۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{کاربردهای دیگر|ابن عربی (ابهامزدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|ابن عربی (ابهامزدایی)}} | ||
{{اشتباه نشود|ابوبکر ابن العربی}} | {{اشتباه نشود|ابوبکر ابن العربی}} | ||
{{جعبه اطلاعات زندگینامه | |||
| عنوان = ابن عربی | |||
| تصویر = NUR00782.jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح تصویر = آرامگاه ابن عربی، دمشق | |||
| نام کامل = ابوعبدالله محمد بن علی بن محمد بن العربی الحاتمی الطائی | |||
| نامهای دیگر = محییالدین ابن عربی، شیخ اکبر، ابن العربی، ابن سراقه، ابن افلاطون، البحر الزاخر فی المعارف، الکبریت الاحمر | |||
| لقب = شیخ اکبر، محییالدین، الحکیم الالهی، خاتم الاولیاء الوارثین | |||
| تخلص = | |||
| نسب = طائی (منسوب به حاتم طائی) | |||
| نام پدر = علی بن محمد | |||
| ولادت = ۱۷ رمضان ۵۶۰ق | |||
| محل تولد = مرسیه، اندلس (اسپانیای کنونی) | |||
| کشور تولد = اسپانیا | |||
| محل زندگی = اندلس، شمال آفریقا، حجاز، مصر، بغداد، موصل، حلب، دمشق | |||
| رحلت = ۲۸ ربیعالثانی ۶۳۸ق | |||
| شهادت = | |||
| مدفن = دامنه کوه قاسیون، محله صالحیه، دمشق | |||
| طول عمر = ۷۸ سال | |||
| نام همسر = مریم بنت محمد بن عبدون، فاطمه بنت یونس بن یوسف | |||
| فرزندان = سعدالدین محمد، عمادالدین محمد، زینب (یا زینت) | |||
| خویشاوندان = | |||
| دین = اسلام | |||
| مذهب = | |||
| پیشه = عارف، صوفی، نویسنده، شاعر | |||
| درجه علمی = | |||
| دانشگاه = | |||
| علایق پژوهشی = عرفان نظری، تصوف، تفسیر، حدیث، فقه | |||
| منصب = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[ابوجعفر عرینی]] | [[ابوالعباس عرینی]] | [[یوسف الگومی]] | [[صالح عدوی]] | [[محمد بکری]]}} | |||
| مشایخ = | |||
| معاصرین = | |||
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | [[صدرالدین قونوی]] | [[عبدالله بدر حبشی]] | [[اسماعیل سودکین]]}} | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[فصوص الحکم]] | [[الفتوحات المکیة]] | [[دیوان ابن عربی]]}} | |||
| سبک نوشتاری = | |||
| وبگاه = | |||
| امضا = | |||
| کد مؤلف = AUTHORCODE00782AUTHORCODE | |||
}} | |||
''' | '''محییالدین ابن عربی''' (۵۶۰-۶۳۸ق)، معروف به شیخ اکبر، از بزرگترین عارفان و متفکران جهان اسلام و بنیانگذار یا تکمیلکننده عرفان نظری است. آموزههای او در آثارش، بهویژه «فصوص الحکم» و «فتوحات مکیه»، تأثیر شگرفی بر کل جریان فکری و فرهنگی جهان اسلام، بهخصوص در ایران، داشته و موجب پیدایش مکاتب فلسفی-عرفانی مهمی شده است. درباره مذهب او (تسنن یا تشیع) میان محققان اختلاف نظر وجود دارد. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در شب | ابوعبدالله محمد بن علی بن محمد بن العربی الحاتمی الطائی در شب هفدهم ماه رمضان سال ۵۶۰ هجری قمری (برابر با ۲۸ ژوئیه ۱۱۶۵ میلادی) در شهر مرسیه در جنوب شرقی اندلس (اسپانیای کنونی) در خانوادهای اهل علم، زهد و تقوا به دنیا آمد. پدرش علی بن محمد از فقها و محدثان شهر و دوست فیلسوف مشهور ابن رشد بود. مادرش زنی صالح و عابد به نام «نور» بود. در سال ۵۶۸ قمری، خانواده او به شهر اشبیلیه (سویل)، پایتخت اندلس، نقل مکان کردند. | ||
==کنیه و القاب== | ==کنیه و القاب== | ||
| خط ۹۱: | خط ۸۸: | ||
شایان ذکر است ابن عربى از محدث و تاریخ نگار مشهور [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]](صاحب [[تاریخ مدینة دمشق |تاریخ دمشق]])، و [[ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک|ابن بشکوال]]، و ابوالفرج عبدالرحمن ابن جوزى و تنى چند، اجازه نامههاى عام و خاص داشته است. | شایان ذکر است ابن عربى از محدث و تاریخ نگار مشهور [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]](صاحب [[تاریخ مدینة دمشق |تاریخ دمشق]])، و [[ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک|ابن بشکوال]]، و ابوالفرج عبدالرحمن ابن جوزى و تنى چند، اجازه نامههاى عام و خاص داشته است. | ||
==وفات | ==وفات== | ||
ابن عربی سرانجام در شب جمعه ۲۸ ربیعالثانی سال ۶۳۸ هجری قمری (برابر با ۱۶ نوامبر ۱۲۴۰ میلادی) در سن ۷۸ سالگی در خانه قاضی محییالدین محمد زکیالدین در دمشق درگذشت و در دامنه کوه قاسیون، در محله صالحیه دمشق، به خاک سپرده شد. آرامگاه او هماکنون در دمشق زیارتگاه است در حال حاضر این منطقه در ناحیهى مسجد معروف «شیخ محییالدین» قرار دارد و به نام خود شیخ شهرت یافته است. | |||
==فرزندان== | |||
شیخ اکبر را دو فرزند پسر با نامهای «سعدالدّین محمّد» و «عمادالدّین ابوعبداللّه محمّد» بوده و گویى سعدالدّین محمد اهل حدیث بوده و شعر به نیکویى مىسروده و دیوان شعر او مشهور است، و هر دو در جوار قبر والدشان آرمیدهاند.گویا شیخ اکبر دخترى به نام «زینب» یا «زینت» نیز داشته و به گفتهى خود ابن عربى از ایّام طفولت خود«الهام علوى» را تلقى مىکرده و همسر او نیز، سلوکى عارفانه داشته است. | شیخ اکبر را دو فرزند پسر با نامهای «سعدالدّین محمّد» و «عمادالدّین ابوعبداللّه محمّد» بوده و گویى سعدالدّین محمد اهل حدیث بوده و شعر به نیکویى مىسروده و دیوان شعر او مشهور است، و هر دو در جوار قبر والدشان آرمیدهاند.گویا شیخ اکبر دخترى به نام «زینب» یا «زینت» نیز داشته و به گفتهى خود ابن عربى از ایّام طفولت خود«الهام علوى» را تلقى مىکرده و همسر او نیز، سلوکى عارفانه داشته است. | ||