۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''نظریه ادبی: مقدمات''' تألیف یوهانس ویلم | '''نظریه ادبی: مقدمات''' تألیف [[برتنز، یوهانس ویلم|یوهانس ویلم برتنز]]، ترجمه [[سجودی، فرزان|فرزان سجودی]]؛ این کتاب به عنوان متنی مقدماتی و جامع، سیر تحول نظریههای ادبی از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستویکم را با زبانی ساده بررسی میکند. با پوشش رویکردهای مختلف از نقد نو تا پسااستعماری، این اثر به پرکردن خلأ متون پایه در حوزۀ نقد ادبی کمک میکند و زمینۀ مناسبی برای مطالعۀ نظریههای پیچیدهتر فراهم مینماید. کتاب در هشت فصل به بررسی مکاتب اصلی نظریهپردازی ادبی میپردازد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
این کتاب افزون بر آنکه شرحی مقدماتی و به زبان کم و بیش سادهای نوشته شده است و علاوه بر آنکه از جامعیت کافی برخوردار است، روزآمد نیز هست و دربرگیرندۀ شرحهای جامعی در باب آخرین تحولات در حوزۀ نقد و نظریۀ ادبی است. | این کتاب افزون بر آنکه شرحی مقدماتی و به زبان کم و بیش سادهای نوشته شده است و علاوه بر آنکه از جامعیت کافی برخوردار است، روزآمد نیز هست و دربرگیرندۀ شرحهای جامعی در باب آخرین تحولات در حوزۀ نقد و نظریۀ ادبی است. | ||
کتاب در هشت فصل تنظیم شده است. فصل اول تحت عنوان «خوانش معنامدار» به شرح زمینههای شکلگیری رویکردهای آنگلوساکسونی به ادبیات میپردازد و شرح جامعی از حوزههای نقد عملی و نقد نو به دست میدهد. در فصل دوم، «خوانش شکلمدار» رویکردهای صورتگرایان روسی به تفصیل بررسی میشود و مفاهیم بنیادی مطرح شده توسط صورتگرایان روسی و اندیشمندان حلقۀ پراگ شرح داده میشود. فصل سوم به بررسی مواضع ساختگرایان فرانسوی اختصاص داده شده است. فصل چهارم با عنوان «خوانش سیاسی» به طرح رویکردهای سیاسی به ادبیات میپردازد و در آن مفاهیمی چون ایدئولوژی و هژمونی مورد بحث قرار میگیرد و رویکردهای مارکسیستی و فمینیستی به ادبیات شرح داده میشود. فصل پنجم به شرح دیدگاههای دریدا، ساختارشکنی و پسامدرنیسم اختصاص داده شده است. فصل ششم در ادامۀ مطالب فصل پنجم، دیدگاههای فوکو، لاکان و فمینیستهای فرانسوی را ارائه میکند. فصل هفتم به شرح نظریههای تازه در حوزۀ رابطۀ بین ادبیات و فرهنگ میپردازد و دو رویکرد عمده، یعنی تاریخگرایی جدید و ماتریالیسم فرهنگی را به تفصیل شرح میدهد. سرانجام فصل هشتم به نظریۀ پسااستعماری اختصاص داده شده است و به دیدگاههای متأخر نظریهپردازانی چون ادوارد سعید، بهابها، اسپیواک و دیگران میپردازد.<ref>[https://literaturelib.com/books/3270 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | کتاب در هشت فصل تنظیم شده است. | ||
فصل اول تحت عنوان «خوانش معنامدار» به شرح زمینههای شکلگیری رویکردهای آنگلوساکسونی به ادبیات میپردازد و شرح جامعی از حوزههای نقد عملی و نقد نو به دست میدهد. | |||
در فصل دوم، «خوانش شکلمدار» رویکردهای صورتگرایان روسی به تفصیل بررسی میشود و مفاهیم بنیادی مطرح شده توسط صورتگرایان روسی و اندیشمندان حلقۀ پراگ شرح داده میشود. | |||
فصل سوم به بررسی مواضع ساختگرایان فرانسوی اختصاص داده شده است. | |||
فصل چهارم با عنوان «خوانش سیاسی» به طرح رویکردهای سیاسی به ادبیات میپردازد و در آن مفاهیمی چون ایدئولوژی و هژمونی مورد بحث قرار میگیرد و رویکردهای مارکسیستی و فمینیستی به ادبیات شرح داده میشود. | |||
فصل پنجم به شرح دیدگاههای دریدا، ساختارشکنی و پسامدرنیسم اختصاص داده شده است. | |||
فصل ششم در ادامۀ مطالب فصل پنجم، دیدگاههای فوکو، لاکان و فمینیستهای فرانسوی را ارائه میکند. | |||
فصل هفتم به شرح نظریههای تازه در حوزۀ رابطۀ بین ادبیات و فرهنگ میپردازد و دو رویکرد عمده، یعنی تاریخگرایی جدید و ماتریالیسم فرهنگی را به تفصیل شرح میدهد. | |||
سرانجام فصل هشتم به نظریۀ پسااستعماری اختصاص داده شده است و به دیدگاههای متأخر نظریهپردازانی چون ادوارد سعید، بهابها، اسپیواک و دیگران میپردازد.<ref>[https://literaturelib.com/books/3270 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||