۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
منهج الإمام السجاد علیهالسلام في التوحید و السلوک و التربیة: تفاوت میان نسخهها
منهج الإمام السجاد علیهالسلام في التوحید و السلوک و التربیة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۲
، ۲۳ ژوئنبدون خلاصۀ ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR88995J1.jpg | عنوان = منهج الإمام السجاد علیه السلام في التوحید و السلوک و التربیة | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = عبود، شلتاغ (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 1423 /ع2م8 43 BP | موضوع = |ناشر | ناشر...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''منهج الإمام السجاد(ع) في التوحيد و السلوك و التربية'''، اثر شلتاغ عبود (متولد ١٩٤٧م)، در بررسی موضوعات و خصوصیات فنی و ادبی صحیفه سجادیه است. | '''منهج الإمام السجاد(ع) في التوحيد و السلوك و التربية'''، اثر [[عبود، شلتاغ|شلتاغ عبود]] (متولد ١٩٤٧م)، در بررسی موضوعات و خصوصیات فنی و ادبی [[الصحيفة السجادية الكاملة|صحیفه سجادیه]] است. | ||
نویسنده، معتقد است که [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] در شرایط سخت حکومت ظلم و جور، بهترین و تنهاترین روش ممکن را برای استحکام و ابراز عقیده و روش خود، با نهایت ایمان، صدق و ابزار فنی و عاطفی برگزید و آن دعا بود، اما نه دعای انزوا، بلکه دعایی که شعلههای آتش را در دربار ظلم اموی روشن ساخت<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص6-5؛ متن کتاب، ص20</ref>. | |||
ایشان در هشت فصل با رویکردی جدید، به خصوصیات و ارزشهای فکری صحیفه پرداخته است: | ایشان در هشت فصل با رویکردی جدید، به خصوصیات و ارزشهای فکری صحیفه پرداخته است: | ||
* «امام و صحیفه»: در آن، به خلاصهای از زندگی و خصوصیات امام سجاد(ع) و ذکر برخی ویژگیهای صحیفه اشاره دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص22-9</ref>. | * «امام و صحیفه»: در آن، به خلاصهای از زندگی و خصوصیات [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] و ذکر برخی ویژگیهای صحیفه اشاره دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص22-9</ref>. | ||
* «مفهوم دعا در اسلام»: در آن، جایگاه و ارزش دعا در زندگی و نفس انسان، رابطه او با خالق و معبود خود را تبیین کرده و به بیان دعا در قرآن و دعاهای انبیا و اجابت آن، دعاهای پیامبر اسلام(ص)، دعای ائمه(ع)، صحابه و تابعین میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص37-25</ref>. | * «مفهوم دعا در اسلام»: در آن، جایگاه و ارزش دعا در زندگی و نفس انسان، رابطه او با خالق و معبود خود را تبیین کرده و به بیان دعا در قرآن و دعاهای انبیا و اجابت آن، دعاهای پیامبر اسلام(ص)، دعای ائمه(ع)، صحابه و تابعین میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص37-25</ref>. | ||
* «عرفان ربانی در صحیفه سجادیه»: در آن، نشانههای دعای امام و موضوع آنها را مورد بحث قرار میدهد و مباحثی همچون: شناخت خداوند، ریشه تصوف اسلامی و اصول آن و تفاوت آن با روش حلاج، سهروردی، ابن عربی و روش کلامی و فلسفی، روش قرآنی شناخت خداوند و تطبیق روش صحیفه بر آن، صفات و اسماء حسنای خداوند، حمد، شکر و تعظیم خداوند و ثمره شناخت خداوند را مطرح میکند<ref>ر.ک: همان، ص76-41</ref>. | * «عرفان ربانی در صحیفه سجادیه»: در آن، نشانههای دعای امام و موضوع آنها را مورد بحث قرار میدهد و مباحثی همچون: شناخت خداوند، ریشه تصوف اسلامی و اصول آن و تفاوت آن با روش [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]]، [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]]، [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و روش کلامی و فلسفی، روش قرآنی شناخت خداوند و تطبیق روش صحیفه بر آن، صفات و اسماء حسنای خداوند، حمد، شکر و تعظیم خداوند و ثمره شناخت خداوند را مطرح میکند<ref>ر.ک: همان، ص76-41</ref>. | ||
* «روش سلوک انسان»: در آن، مباحث انسان و هدف خلقت، عنصر زمان و نقش و ارزش آن در زندگی انسان، اوقات فراغت، نقش عمل در سلوک روزانه و تکامل شخصیت اسلامی انسان را واکاوی مینماید<ref>ر.ک: همان، ص103-77</ref>. | * «روش سلوک انسان»: در آن، مباحث انسان و هدف خلقت، عنصر زمان و نقش و ارزش آن در زندگی انسان، اوقات فراغت، نقش عمل در سلوک روزانه و تکامل شخصیت اسلامی انسان را واکاوی مینماید<ref>ر.ک: همان، ص103-77</ref>. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
# «بعد اخلاقی در صحیفه»: در آن، به روشن کردن بحث تجسد صفات و اسماء الهی در انسان و تخلق به اخلاق الله در ارتباط انسان با خود، با خداوند و با اجتماع اهتمام میورزد و در این راستا، توبه، استغفار، ذکر، اعتراف، تذلل و خشوع، پناه بردن به خداوند، فرار بهسوی او، امیدواری (رجا)، مکارم اخلاق و استعاذه را نمونه میآورد<ref>ر.ک: همان، ص134-105</ref>. | # «بعد اخلاقی در صحیفه»: در آن، به روشن کردن بحث تجسد صفات و اسماء الهی در انسان و تخلق به اخلاق الله در ارتباط انسان با خود، با خداوند و با اجتماع اهتمام میورزد و در این راستا، توبه، استغفار، ذکر، اعتراف، تذلل و خشوع، پناه بردن به خداوند، فرار بهسوی او، امیدواری (رجا)، مکارم اخلاق و استعاذه را نمونه میآورد<ref>ر.ک: همان، ص134-105</ref>. | ||
* «بعد سیاسی در صحیفه»: در آن، مباحث زیر را مطرح میکند: اشاره تاریخی به خلافت اموی و اتفاقات بعد از شهادت امام حسین(ع)، عدم کنارهگیری امام از مبارزه با ظلم و جور اموی، حمایت از کلیت منافع اسلام و امت اسلامی با وجود مخالفت با حکومت، حرکت امام در تبیین عقیده اسلامی و فهم میثاق توحید و تبعات عملی آن در بعد سیاسی که پیامبر سیزده سال در مکه آن را ترسیم کرد، تعیین حقوق دین و واجبات دینی، مطرح کردن واجب الهی امر به معروف و نهی از منکر، ظلم و ظالم و عدل، دعا علیه ظالمین و رد کید دشمنان و برائت از آنها و وجوب یاری رساندن به مظلومین، نظریه ولایت و منزلت اهلبیت(ع) و ضرورت آن (از جمله در دعای عرفه)<ref>ر.ک: همان، ص160-135</ref>. | * «بعد سیاسی در صحیفه»: در آن، مباحث زیر را مطرح میکند: اشاره تاریخی به خلافت اموی و اتفاقات بعد از شهادت [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]]، عدم کنارهگیری امام از مبارزه با ظلم و جور اموی، حمایت از کلیت منافع اسلام و امت اسلامی با وجود مخالفت با حکومت، حرکت امام در تبیین عقیده اسلامی و فهم میثاق توحید و تبعات عملی آن در بعد سیاسی که پیامبر سیزده سال در مکه آن را ترسیم کرد، تعیین حقوق دین و واجبات دینی، مطرح کردن واجب الهی امر به معروف و نهی از منکر، ظلم و ظالم و عدل، دعا علیه ظالمین و رد کید دشمنان و برائت از آنها و وجوب یاری رساندن به مظلومین، نظریه ولایت و منزلت اهلبیت(ع) و ضرورت آن (از جمله در دعای عرفه)<ref>ر.ک: همان، ص160-135</ref>. | ||
* «صحیفه سجادیه و نفس انسانی»: در آن، از تمثیل صحیفه از شخصیت و روحیه عاطفی امام و تأثیر آن بر روحیات انسانها سخن میگوید و معتقد است که دعاهای صحیفه گوشههایی از طبیعت نفس انسان و سجایا و ترکیبات آن را نمایش میدهد. به ادب دعا نزد امام اشاره میکند و معتقد است که تجربه زندهای است از آمیختن صدق با دعا که شعور انسانی را به حرکت درمیآورد و به انسان احساس جدیدی القا میکند که پشتوانه آن قاعده فکری دینی نهفته است و بهترین مصداق ادب قرآنی است که در آیه 16 سوره حدید، مطرح میشود: | * «صحیفه سجادیه و نفس انسانی»: در آن، از تمثیل صحیفه از شخصیت و روحیه عاطفی امام و تأثیر آن بر روحیات انسانها سخن میگوید و معتقد است که دعاهای صحیفه گوشههایی از طبیعت نفس انسان و سجایا و ترکیبات آن را نمایش میدهد. به ادب دعا نزد امام اشاره میکند و معتقد است که تجربه زندهای است از آمیختن صدق با دعا که شعور انسانی را به حرکت درمیآورد و به انسان احساس جدیدی القا میکند که پشتوانه آن قاعده فکری دینی نهفته است و بهترین مصداق ادب قرآنی است که در آیه 16 سوره حدید، مطرح میشود: | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۷: | ||
نویسنده، ترسل و اطناب، تنوع اسلوب، اقتباس و تضمین و تنغیم را از نمونههای دیگر صنعت ادبی صحیفه برمیشمرد<ref>ر.ک: همان، ص205-183</ref>. | نویسنده، ترسل و اطناب، تنوع اسلوب، اقتباس و تضمین و تنغیم را از نمونههای دیگر صنعت ادبی صحیفه برمیشمرد<ref>ر.ک: همان، ص205-183</ref>. | ||
شلتاغ | [[عبود، شلتاغ|شلتاغ عبود]]، مطالب خود را با قلمی روان و گویا و صریح با ذکر شواهد مربوط به هر بحث از صحیفه قرین میکند و با این کتاب، زوایای جدیدی از ابعاد گسترده آن را مطابق با شرایط معاصر به روی صاحبان فکر و اندیشه و احساس، میگشاید. | ||
در پایان، فهرست کلیات مطالب، تحریر شده است. | در پایان، فهرست کلیات مطالب، تحریر شده است. | ||