در جست‌وجوی معنای زندگی: گفتگو با اندیشه‌ورزان اروپایی: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب مجموعه‌ای از گفتگوهای عمیق با ده اندیشمند برجسته اروپایی است که هر یک به‌شیوه‌ای خاص به پرسش از معنای زندگی پاسخ می‌دهند. خسرو ناقد در تدوین و ترجمه این گفتگوها کوشیده است تا خواننده را با دیدگاه‌های متنوع و گاه متضاد این اندیشمندان آشنا کند، بدون آنکه به قضاوت یا ارزش‌گذاری بپردازد.   

در گفتگو با هانا آرنت با عنوان «من فیلسوف نیستم»، او از موضع خود در برابر فلسفه سنتی سخن می‌گوید و بر اهمیت عمل در زندگی تأکید می‌کند. در مصاحبه با '''کارل پوپر''' با عنوان «می‌دانم که هیچ نمی‌دانم»، پوپر به محدودیت‌های دانش بشری و ضرورت شک‌گرایی در فلسفه اشاره می‌کند.   

آرتور کوستلر در گفتگوی «من کمونیست بدی بودم» به نقد ایدئولوژی‌های سیاسی و تجربه شخصی خود از کمونیسم می‌پردازد. لشک کولاکوفسکی در «انسان فقط با خرد زنده است» بر نقش عقلانیت در معنابخشی به زندگی تأکید می‌کند.   

هانس گئورک گادامر در گفتگوی «ما همه جست‌وجوگریم» به هرمنوتیک و فهم متون به‌عنوان راهی برای درک زندگی اشاره می‌کند. هربرت مارکوزه در «پرورش انسانی نوین امکان‌پذیر است» به امکانات رهایی‌بخش در جامعه مدرن می‌پردازد.   

یورگن هابرماس در «انگیزه‌های همبستگی رنگ می‌بازند» درباره بحران‌های جامعه مدرن و افول همبستگی اجتماعی سخن می‌گوید. ماکس هورکهایمر در گفتگوی «آنچه ما معنای زندگی می‌نامیم از میان خواهد رفت» به نقد فرهنگ توده‌ای و ازبین‌رفتن معنا در جهان مدرن اشاره می‌کند.   

مارتین هایدگر در «فلسفه دیگر به پایان کار خود رسیده است» از بحران فلسفه در عصر حاضر سخن می‌گوید و در پی‌گفتار کتاب، ناقد اطلاعات تکمیلی درباره این گفتگو و اندیشه‌های هایدگر ارائه می‌دهد. در نهایت، هانس یوناس در «به بروز فاجعه نزدیک می‌شویم» درباره اخلاق زیست‌محیطی و مسئولیت انسان در قبال آینده سخن می‌گوید.