۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری در سال 513 یا 537 قمری در روستای کَدکَن یا شادیاخ از توابع نیشابور به دنیا آمد. پدرش ابوبکر ابراهیم، به شغل عطاری (داروفروشی) اشتغال داشت<ref> ر.ک: حسینی کازرونی، احمد، ص117</ref> و در این کار بسیار ماهر بود. دوران کودکی عطار با فاجعه طغیان غزها همراه شد که منجر به قتلعام، ویرانی و رنجهای بسیار در نیشابور گردید. این حوادث تلخ، تأثیر عمیقی بر روحیه حساس او گذاشت و بعدها در اشعارش نمود یافت. | فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری در سال 513 یا 537 قمری در روستای کَدکَن یا شادیاخ از توابع نیشابور به دنیا آمد.<ref> ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص240</ref> پدرش ابوبکر ابراهیم، به شغل عطاری (داروفروشی) اشتغال داشت<ref> ر.ک: حسینی کازرونی، احمد، ص117</ref> و در این کار بسیار ماهر بود. دوران کودکی عطار با فاجعه طغیان غزها همراه شد که منجر به قتلعام، ویرانی و رنجهای بسیار در نیشابور گردید. این حوادث تلخ، تأثیر عمیقی بر روحیه حساس او گذاشت و بعدها در اشعارش نمود یافت. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
فریدالدین عطار نیشابوری در سال 627 قمری (در قولی 632 یا 616ق)و در جریان حمله مغولان به نیشابور، به شهادت رسید. نقل شده است که سربازی مغول ضربهای شمشیر بر دوش او وارد کرد و وی در پی همین جراحت جان سپرد. شیخ بهاءالدین در کتاب معروف خود کشکول، این واقعه را چنین تعریف مىکند که وقتى لشکر تاتار به نیشابور رسید، اهالى نیشابور را قتل عام کردند و ضربت شمشیرى توسط یکى از مغولان بر دوش شیخ خورد که شیخ با همان ضربت از دنیا رفت و نقل کردهاند که چون خون از زخمش جارى شد، شیخ دانست که مرگش نزدیک است.<ref>پایگاه مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی</ref> | فریدالدین عطار نیشابوری در سال 627 قمری (در قولی 632 یا 616ق)و در جریان حمله مغولان به نیشابور، به شهادت رسید.<ref> ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص240</ref> نقل شده است که سربازی مغول ضربهای شمشیر بر دوش او وارد کرد و وی در پی همین جراحت جان سپرد. شیخ بهاءالدین در کتاب معروف خود کشکول، این واقعه را چنین تعریف مىکند که وقتى لشکر تاتار به نیشابور رسید، اهالى نیشابور را قتل عام کردند و ضربت شمشیرى توسط یکى از مغولان بر دوش شیخ خورد که شیخ با همان ضربت از دنیا رفت و نقل کردهاند که چون خون از زخمش جارى شد، شیخ دانست که مرگش نزدیک است.<ref>پایگاه مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی</ref> | ||
آرامگاه او در نزدیکی شهر نیشابور واقع شده و در طول تاریخ، به ویژه در دوره تیموریان به دستور امیر علیشیر نوایی، وزیر سلطان حسین بایقرا، مرمت و تعمیر شد. | آرامگاه او در نزدیکی شهر نیشابور واقع شده و در طول تاریخ، به ویژه در دوره تیموریان به دستور امیر علیشیر نوایی، وزیر سلطان حسین بایقرا، مرمت و تعمیر شد. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
* اسرارنامه | * اسرارنامه | ||
* مصیبتنامه | * مصیبتنامه | ||
* مختارنامه (مجموعه رباعیات) | * مختارنامه (مجموعه رباعیات)<ref> ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص241</ref> | ||
===آثار منثور=== | ===آثار منثور=== | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#حسینی کازرونی، احمد، شرح حال شاعران بزرگ ادب فارسی همراه با ویژگیها و نمونه اشعار، تهران: ارمغان، 1378. | #حسینی کازرونی، احمد، شرح حال شاعران بزرگ ادب فارسی همراه با ویژگیها و نمونه اشعار، تهران: ارمغان، 1378. | ||
#حقیقت، عبدالرفیع، شاعران بزرگ ایران از رودکی تا بهار، تهران: کومش، 1381 | |||
[https://www.cgie.org.ir/fa/news/266777 پایگاه مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی] | [https://www.cgie.org.ir/fa/news/266777 پایگاه مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی] | ||
{{شعر و شاعری}} | {{شعر و شاعری}} | ||