۱۴۴٬۹۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''تأدیب الرجال؛ پاسخ به تأدیب النسوان زنستیز''' تألیف مؤلف ناشناس؛ به کوشش شقایق فتحلیزاده و رقیه آقابالازاده | '''تأدیب الرجال؛ پاسخ به تأدیب النسوان زنستیز''' تألیف مؤلف ناشناس؛ به کوشش [[فتحلیزاده، شقایق|شقایق فتحلیزاده]] و [[آقابالازاده، رقیه|رقیه آقابالازاده شللو]]؛ این کتاب به بررسی پاسخنامهای از دوره قاجار میپردازد که در رد کتاب زنستیز «تأدیب النسوان» نوشته شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «تأدیب الرجال؛ پاسخ به تأدیب النسوان زنستیز» به کوشش شقایق فتحلیزاده و رقیه آقابالازاده | کتاب «تأدیب الرجال؛ پاسخ به تأدیب النسوان زنستیز» به کوشش [[فتحلیزاده، شقایق|شقایق فتحلیزاده]] و [[آقابالازاده، رقیه|رقیه آقابالازاده شللو]]، متن مهمی از تاریخ فمینیسم در ایران دوره قاجار را معرفی میکند. این اثر شامل دو بخش اصلی است: نخست متن اصلی «تأدیب النسوان» نوشته خانلر میرزا احتشامالدوله (فرزند عباس میرزا نایبالسلطنه) که در نیمه نخست حکومت [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] نوشته شده و حاوی دیدگاههای زنستیزانه است، و دوم پاسخ آن با عنوان «تأدیب الرجال» که توسط بانوی ناشناسی نوشته شده است. | ||
در مقدمه کتاب، گردآورندگان به بررسی تاریخی این دو متن و زمینههای اجتماعی آن میپردازند. آنها اشاره میکنند که «تأدیب النسوان» در سال 1306 قمری به فرانسه ترجمه شد و بعدها به انگلیسی نیز برگردانده شد. پیش از این تنها پاسخ شناخته شده به این کتاب، | در مقدمه کتاب، گردآورندگان به بررسی تاریخی این دو متن و زمینههای اجتماعی آن میپردازند. آنها اشاره میکنند که «تأدیب النسوان» در سال 1306 قمری به فرانسه ترجمه شد و بعدها به انگلیسی نیز برگردانده شد. پیش از این تنها پاسخ شناخته شده به این کتاب، «[[معایب الرجال]]» [[بیبی خانم استرآبادی]] بود، اما این کتاب متن پاسخ دیگری را معرفی میکند که احتمالاً پیش از اثر استرآبادی نوشته شده است. | ||
متن «تأدیب الرجال» که در 38 صفحه ارائه شده، به همه اتهامات و دیدگاههای مطرح شده در کتاب اصلی پاسخ میدهد. نویسنده زن که خود را معرفی نکرده، با صراحت به نقد رفتارهای مردان طبقه مرفه قاجار میپردازد و از واژههای تند و بیپرده استفاده میکند. نکته جالب توجه این است که این نویسنده در بیست سالگی به عقد مردی هشتاد ساله درآمده بود، برخلاف بیبی خانم استرآبادی که با مردی جوانتر از خود ازدواج کرده بود. | متن «تأدیب الرجال» که در 38 صفحه ارائه شده، به همه اتهامات و دیدگاههای مطرح شده در کتاب اصلی پاسخ میدهد. نویسنده زن که خود را معرفی نکرده، با صراحت به نقد رفتارهای مردان طبقه مرفه قاجار میپردازد و از واژههای تند و بیپرده استفاده میکند. نکته جالب توجه این است که این نویسنده در بیست سالگی به عقد مردی هشتاد ساله درآمده بود، برخلاف [[بیبی خانم استرآبادی]] که با مردی جوانتر از خود ازدواج کرده بود. | ||
گردآورندگان کتاب با بررسی دقیق متون، موفق به شناسایی نویسنده «تأدیب النسوان» شدهاند که پیش از این ناشناخته بود. آنها با استناد به متن «تأدیب الرجال» ثابت میکنند که نویسنده این اثر خانلر میرزا احتشامالدوله، هفدهمین پسر عباس میرزا نایبالسلطنه بوده است. این کتاب همچنین اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی و فعالیتهای سیاسی احتشامالدوله ارائه میدهد. | گردآورندگان کتاب با بررسی دقیق متون، موفق به شناسایی نویسنده «تأدیب النسوان» شدهاند که پیش از این ناشناخته بود. آنها با استناد به متن «تأدیب الرجال» ثابت میکنند که نویسنده این اثر خانلر میرزا احتشامالدوله، هفدهمین پسر عباس میرزا نایبالسلطنه بوده است. این کتاب همچنین اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی و فعالیتهای سیاسی احتشامالدوله ارائه میدهد. | ||