ای اشکها بریزید: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

ای اشکها بریزید (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۴۷

۷۰۱ بایت اضافه‌شده ، ۲۸ مه

جز

جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۵۳۱

ویرایش

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 | پدیدآورندگان
 | پدیدآوران =
-[[چایچیان، حبیب]] (نويسنده)
+[[چایچیان، حبیب]] (نویسنده)
 |زبان
 | زبان = فارسی
@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 | موضوع =شعر فارسی - قرن 14 - شعر مذهبی - قرن 14
 |ناشر
-| ناشر = جاويدان
+| ناشر = جاویدان
 | مکان نشر = ایران - تهران
 | سال نشر = 1379ش
@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 | پیش از =
 }}
-'''ای اشکها بریزید'''،  دیوان اشعار مذهبی حبیب چایچیان (1302-1396 ش) متخلص به حسّان مشتمل بر قصاید دلنشینی در مدح و ثنای اهل بیت(ع) و شادی و عزای آن بزرگواران است.
+'''ای اشکها بریزید''' اثر [[چایچیان، حبیب|حبیب چایچیان]] (1302-1396 ش) متخلص به حسّان یکی از مجموعه‌های شعر مذهبی و عاشورایی است که با محوریت مصائب اهل بیت(ع)، به‌ویژه واقعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) سروده شده است. این کتاب در قالب اشعار نوحه، مرثیه و مداحی، با زبانی ساده و احساسی، به بیان غم و حماسهٔ عاشورا میپردازد و در مراسم عزاداری محرم و صفر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
-حـبيب الله چايچيان ، متخلص به «حسان » يکي از قديميترين و بااخلاص‌ترين‌ شاعران اهل بيت(ع) است‌. مـوضوع‌ مجموعه «اي اشک‌ها بـريزيد» از اين شـاعر، مدح و مراثي اهل بيت(ع) است. مضامين اشعار او عبارتند از: شروع حرکت امام، وداع امام از مدينه، ياران امام، حسين(ع) رهبر امروز‌ و کشته ديروز، خاندان امام، اصحاب، آزادي، مهلت خواستن شب عاشورا، تسليم ناپذيري در برابر ظالمان و مـرثيه در غم امام حسين(ع) .<ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص285</ref>‏
+[[چایچیان، حبیب|حبیب‌الله چایچیان]]، متخلص به «حسان» یکی از قدیمی‌ترین و بااخلاص‌ترین‌ شاعران اهل بیت(ع) است‌. موضوع‌ مجموعه «ای اشک‌ها بریزید» از این شاعر، مدح و مراثی اهل بیت(ع) است. مضامین اشعار او عبارتند از: شروع حرکت امام، وداع امام از مدینه، یاران امام، [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] رهبر امروز‌ و کشته دیروز، خاندان امام، اصحاب، آزادی، مهلت خواستن شب عاشورا، تسلیم ناپذیری در برابر ظالمان و مرثیه در غم [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]].<ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص285</ref>‏
 شاعر در مقدمه کتاب از مقام والا و ملکوتی و عصمت اهل بیت(ع) سخن گفته و آنان را کتاب‌الله ناطق دانسته است. با این اوصاف بشر غافل و جاهل با کمال بی‌رحمی تمام توانایی خود را در آزار و شکنجه روحی و جسمی ایشان، بکار انداخت و هر یک از آن ودایع آسمانی را به نحوی مقتول و مسموم ساخت. بنابراین «ای اشک‌ها بریزید» ندبه‌ای است بر غربت و مظلومیت آن برگزیدگان خداپسند، که سراپا مظهر مهر و صفا، خیر و برکت و لطف و مرحمت بی‌پایان الهی بوده‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>‏
-حسان، امام حسين را‌ رهبر‌ امروز‌ معرفي مي‌کند؛ هرچند در گذشته به شهادت رسيده‌ است‌، راهش‌ که‌ ايمـان‌ و عـقيده‌ بـود، هنوز رهبر و راهگشاي بشريت و نـهضت آمـوز اسـت:
+[[چایچیان، حبیب|حسان]]، [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] را‌ رهبر‌ امروز‌ معرفی می‌کند؛ هرچند در گذشته به شهادت رسیده‌ است‌، راهش‌ که‌ ایمان‌ و عقیده‌ بود، هنوز رهبر و راهگشای بشریت و نهضت آموز است:
 {{شعر}}
-* {{ب|'' حسین، کشته دیروز و رهبر امروز است ''|2='' قیام اوست که پیوسته نهضت آموز است''}}
+{{ب|''حسین، کشته دیروز و رهبر امروز است''|2=''قیام اوست که پیوسته نهضت آموز است''}}
-* {{ب|'' تمام زندگی او، عقیده بود و جهاد ''|2='' اگرچه مدت جنگ حسین، یک روز است <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص294</ref> ''}}
+{{ب|''تمام زندگی او، عقیده بود و جهاد''|2=''اگرچه مدت جنگ حسین، یک روز است ''<ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص294</ref> }}
-‏{{پایان شعر}}.
+{{پایان شعر}}
-وی در مدح فاطمه زهرا(س) پس از سروده‌های سوزناک بر مصائب آنحضرت، چنین می‌سراید:
+وی در مدح فاطمه زهرا(س) پس از سروده‌های سوزناک بر مصائب آن‌حضرت، چنین می‌سراید:
 {{شعر}}
 * {{ب|'' بر عالمیان رحمت رحمان زهراست ''|2='' در هر دو جهان سرور نسوان زهراست ''}}
 * {{ب|'' نوری که دهد شاخه طوبی، از اوست ''|2='' کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست <ref>ر.ک: متن کتاب، ص91</ref> ''}}
-‏{{پایان شعر}}.
+‏{{پایان شعر}}
 حسان بر این باور است که مصیبت و داغ امام حسین(ع) با اشک خاموش نمی‌شود:
 {{شعر}}
 * {{ب|'' ای کاش، دمی دهد امانم این اشک ''|2='' تا نقش تو را به دیده منقوش کنم...''}}
 * {{ب|'' این داغ حسین، جاودان است حسان ''|2='' هرگز نتوان به اشک، خاموش کنم <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص 298</ref> ''}}
-‏{{پایان شعر}}.
+‏{{پایان شعر}}
 اگرچه کتاب تنها حاوی اشعار حسان در سوگ و رثای اهل بیت(ع) است، اما اشعار در مدح و ثنا و میلاد اهل بیت(ع) نیز در آن مشاهد می‌شود مانند شعری که به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی سروده شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص114</ref> و یا شعری که به بهانه سوم و چهارم شعبان میلاد حضرت ابوالفضل و امام حسین(ع) سروده شده است<ref>ر.ک: همان، ص151</ref> همچنین در پایان کتاب اشعاری در وصف نوروز و مانند آن آمده است:
 {{شعر}}
-* {{ب|'' عید نوروز شد و موسم گل آمده باز ''|2='' باز برخاست گل از خاک به صد عشوه و ناز ''}}
+{{ب|'' عید نوروز شد و موسم گل آمده باز ''|2='' باز برخاست گل از خاک به صد عشوه و ناز ''}}
-* {{ب|'' ناز گل میکشد آن بلبل معشوقه‌نواز ''|2='' عالمی تشنه عشق و همه در راز و نیاز <ref>ر.ک: همان، ص402</ref> ''}}
+{{ب|'' ناز گل میکشد آن بلبل معشوقه‌نواز ''|2='' عالمی تشنه عشق و همه در راز و نیاز <ref>ر.ک: همان، ص402</ref> ''}}
-‏{{پایان شعر}}.
+‏{{پایان شعر}}
 ==پانویس==
@@ خط ۶۳: / خط ۶۱: @@
 ==منابع مقاله==
 #مقدمه و متن کتاب.
-# نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ «رثای حسینی در اشعار حسان و مهیار دیلمی، ادبیات پایداری، بهار و تابستان 1395، شماره 14، ص 285 تا 306.
+#[[:noormags:1127061| نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ «رثای حسینی در اشعار حسان و مهیار دیلمی، ادبیات پایداری، بهار و تابستان 1395، شماره 14، ص 285 تا 306]].
-https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1127061
 ==وابسته‌ها==
@@ خط ۷۱: / خط ۶۷: @@
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
+[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
+[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
+[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1404]]
 [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]]
 [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]]