ای اشکها بریزید: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

شاعر در مقدمه کتاب از مقام والا و ملکوتی و عصمت اهل بیت(ع) سخن گفته و آنان را کتاب‌الله ناطق دانسته است. با این اوصاف بشر غافل و جاهل با کمال بی‌رحمی تمام توانایی خود را در آزار و شکنجه روحی و جسمی ایشان، بکار انداخت و هر یک از آن ودایع آسمانی را به نحوی مقتول و مسموم ساخت. بنابراین «ای اشک‌ها بریزید» ندبه‌ای است بر غربت و مظلومیت آن برگزیدگان خداپسند، که سراپا مظهر مهر و صفا، خیر و برکت و لطف و مرحمت بی‌پایان الهی بوده‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>‏

* {{ب|'' حسین، کشته دیروز و رهبر امروز است ''|2='' قیام اوست که پیوسته نهضت آموز است''}}

* {{ب|'' تمام زندگی او، عقیده بود و جهاد ''|2='' اگرچه مدت جنگ حسین، یک روز است <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص294</ref> ''}}

‏{{پایان شعر}}

| class="b" |<span class="beyt">'' حسین، کشته دیروز و رهبر امروز است ''</span>

| style="width:2em;" |

| class="b" |<span class="beyt">'' اگرچه مدت جنگ حسین، یک روز است <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص294</ref> ''</span>

|}

* {{ب|'' نوری که دهد شاخه طوبی، از اوست ''|2='' کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست <ref>ر.ک: متن کتاب، ص91</ref> ''}}

‏{{پایان شعر}}

| class="b" |<span class="beyt">'' بر عالمیان رحمت رحمان زهراست ''</span>

| style="width:2em;" |

* {{ب|'' این داغ حسین، جاودان است حسان ''|2='' هرگز نتوان به اشک، خاموش کنم <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص 298</ref> ''}}

‏{{پایان شعر}}

| class="b" |<span class="beyt">'' ای کاش، دمی دهد امانم این اشک ''</span>

| style="width:2em;" |

‏

{| class="" style="margin: 0 auto; "

| class="b" |<span class="beyt">'' عید نوروز شد و موسم گل آمده باز ''</span>

| style="width:2em;" |