۱۴۴٬۷۳۸
ویرایش
صحیفه سجادیه با ترجمهای کهن به فارسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:ادعیه. اذکار. اوراد. اعمال' به 'رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''صحیفه سجادیه با ترجمهای کهن به فارسی '''، از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده به قلم شخصیتی ناشناس است که ظاهرا به حدود قرن هفتم هجری بازمیگردد. | '''صحیفه سجادیه با ترجمهای کهن به فارسی'''، از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده به قلم شخصیتی ناشناس است که ظاهرا به حدود قرن هفتم هجری بازمیگردد. | ||
در این دستنویس به نام مترجم و زمان و مکان ترجمه اشارهای نشده، ولی نام کاتب در انجامه، «عبدالرحيم الخلوتي بن شمس التبريزي المشرقي» و تاریخ کتابت آن، سنه 791 است. | در این دستنویس به نام مترجم و زمان و مکان ترجمه اشارهای نشده، ولی نام کاتب در انجامه، «عبدالرحيم الخلوتي بن شمس التبريزي المشرقي» و تاریخ کتابت آن، سنه 791 است. | ||
==قدمت و اهمیت کتاب== | ==قدمت و اهمیت کتاب== | ||
این ترجمه بهعنوان یکی از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده صحیفه سجادیه مطرح است. همین قدمت به آن اهمیت خاصی میبخشد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه شانزده</ref>. | این ترجمه بهعنوان یکی از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده [[الصحيفة السجادية الكاملة|صحیفه سجادیه]] مطرح است. همین قدمت به آن اهمیت خاصی میبخشد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه شانزده</ref>. | ||
==ویژگی ترجمه و کتاب== | ==ویژگی ترجمه و کتاب== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
# در کنار ترجمه، مترجم توضیحات و تفسیرهای کوتاهی را برای روشن شدن مطالب اضافه کرده است. | # در کنار ترجمه، مترجم توضیحات و تفسیرهای کوتاهی را برای روشن شدن مطالب اضافه کرده است. | ||
# ترجمه دارای ویژگیهای زبانی و لغوی است که آن را از نظر زبانشناسی ارزشمند میکند. بهطور خاص، این ترجمه شامل ویژگیهای لغوی مربوط به گویشهای مازندران و مناطق مرکزی ایران است. نمونههایی از این کلمات مانند «آویجهسته» (به معنی آویزان، آویخته)، «بجارد یا بجاردن» (به معنی آماده و مهیا شدن) و... در این اثر قابل مشاهده است. استفاده از این واژگان نشان میدهد که ترجمه تحت تأثیر یا مرتبط با مناطق شمالی ایران (مازندران) یا مناطق مرکزی بوده است. علاوه بر این در این ترجمه لغات نادر نیز مشاهده میشود. | # ترجمه دارای ویژگیهای زبانی و لغوی است که آن را از نظر زبانشناسی ارزشمند میکند. بهطور خاص، این ترجمه شامل ویژگیهای لغوی مربوط به گویشهای مازندران و مناطق مرکزی ایران است. نمونههایی از این کلمات مانند «آویجهسته» (به معنی آویزان، آویخته)، «بجارد یا بجاردن» (به معنی آماده و مهیا شدن) و... در این اثر قابل مشاهده است. استفاده از این واژگان نشان میدهد که ترجمه تحت تأثیر یا مرتبط با مناطق شمالی ایران (مازندران) یا مناطق مرکزی بوده است. علاوه بر این در این ترجمه لغات نادر نیز مشاهده میشود. | ||
# تعدادی از لغات متن حاضر در متونی مانند ترجمه المدخل، ترک | # تعدادی از لغات متن حاضر در متونی مانند ترجمه المدخل، [[ترک الاطناب]]، [[ذخیره خوارزمشاهی (تصحیح سعیدی سیرجانی)|ذخیره خوارزمشاهی]]، [[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|روض الجنان و روح الجنان]] ([[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|تفسیر ابوالفتوح رازی]])، شرح فارسی شهاب الاخبار، [[مفتاح المعاملات]] و نهج البلاغه (ترجمه فارسی حدود قرن پنجم و ششم) که از یک مبدأ هستند، بهکار رفته است. تعداد دیگری از لغات آن در متون کهن مشاهده نمیشود، ولی در برخی از گویشهای معاصر شمالی ایران هنوز رایج است. | ||
# باوجود تلاش برای ترجمه لفظبهلفظ، در مواردی مترجم عدم التفات کافی به ترجمه دقیق (لفظبهلفظ) نشان داده است. همچنین، در مواردی نیز عدم التفات مترجم به معنی مشاهده میشود. منابع به وجود لغزشهای دستوری و نگارشی در نسخه اشاره دارند که ممکن است ناشی از کار کاتب یا مترجم باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه شانزده تا بیست</ref>. | # باوجود تلاش برای ترجمه لفظبهلفظ، در مواردی مترجم عدم التفات کافی به ترجمه دقیق (لفظبهلفظ) نشان داده است. همچنین، در مواردی نیز عدم التفات مترجم به معنی مشاهده میشود. منابع به وجود لغزشهای دستوری و نگارشی در نسخه اشاره دارند که ممکن است ناشی از کار کاتب یا مترجم باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه شانزده تا بیست</ref>. | ||