پرش به محتوا

شافعی، محمد بن ادریس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
[[پرونده:NUR02701.jpg|بندانگشتی|مرقد امام شافعی]]
| عنوان = محمد بن ادریس شافعی
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| تصویر = NUR02701.jpg
|-
| اندازه تصویر =
! نام!! data-type="authorName" |شافعی، محمد بن ادریس
| توضیح تصویر = مرقد امام شافعی
|-
| نام کامل = محمد بن ادریس بن عباس بن عثمان بن شافع
|نام‎های دیگر
| نام‌های دیگر = شافعی، ابوعبدالله محمد، ابو عبدالله محمد بن ادریس الشافعی، امام شافعی، محمد، محمد بن ادریس، امام الشافعی، مطلبی، محمد بن ادریس، امام محمد بن ادریس شافعی، قرشی مطلبی، محمد بن ادریس
| data-type="authorOtherNames" | شافعی، ابوعبدالله محمد
| لقب = امام شافعی، ناصرالحدیث
| تخلص =
| نسب = قرشی مطلبی
| نام پدر = ادریس
| ولادت = 150ق
| محل تولد = غزه
| کشور تولد =
| محل زندگی = مکه، مدینه، بغداد، مصر
| رحلت = 204ق
| شهادت =
| مدفن = فسطاط (قاهره)، مصر
| طول عمر = 54 سال
| نام همسر =
| فرزندان =
| خویشاوندان = مادر: فاطمه دختر عبیدالله بن حسن بن حسین بن علی بن ابیطالب(ع)
| دین = اسلام
| مذهب = اهل سنت (بنیان‌گذار مذهب شافعی)
| پیشه = فقیه، محدث، ادیب، شاعر، قاضی
| درجه علمی = امام و مجتهد مطلق
| دانشگاه =
| علایق پژوهشی = فقه، اصول فقه، حدیث، تفسیر، ادبیات عرب
| منصب = قاضی نجران
| پس از =
| پیش از =
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[مالک بن انس]] | [[مسلم بن خالد الزنجی]] | [[سفیان بن عیینه]] | [[محمد بن حسن شیبانی]]}}
| مشایخ =
| معاصرین =
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | [[احمد بن حنبل]] | [[اسماعیل بن یحیی مزنی]] | [[ربیع بن سلیمان مرادی]] | [[یوسف بن یحیی بویطی]]}}
| اجازه اجتهاد از =
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[الأم]] | [[الرسالة]] | [[أحکام القرآن (شافعی)]] | [[مسند الإمام الشافعي]] | [[اختلاف الحدیث]] | [[دیوان الشافعی]]}}
| سبک نوشتاری =
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE02701AUTHORCODE
}}


اب‍و ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ادری‍س‌ ال‍ش‍اف‍ع‍ی‌


ام‍ام‌ ش‍اف‍ع‍ی‌، م‍ح‍م‍د
م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ادری‍س‌
ام‍ام‌ ال‍ش‍اف‍ع‍ی‌
م‍طل‍ب‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ادری‍س‌
امام محمد بن ادریس شافعی
قرشی مطلبی، محمد بن ادریس
|-
|نام پدر
| data-type="authorfatherName" |ادریس
|-
|متولد
| data-type="authorbirthDate" |150ق
|-
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |غزه
|-
|رحلت
| data-type="authorDeathDate" |204 ق
|-
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |[[مالک بن انس]]
[[مسلم بن خالد الزنجى]]
|-
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[أحكام القرآن (شافعی)]]
[[مسند الإمام الشافعي]]
[[ثلاث رسائل في الاعتقاد]]
الرساله
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE02701AUTHORCODE
|}
</div>
{{کاربردهای دیگر|شافعی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|شافعی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|ابن ادریس (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|ابن ادریس (ابهام‌زدایی)}}
'''ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعى''' (150-204ق)، معروف به امام شافعی، یکی از ائمه چهارگانه اهل سنت و پیشوای مذهب شافعی و از طبقه چهارم فقیهان تابعی مکه است. شافعی نسبت به اهل‌بیت پیامبر(ص) و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] عشق و ارادت فراوانی داشت و اشعار فراوانی در محبت اهل‌بیت علیهم‌السلام سروده است.


== ولادت ==
در سال 150ق (سال وفات ابوحنیفه) در غزّه، از شهرهاى فلسطین، و به نقلی در یمن به دنیا آمد. تولد شافعی در شهر غزه از شهرت بیشتری برخوردار است. از خود شافعی نیز نقل شده است:


«من در غزه متولد شدم و سپس در حالی که دو سال داشتم به مکه آورده شدم»
'''ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعی''' (150-204ق)، معروف به امام شافعی، سومین امام از ائمه چهارگانه اهل سنت، بنیان‌گذار مذهب شافعی، فقیه، محدث، ادیب و شاعر عرب است. وی از طبقه چهارم فقیهان تابعی مکه به شمار می‌رود و به دلیل عشق و ارادت فراوان به اهل‌بیت پیامبر(ص) و امام علی(ع) و سرودن اشعار فراوان در مدح آنان شهرت دارد. مهم‌ترین استاد او مالک بن انس و مهم‌ترین شاگردش احمد بن حنبل بوده است. کتاب «الام» مهم‌ترین اثر فقهی و «الرسالة» مهم‌ترین اثر اصولی او به شمار می‌رود.


شافعی در همان ایام کودکی و قبل از دو سالگی، پدرش را از دست داد. البته شهر غزه وطن آباء و اجدادی وی نبود؛ بلکه پدر امام شافعی به جهت کاری به آنجا آمده بود ولی در آنجا درگذشت. مادرش فاطمه دختر عبیدالله بن حسن بن حسین بن علی بن ابیطالب(ع) وی را به مکه برد.
== ولادت ==
ابوعبدالله محمد بن ادریس بن عباس بن عثمان بن شافع بن سائب بن عبید بن عبدیزید بن هاشم بن عبدالمطلب بن عبدمناف قرشی مطلبی، در سال 150ق (مصادف با سال وفات ابوحنیفه) در غزه از شهرهای فلسطین به دنیا آمد. برخی نیز محل تولد او را یمن ذکر کرده‌اند، اما قول اول از شهرت بیشتری برخوردار است. پدرش ادریس از بنی هاشم و مادرش فاطمه دختر عبیدالله بن حسن بن حسین بن علی بن ابیطالب(ع) از طایفه اَزْد بود. شافعی در همان ایام کودکی و قبل از دو سالگی، پدرش را از دست داد. مادرش پس از درگذشت پدر، وی را در حالی که دو سال داشت به مکه برد و در آنجا بزرگ شد.


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
شافعى سالهاى بسیارى را در میان «اهل البدو» سپرى کرد و عربیّت او شهرۀ خاص و عام گشت. قرآن را در هفت سالگى، دو کتاب الموطّا، مالک بن انس(م 179 ق) رئیس مذهب مالکیه، را در ده سالگى در سینه جاى داد.
شافعی تحصیلات خود را از کودکی در مکه آغاز کرد. وی قرآن را در هفت سالگی حفظ نمود و در ده سالگی کتاب «الموطّا» اثر مالک بن انس را به طور کامل به خاطر سپرد. او برای فراگیری فقه و حدیث به مدینه رفت و نزد مالک بن انس به تحصیل پرداخت و تا زمان وفات مالک در سال 179ق در مدینه ماند. شافعی همچنین نزد استادان دیگری همچون مسلم بن خالد الزنجی در مکه، سفیان بن عیینه و محمد بن حسن شیبانی در بغداد دانش آموخت. وی هفده سال را در میان قبیله هذیلیان، از فصیح‌ترین قبائل عرب، سپری کرد تا ادبیات عرب، شعر و لغت را به طور کامل فراگیرد. سفرهای علمی متعددی به یمن، بغداد و مکه داشت و سرانجام در سال 199ق به مصر رفت و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید.


شافعى متوالیا میان مکه، بغداد و مصر در سفر بوده است، مدتى در نجران، از شهرهاى یمن بر منصب قضاوت نشسته است. سرانجام در سال 200ق به مصر بازگشت و تا پایان عمر در آنجا ماند. در دورۀ خلافت ایوبیان (540-613 ق) در مصر بارگاه با شکوهى جهت او بر پا شد که مأمن زائران مختلف دنیاست. اشعار بسیارى را به او نسبت داده‌اند. [[مسلم بن خالد الزنجى]](متوفای 179 ق) و [[مالک بن انس]] از استادان او، و فقهاى بزرگى مانند [[مزنى]](متوفای 264 ق) و [[بویطى]](270 ق) از شاگردان او به شمار مى‌روند.
==فعالیت‌ها==
شافعی سال‌های بسیاری را در میان اعراب بادیه‌نشین سپری کرد و در علم عربیّت به شهرت رسید. مدتی در نجران از شهرهای یمن به منصب قضاوت نشست. او مناظرات علمی متعددی با دانشمندان هم‌عصر خود از جمله محمد بن حسن شیبانی و اسحاق بن راهویه داشت. شافعی در مصر مجلس درسی برپا کرد و به تربیت شاگردان بسیاری پرداخت که از جمله آنان می‌توان به احمد بن حنبل، اسماعیل بن یحیی مزنی و ربیع بن سلیمان مرادی اشاره کرد. وی علاوه بر فقه و حدیث، در شعر و ادبیات عرب نیز تبحر داشت و اشعار فراوانی در موضوعات اخلاقی، شرعی و مدح اهل‌بیت(ع) سرود. در زمان خلافت هارون عباسی، به اتهام تشیع به بغداد فراخوانده شد، اما از این اتهام تبرئه گردید.


== وفات ==
== وفات ==
در سال 204ق در فسطاط مصر، چشم از جهان فرو بست. در زمان ایوبیان بر روی قبر شافعی بارگاهی ساختند که توسط مردم زیارت می‌شود.
امام شافعی سرانجام در روز آخر ماه رجب سال 204ق در 54 سالگی در فسطاط (قاهره) مصر چشم از جهان فروبست و در قبرستان قرافة الصغری به خاک سپرده شد. در دوران ایوبیان (540-613ق) بارگاه با شکوهی بر روی قبر او بنا شد.


==آثار==
==آثار==