیط به علوم و معارف عصر خویش بود که این ویژگی سبب شده شعر او آمیخته به اصطلاحات علوم و مطالب نظری باشد. از غزلیات نغز اوست:

==پانويس ==

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:مقالات(آبان 1404) باقی زاده]]

[[رده:فاقد اتوماسیون]]