ای اشکها بریزید
ای اشکها بریزید اثر حبیب چایچیان (1302-1396 ش) متخلص به حسّان یکی از مجموعههای شعر مذهبی و عاشورایی است که با محوریت مصائب اهل بیت(ع)، بهویژه واقعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) سروده شده است. این کتاب در قالب اشعار نوحه، مرثیه و مداحی، با زبانی ساده و احساسی، به بیان غم و حماسهٔ عاشورا میپردازد و در مراسم عزاداری محرم و صفر مورد استفاده قرار میگیرد.
| ای اشکها بریزید | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | چایچیان، حبیب (نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | اشعار مذهبی ** دیوان حبیب چایچیان، حسان |
| ناشر | جاویدان |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1379ش |
| چاپ | 6 |
| شابک | 964-5732-04-2 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 14 - شعر مذهبی - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1379 /الف33 الف9 8012 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حبیبالله چایچیان، متخلص به «حسان» یکی از قدیمیترین و بااخلاصترین شاعران اهل بیت(ع) است. موضوع مجموعه «ای اشکها بریزید» از این شاعر، مدح و مراثی اهل بیت(ع) است. مضامین اشعار او عبارتند از: شروع حرکت امام، وداع امام از مدینه، یاران امام، حسین(ع) رهبر امروز و کشته دیروز، خاندان امام، اصحاب، آزادی، مهلت خواستن شب عاشورا، تسلیم ناپذیری در برابر ظالمان و مرثیه در غم امام حسین(ع).[۱]
شاعر در مقدمه کتاب از مقام والا و ملکوتی و عصمت اهل بیت(ع) سخن گفته و آنان را کتابالله ناطق دانسته است. با این اوصاف بشر غافل و جاهل با کمال بیرحمی تمام توانایی خود را در آزار و شکنجه روحی و جسمی ایشان، بکار انداخت و هر یک از آن ودایع آسمانی را به نحوی مقتول و مسموم ساخت. بنابراین «ای اشکها بریزید» ندبهای است بر غربت و مظلومیت آن برگزیدگان خداپسند، که سراپا مظهر مهر و صفا، خیر و برکت و لطف و مرحمت بیپایان الهی بودهاند.[۲]
حسان، امام حسین(ع) را رهبر امروز معرفی میکند؛ هرچند در گذشته به شهادت رسیده است، راهش که ایمان و عقیده بود، هنوز رهبر و راهگشای بشریت و نهضت آموز است:
| حسین، کشته دیروز و رهبر امروز است | قیام اوست که پیوسته نهضت آموز است | |
| تمام زندگی او، عقیده بود و جهاد | اگرچه مدت جنگ حسین، یک روز است [۳] |
وی در مدح فاطمه زهرا(س) پس از سرودههای سوزناک بر مصائب آنحضرت، چنین میسراید:
| بر عالمیان رحمت رحمان زهراست | در هر دو جهان سرور نسوان زهراست | |
| نوری که دهد شاخه طوبی، از اوست | کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست [۴] |
حسان بر این باور است که مصیبت و داغ امام حسین(ع) با اشک خاموش نمیشود:
| ای کاش، دمی دهد امانم این اشک | تا نقش تو را به دیده منقوش کنم... | |
| این داغ حسین، جاودان است حسان | هرگز نتوان به اشک، خاموش کنم [۵] |
اگرچه کتاب تنها حاوی اشعار حسان در سوگ و رثای اهل بیت(ع) است، اما اشعار در مدح و ثنا و میلاد اهل بیت(ع) نیز در آن مشاهد میشود مانند شعری که به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی سروده شده[۶] و یا شعری که به بهانه سوم و چهارم شعبان میلاد حضرت ابوالفضل و امام حسین(ع) سروده شده است[۷] همچنین در پایان کتاب اشعاری در وصف نوروز و مانند آن آمده است:
| عید نوروز شد و موسم گل آمده باز | باز برخاست گل از خاک به صد عشوه و ناز | |
| ناز گل میکشد آن بلبل معشوقهنواز | عالمی تشنه عشق و همه در راز و نیاز [۸] |