أحاديث أبي‌عروبة الحراني بروایة أبي‌أحمد الحاکم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''أحاديث أبي‌عروبة الحراني'''، جزیی حدیثی مشتمل بر مجموعه احادیث ابی‌عروبه حرانی (متوفی 318ق)، به روایت ابی‌احمد حاکم (متوفی 378ق) و سه راوی دیگر است.

اين کتاب، بخشی از مجموعه‌ی گسترده‌تر احادیث منسوب به ابی‌عروبه حرانی را در بر می‌گیرد. این مجموعه با شیوه‌ی «سماع» (روایت شنیده‌شده) توسط چندین راوی برجسته نقل شده است. راویان اصلی این احادیث، عبارتند از: حاکم ابی‌احمد محمد بن محمد بن احمد بن اسحاق، ابی‌سعد محمد بن عبدالرحمن بن محمد کنجروذی، زاهر بن طاهر بن محمد شحامی و ابی‌روح عبدالمعز بن محمد بن ابی‌الفضل بزاز هروی<ref>ر.ک: متن کتاب، ص29</ref>.

ساختار اصلی کتاب بر پایه‌ی ارائه‌ی مستقیم احادیث بنا شده است. هر حدیث با یک شماره‌ی ترتیب آغاز می‌شود. در پی هر شماره، سلسله‌ی کامل راویان (سند حدیث) ذکر می‌شود که نشان‌دهنده‌ی مسیر انتقال حدیث از پیامبر(ص) یا صحابی تا ابی‌عروبه حرانی و سپس تا راویانی که صیرفینی از آن‌ها شنیده، است. پس از سند، متن اصلی حدیث آورده می‌شود؛ به‌عنوان مثال، حدیث ٤٩ از سفیان بن وکیع از ابی‌بکر بن عیاش از عاصم از ابی‌صالح از ابی‌هریره نقل شده است که در مورد اعتکاف پیامبر(ص) در دهه‌ آخر ماه رمضان است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص55</ref>. حدیث ٥٠ نیز از ابی‌قلابه رقاشی از ابی‌ایوب منقری از ‌عبدالله بن عراده از زید عمی از معاویة بن قره از عبید بن عمیر از ابی بن کعب روایت شده، که درباره‌ی وضو گرفتن پیامبر(ص) است<ref>ر.ک: همان</ref>.

از جمله امتیازات این اثر، توضیحات و ارجاعات مستند محقق اثر در پانویس‌ها است که به غنای تحقیقی آن می‌افزاید. این پانویس‌ها اطلاعات بسیار مفیدی را ارائه می‌دهند که فراتر از متن اصلی حدیث است. برای نمونه، در پانویس (1) از صفحه‌ی 55، قولی از حافظ ابن حجر درباره‌ی وثاقت یکی از راویان (كان صدوقاً إلا أنه ابتلي بوراقه...) آورده شده است. همچنین، پانویس (2 ) به بررسی این نکته می‌پردازد که آیا سفیان بن وکیع در حدیث شماره ٤٩ در نقل متن حدیث تنها بوده است یا خیر؟ و به دیگر طرق حدیث در منابعی چون مسند احمد بن حنبل و صحیح بخاری ارجاع می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.