۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' /' به ' /') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
آنگونه که محقق اثر گفته است این اولین کتابی است که مسائل فقهی را بر اساس اصول نحوی مطرح کرده است؛ البته تصریح کرده که این بدین معنا نیست که کوششهایی از جنس نوشته او که مسائل فقهی را بر مدار مسائل ادبیات عربی نوشته باشند سابقه ندارد؛ به عنوان مثال کسائی بهویژه در مناظرهاش با قاضی ابویوسف و فراء نیز در مناظره با محمد بن حسن شیبانی مسائل فقهی را بر مدار مسائل ادبیات عربی نوشتهاند.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9-8</ref> مقصود از نحوی به معنای عام مشتمل بر صرف و نحو است و مباحث دلالت و اصوات در آن داخل میشود.<ref>ر.ک: بن سعود بن فارس العصیمی، خالد، ص 133</ref> | آنگونه که محقق اثر گفته است این اولین کتابی است که مسائل فقهی را بر اساس اصول نحوی مطرح کرده است؛ البته تصریح کرده که این بدین معنا نیست که کوششهایی از جنس نوشته او که مسائل فقهی را بر مدار مسائل ادبیات عربی نوشته باشند سابقه ندارد؛ به عنوان مثال کسائی بهویژه در مناظرهاش با قاضی ابویوسف و فراء نیز در مناظره با محمد بن حسن شیبانی مسائل فقهی را بر مدار مسائل ادبیات عربی نوشتهاند.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9-8</ref> مقصود از نحوی به معنای عام مشتمل بر صرف و نحو است و مباحث دلالت و اصوات در آن داخل میشود.<ref>ر.ک: بن سعود بن فارس العصیمی، خالد، ص 133</ref> | ||
در این اثر 158 مسئله در پنج باب و بیست و هفت فصل مطرح شده است. شیوه نگارش نویسنده از ابتدا تا انتهای کتاب تغییر نکرده است: وی ابتدا مسأله نحوی را مطرح کرده، سپس مسأله فقهی را به دنبال آن آورده است و پس از آن حکم فقهی را بر مبنای مقتضیات قواعد فقهی بهطور خلاصه بیان کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>. در ابواب کتاب به ترتیب اسماء، افعال، حروف، تراکیب و معانی متعلق به آنها، و در آخر حقیقت و مجاز مورد بحث قرار گرفته است. در فصل اول از باب دوم، شرح حال [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|جمالالدین اسنوی]] با استفاده از منابع مختلف گردآوری شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص117</ref> نویسنده به تفکیک اساتید وی را در فقه، حدیث، علوم عقلی و ادبیات عربی ذکر کرده است. همچنین شاگردان و آثارش را معرفی کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص141-126 </ref> | در این اثر 158 مسئله در پنج باب و بیست و هفت فصل مطرح شده است. شیوه نگارش نویسنده از ابتدا تا انتهای کتاب تغییر نکرده است: وی ابتدا مسأله نحوی را مطرح کرده، سپس مسأله فقهی را به دنبال آن آورده است و پس از آن حکم فقهی را بر مبنای مقتضیات قواعد فقهی بهطور خلاصه بیان کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>. در ابواب کتاب به ترتیب اسماء، افعال، حروف، تراکیب و معانی متعلق به آنها، و در آخر حقیقت و مجاز مورد بحث قرار گرفته است. در فصل اول از باب دوم، شرح حال [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|جمالالدین اسنوی]] با استفاده از منابع مختلف گردآوری شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص117</ref> نویسنده به تفکیک اساتید وی را در فقه، حدیث، علوم عقلی و ادبیات عربی ذکر کرده است. همچنین شاگردان و آثارش را معرفی کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص141-126 </ref> | ||
[[عواد، محمد حسن|محمد حسن عواد]] در مقدمه کتاب به این نکته اشاره کرده که مسائل نحوی ذکر شده در کتاب منقول از کتب نحوی و بهویژه «شرح التسهیل» و «ارتشاف الضرب» [[ابوحیان، محمد بن یوسف|ابو حیان اندلسی]] (متوفی 745ق) است. همانگونه که مسائل فقهی منقول از کتب فقهی و بهویژه «الشرح الکبیر» [[رافعی قزوینی، عبدالکریم بن محمد|رافعی قزوینی]] (متوفی 623ق) و «روضة الطالبین و عمدة المفتین» نووی (متوفی 676ق) است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref> | [[عواد، محمد حسن|محمد حسن عواد]] در مقدمه کتاب به این نکته اشاره کرده که مسائل نحوی ذکر شده در کتاب منقول از کتب نحوی و بهویژه «شرح التسهیل» و «ارتشاف الضرب» [[ابوحیان، محمد بن یوسف|ابو حیان اندلسی]] (متوفی 745ق) است. همانگونه که مسائل فقهی منقول از کتب فقهی و بهویژه «الشرح الکبیر» [[رافعی قزوینی، عبدالکریم بن محمد|رافعی قزوینی]] (متوفی 623ق) و «روضة الطالبین و عمدة المفتین» نووی (متوفی 676ق) است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||