فردوسی برون‌مرز: نگاهی دیگر به اندیشه‌های بنیادی اقبال لاهوری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۶: خط ۵۶:
نویسنده در بخشی از کتاب به تأثیرپذیری [[اقبال لاهوری، محمد|اقبال]] از [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] و نیچه اشاره می‌کند: «[[اقبال لاهوری، محمد|اقبال]] به سبب استعداد فطری و نظرات مشابهی که در باب زندگی دو تن از متفکران پیش از خود داشت، بسیار تحت تأثیر آنان قرار گرفت. او از میان متفکران قدیم شرق، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] را به عنوان مراد و راهنمای خود پذیرفت و اروپای متأخر نیز فلسفه «خود» و «زبرمرد» نیچه را به وی الهام نمود» (ص 171).
نویسنده در بخشی از کتاب به تأثیرپذیری [[اقبال لاهوری، محمد|اقبال]] از [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] و نیچه اشاره می‌کند: «[[اقبال لاهوری، محمد|اقبال]] به سبب استعداد فطری و نظرات مشابهی که در باب زندگی دو تن از متفکران پیش از خود داشت، بسیار تحت تأثیر آنان قرار گرفت. او از میان متفکران قدیم شرق، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] را به عنوان مراد و راهنمای خود پذیرفت و اروپای متأخر نیز فلسفه «خود» و «زبرمرد» نیچه را به وی الهام نمود» (ص 171).


[[اقبال لاهوری، محمد|اقبال]] در منظومه گلشن راز جدید دیدگاه خود را درباره شعر اینگونه بیان می‌کند:
[[اقبال لاهوری، محمد|اقبال]] در منظومه گلشن راز جدید دیدگاه خود را درباره شعر اینگونه بیان می‌کند(ص 224):
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''مرا زین شاعری خود عار نیاید''|2=''که در صد قرن یک عطار ناید''(ص 224)}}  
{{ب|''مرا زین شاعری خود عار نیاید''|2=''که در صد قرن یک عطار ناید''}}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
این کتاب با بررسی جامع اندیشه‌های [[اقبال لاهوری، محمد|اقبال]]، نشان می‌دهد که او چگونه توانست با ترکیب عناصر شرقی و غربی، نظام فکری منسجمی ایجاد کند که هم برای شرق و هم برای غرب جذابیت داشت.<ref>[https://literaturelib.com/books/2350 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
این کتاب با بررسی جامع اندیشه‌های [[اقبال لاهوری، محمد|اقبال]]، نشان می‌دهد که او چگونه توانست با ترکیب عناصر شرقی و غربی، نظام فکری منسجمی ایجاد کند که هم برای شرق و هم برای غرب جذابیت داشت.<ref>[https://literaturelib.com/books/2350 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>