۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
توحید علمی و عینی در مکاتیب حکمی و عرفانی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۲۰
، ۱۶ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،'
جز (جایگزینی متن - 'سيد جلالالدين آشتيانى' به 'سيد جلالالدين آشتيانى ') |
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
||
| خط ۲۲۹: | خط ۲۲۹: | ||
نكته: «علت تأبى شيخ از تسليم شدن بر وحدت ذات اقدس او و معيت او با موجودات و سيطره و احاطه وجودى او بر همه عالم و جميع اشياء و انمحاء و اندكاك همگى ذاتا و صفتا و فعلا در ذات او، فقط و فقط خود را موجود در قبال حق دانستن است كه مرحوم سيد از آن تعبير به جبلانيت نموده بود» (همان، ص 326). | نكته: «علت تأبى شيخ از تسليم شدن بر وحدت ذات اقدس او و معيت او با موجودات و سيطره و احاطه وجودى او بر همه عالم و جميع اشياء و انمحاء و اندكاك همگى ذاتا و صفتا و فعلا در ذات او، فقط و فقط خود را موجود در قبال حق دانستن است كه مرحوم سيد از آن تعبير به جبلانيت نموده بود» (همان، ص 326). | ||
نكته پايانى: «سيره عملى بزرگان و عالمان ربانى حوزههاى علميه در پاسخگويى به پرسشهاى همه مردم حتى كودكان و نوجوانان، پرهيز از تحقير و خشونتهاى كلامى و رعايت احترام و ادب و مهربانى و ملاطفت و استفاده از «حكمت و موعظه حسنه و جدال احسن» است. مؤلف محترم، آيتالله سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسين حسينى طهرانى]] ، موافق نظر آيتالله سيد احمد كربلايى و قائل به «وحدت شخصى وجود» و مخالف نظر آيتالله غروى اصفهانى و «وحدت تشكيكى وجود» است و در نقد مباحث آيتالله شيخ محمدحسين غروى اصفهانى، سخت كوشيده و افزون بر ارائه توضيح و استدلال، تمثيلها و حكايات و اشعارى نيز آورده كه اين موارد مانند تعبير انتقادى اخلاقى «جبلانيت» و قضاوت انحصارى «فقط و فقط» (همان، ص 326) و بدبينى و داورى ارزشى مندرج در داستان منقول در باب «كفر وحدتوجودىها» (همان، ص 329 - 330) از منظر چگونگى بيان و داورى اخلاقى و آداب تعليم و تعلم در نظام تربيتى اسلام، بى ترديد نيازمند بازنگرى و تأمل و بررسى بيشتر است. | نكته پايانى: «سيره عملى بزرگان و عالمان ربانى حوزههاى علميه در پاسخگويى به پرسشهاى همه مردم حتى كودكان و نوجوانان، پرهيز از تحقير و خشونتهاى كلامى و رعايت احترام و ادب و مهربانى و ملاطفت و استفاده از «حكمت و موعظه حسنه و جدال احسن» است. مؤلف محترم، آيتالله سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسين حسينى طهرانى]]، موافق نظر آيتالله سيد احمد كربلايى و قائل به «وحدت شخصى وجود» و مخالف نظر آيتالله غروى اصفهانى و «وحدت تشكيكى وجود» است و در نقد مباحث آيتالله شيخ محمدحسين غروى اصفهانى، سخت كوشيده و افزون بر ارائه توضيح و استدلال، تمثيلها و حكايات و اشعارى نيز آورده كه اين موارد مانند تعبير انتقادى اخلاقى «جبلانيت» و قضاوت انحصارى «فقط و فقط» (همان، ص 326) و بدبينى و داورى ارزشى مندرج در داستان منقول در باب «كفر وحدتوجودىها» (همان، ص 329 - 330) از منظر چگونگى بيان و داورى اخلاقى و آداب تعليم و تعلم در نظام تربيتى اسلام، بى ترديد نيازمند بازنگرى و تأمل و بررسى بيشتر است. | ||
== نسخهها و چاپهاى كتاب == | == نسخهها و چاپهاى كتاب == | ||
| خط ۲۴۹: | خط ۲۴۹: | ||
1. توحيد علمى و عينى در مكاتيب حكمى و عرفانى، سيد محمدحسين حسينى تهرانى، انتشارات علامه طباطبائى، چاپ دوم، مشهد 1417ق، (يب + 352 ص). | 1. توحيد علمى و عينى در مكاتيب حكمى و عرفانى، سيد محمدحسين حسينى تهرانى، انتشارات علامه طباطبائى، چاپ دوم، مشهد 1417ق، (يب + 352 ص). | ||
2. مكاتبات عرفانى بين سيد احمد حائرى و شيخ محمدحسين غروى، تصحيح و تعليقات [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]] ، مركز انتشارات علمى و فرهنگى، تهران 1361ش (106 ص). | 2. مكاتبات عرفانى بين سيد احمد حائرى و شيخ محمدحسين غروى، تصحيح و تعليقات [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]]، مركز انتشارات علمى و فرهنگى، تهران 1361ش (106 ص). | ||
3. جاويدان خرد (دوفصلنامه)، زير نظر سيد حسين نصر، نشريه انجمن شاهنشاهى فلسفه ايران، سال اول: شماره اول و سال دوم: شماره اول و سال چهارم: شماره اول. | 3. جاويدان خرد (دوفصلنامه)، زير نظر سيد حسين نصر، نشريه انجمن شاهنشاهى فلسفه ايران، سال اول: شماره اول و سال دوم: شماره اول و سال چهارم: شماره اول. | ||