شرح المعلقات السبع: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
اين اثر مشهورترين شرح معلقات است كه بنا به گفته [[شوقى ضيف]]، بر اساس روايت حماد نوشته شده است. [[زوزنی، حسین بن احمد|زوزنى]] خود در ابتداى اين كتاب گفته كه اين شرح را بنا به پيشنهادى كه به او شده در حد ايجاز و اختصار بيان كرده است. شرح زوزنى از نظر دلالى مطابق با نظريه‌هاى جديد زبان‌شناختى است. اين شرح به چند سبب از صحيح‌ترين شروح لغوى به شمار مى‌آيد، از جمله وفور و غناى ماده لغوى، تنوع اسلوب‌هاى به‌کاررفته در تفسير معنا و تحليل ماده و توجه به ارزش سياق كلام از دو بعد لفظى و معنوى. از اين اثر با نام «نيل الأدب في شرح معلقات العرب» نيز ياد شده و با همين عنوان نيز به چاپ رسيده است<ref>حسینی اجداد نیاکی،سید اسماعیل،ج21،ص767</ref>.
اين اثر مشهورترين شرح معلقات است كه بنا به گفته [[شوقى ضيف]]، بر اساس روايت حماد نوشته شده است. [[زوزنی، حسین بن احمد|زوزنى]] خود در ابتداى اين كتاب گفته كه اين شرح را بنا به پيشنهادى كه به او شده در حد ايجاز و اختصار بيان كرده است. شرح زوزنى از نظر دلالى مطابق با نظريه‌هاى جديد زبان‌شناختى است. اين شرح به چند سبب از صحيح‌ترين شروح لغوى به شمار مى‌آيد، از جمله وفور و غناى ماده لغوى، تنوع اسلوب‌هاى به‌کاررفته در تفسير معنا و تحليل ماده و توجه به ارزش سياق كلام از دو بعد لفظى و معنوى. از اين اثر با نام «نيل الأدب في شرح معلقات العرب» نيز ياد شده و با همين عنوان نيز به چاپ رسيده است<ref>حسینی اجداد نیاکی،سید اسماعیل،ج21،ص767</ref>.


در واقع، [[زوزنی، حسین بن احمد|زوزنی]] شرح خود بر معلقات را جاودانه کرده است، زیرا باوجود تعداد زیاد شارحان معلقات که از جمله دانشمندان و استادان ادب هستند؛ مانند [[ابن انباری، محمد بن قاسم|ابوبکر محمد بن قاسم انباری]] (327ق)، [[نحاس، احمد بن محمد|احمد بن محمد نحاس]] (338ق)، [[قالی، اسماعیل بن قاسم|ابوعلی قالی]] (متوفی 356ق) و...، هر زمان نامی از معلقات برده می‌شود، نام او نیز به میان می‌آید و شاید اختصار زوزنی، عدم غلبه یک جنبه از دانش بر جنبه دیگر و سهولت زبان او، دلیل این محبوبیت و مقبولیت بوده است<ref>ر.ک:مقدمه محقق،ص6</ref>.
در واقع، [[زوزنی، حسین بن احمد|زوزنی]] شرح خود بر معلقات را جاودانه کرده است، زیرا باوجود تعداد زیاد شارحان معلقات که از جمله دانشمندان و استادان ادب هستند؛ مانند [[ابن انباری، محمد بن قاسم|ابوبکر محمد بن قاسم انباری]] (327ق)، [[نحاس، احمد بن محمد|احمد بن محمد نحاس]] (338ق)، [[قالی، اسماعیل بن قاسم|ابوعلی قالی]] (متوفی 356ق) و...، هر زمان نامی از معلقات برده می‌شود، نام او نیز به میان می‌آید و شاید اختصار [[زوزنی، حسین بن احمد|زوزنی]]، عدم غلبه یک جنبه از دانش بر جنبه دیگر و سهولت زبان او، دلیل این محبوبیت و مقبولیت بوده است<ref>ر.ک:مقدمه محقق،ص6</ref>.


از جمله ویژگی‌های اثر حاضر این است که اشعار معلقات، از کتب و منابع معتبر و موثقی همچون «[[شرح القصاد السبع الطوال]]» [[ابن اناری]] و «الجمهرة» [[ابوزید قرشی]]، ضبط و ثبت گردیده است. همچنین در اکثر موارد، به جز چند مورد اندک، به شواهد شعری در شرح اشعار اشاره شده و شرح‌حال مختصری از اعلام مذکور در کتاب، در اختیار خواننده قرار گرفته است<ref>همان</ref>.
از جمله ویژگی‌های اثر حاضر این است که اشعار معلقات، از کتب و منابع معتبر و موثقی همچون «[[شرح القصاد السبع الطوال]]» [[ابن اناری]] و «الجمهرة» [[ابوزید قرشی]]، ضبط و ثبت گردیده است. همچنین در اکثر موارد، به جز چند مورد اندک، به شواهد شعری در شرح اشعار اشاره شده و شرح‌حال مختصری از اعلام مذکور در کتاب، در اختیار خواننده قرار گرفته است<ref>همان</ref>.