۱۹٬۵۰۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
در باب مکارمالاخلاق، حکمتهای فراوانی بدون اشاره به گوینده آن ذکر شده است؛ بهعنوانمثال: «کسی که دیانتش نیکو باشد، امانتدار خواهد بود؛ چراکه دیانت او را در برابر محارم شکیبا و به مکارم ترغیب خواهد کرد». <ref>ر.ک: همان، ص159</ref> | در باب مکارمالاخلاق، حکمتهای فراوانی بدون اشاره به گوینده آن ذکر شده است؛ بهعنوانمثال: «کسی که دیانتش نیکو باشد، امانتدار خواهد بود؛ چراکه دیانت او را در برابر محارم شکیبا و به مکارم ترغیب خواهد کرد». <ref>ر.ک: همان، ص159</ref> | ||
*منتخبات [[البيان و التبيين]]: گزیده کتاب عمرو بن بحر جاحظ بصری (متوفی 255/ 256ق) است. در بخشی از آن میخوانیم: «ابوالبرکات کاتب محمد بن حسن مرا خبر دارد که از فارسی پرسیدند بلاغت چیست؟ گفت: تشخیص فصل از وصل، و همین سؤال را از یونانی پرسیدند، در پاسخ گفت: موجزگویی نیکو به هنگام بداهه».<ref>ر.ک: همان، ص181</ref> | |||
*غایه الارب (فی معانی ما یجری علی السن العامه فی محاوراتهم و امثالهم من کلام العرب): نوشته ابوطالب مفضل بن سلمه (متوفی حدود 290ق) که در آن، معانی عبارات و امثال محاورهای در زبان عرب مطرح شده است. بهعنوانمثال در توضیح «حیاک الله و بیاک» اشاره شده که حیاک مشتق از تحیت است که به سه معنا برای آن اشاره و برای هر معنا شواهدی ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص232-233</ref> | *غایه الارب (فی معانی ما یجری علی السن العامه فی محاوراتهم و امثالهم من کلام العرب): نوشته ابوطالب مفضل بن سلمه (متوفی حدود 290ق) که در آن، معانی عبارات و امثال محاورهای در زبان عرب مطرح شده است. بهعنوانمثال در توضیح «حیاک الله و بیاک» اشاره شده که حیاک مشتق از تحیت است که به سه معنا برای آن اشاره و برای هر معنا شواهدی ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص232-233</ref> | ||